Gisteren haalde ik de helft van mijn verhaal er uit, voordat ik het publiceerde. Het voelde als te veel. Hetzelfde onderwerp, maar een volgende stap. Ik haalde het er uit en toen miste ik het.

Ik schreef nog als geruststelling, ‘het komt vast terug in een volgend hoofdstuk’.

En ja, vandaag gaat hierover. 

Wat als je honger en dorst hebt, niet fysiek, maar emotioneel? Zin hebt in ijs, drop, chips, koffie en wijn, vaker en meer dan goed voor je is? Dan heeft je lichaam geen honger, maar je ziel.

Gisteren bleef het puzzelen. De zin die ik drie keer opschreef.

‘Eet wanneer je trek hebt, drink als je dorst hebt, slaap wanneer moe, beweeg regelmatig en voed je ziel.’

Simpeler dan dat kan niet en blijkbaar ook niet moeilijker! Want als je dit doet, dan is geen enkel dieet meer interessant!

De pauzeknop

Het sleutelwoord hier is de pauzeknop. Bewust zijn. Voelen. Je hand op je hart en een op je buik. Voelen dat je ademt. Gewoon, bij het aanrecht, als je kookt, staand. Of als het te druk is om je heen, jij op een kookpunt bent, dan loop je even weg. Naar een andere kamer, naar de wc desnoods. En dan stop je even met doen. Voel je wat je nodig hebt op dat moment. Vaak is dat al voldoende.

Aandacht

Dan vraag je jezelf. ‘Wat wil ik nu? Waar heb ik nu behoefte aan?’ En geef jezelf dat. Vaak is het antwoord simpel. Even ruimte, even rust, even huilen, lachen.

Soms moet je wennen aan de vraag. Ben je het niet gewend. Komt er geen antwoord. Maakt niet uit. Alleen de belangstelling voor jezelf is al voldoende, je warmte.

Een 100 Dagen Project: drukken de pauzeknop. 

Als je wilt

Want soms wil je dat niet. Merk je het niet op. Komt het niet uit (en dan nu het stukje dat ik gisteren delete).

Alles met mate

Eet wanneer je trek hebt, drink als je dorst hebt, slaap wanneer moe, beweeg regelmatig. En voed je ziel. 

Dat klinkt als mijn vader! Op voed je ziel na. Al deed hij dat wel, maar noemde hij het niet zo.

En nu zegt mijn man het ook! En het is waar. Wanneer ga je snoepen, wijn drinken, chips en chocola eten? Als je moe bent, gestrest, als je jezelf hebt bevraagd op een manier die afbreuk doet aan je energie. Wat je niet lang volhoudt, behalve als je jezelf pept en downt. Elvissen, noem ik dat. Koffie in de ochtend, wijn in de avond. In balans, maar niet de balans die je zoekt!

Een tijdje wel. Dan krijg je meer voor elkaar dan anders, op geleende energie. Maar dan wordt het weer tijd dat je landt. Ademt. Voeten op de vloer, je lichaam voelen. Misschien even huilt. Of je hart voelt kloppen. Je verbindt, met jezelf en weer met de ander. Of andersom, dat werkt ook.

Maar soms willen we niet.

Zijn we reluctant, dwars. Hebben we weerstand. Wil je niet met mate, wil je over de top. Snel of diep. Maar je voelt hem al. Daarna is balanceren fijn. 

Dag, nacht, slaap, wakker, yin, yang.

Voor vanavond, zonder wat te willen of te verwachten, begroet jezelf. Gewoon, zomaar. Liefdevol. Als experiment. Een hand op je hart en een op je buik. Haal adem en zeg, ‘het is goed. Het is allemaal goed. Je doet het fantastisch. Vertrouw maar.’

Liefs,

Barbara

Nog eens vers 22 van Lao Tzu, nu compleet met deel 2.

Er zijn verschillende vertalingen en interpretaties. Deze voelt het meest open voor mij. Ik ben er al lang nieuwsgierig naar en nu, ‘toevallig’ in dit 100 Dagen Project pak ik het op. Een verrassing. Fijn. Voedsel voor mijn ziel.

En lees Siddhartha ;-) En Kahlil Gibran. En… Wat is voedsel voor jouw ziel? Vertel het me, ik ben benieuwd.

-22-

Yield and overcome; bend and be straight.
Empty out and be full; wear out and be renewed.
Have little and gain; have much and be confused.

Therefore, the True Person embraces the One and becomes a model for all.
Do not look only at yourself, and you will see much.
Do not justify yourself, and you will be distinguished.
Do not brag, and you will have merit.
Do not be prideful, and your work will endure.
It is because you do not strive that no one under heaven can strive with you.

The saying of the Old Ones, “Yield and Overcome,” is not an empty phrase.
True wholeness is achieved by blending with life.