Dromerig wandelen door je huis en als perfectie je op de hielen zit, dan in hoog tempo.

Dat is het onderwerp van vandaag in Simple Abundance. En dag 40 in het 100 Dagen Project.

Een huis dat klopt

Het hoofdstuk vandaag gaat over: het huis! Die had ik niet zien aankomen, ik dacht dat Sarah het onderwerp had afgesloten.

Ben blij van niet, want nu kan ik beschrijven wat me raakte in het huis, waar ik gisteren op bezoek was.

Alles daar in huis is blij met elkaar. De kleuren, de planten, de tuin, de bloemen, de meubels, de schilderijen. Zelfs de bank, die op de lijst staat van te vervangen spullen, is blij met de plek op die lijst en pronkt geduldig en tevreden tot het zover is. 

De tuin en het interieur voeren gesprekken met elkaar waar wij geen weet van hebben. Fluisteren, giechelen als twee meisjes van 11. Je hoort het niet maar voelt het wel, ze zijn blij. De planten stralen, de kleuren zingen. 

Een heel eigen huis. Ik zag alle bewoners en die gedijen daar.

Het voelde zoals ik eergisteren schreef, dat wat jouw huis ademt, is jouw energie en die is zo uniek. Sta daar bij stil en waardeer je inbreng.

Hoe je dat doet? Zo bijvoorbeeld, met de opdracht van vandaag.

Eerst, ter herinnering, het hoofdstuk van gisteren.

Goed voor nu, niet voor altijd

Het hoofdstuk over progressie, in plaats van perfectie, heeft Sarah ingevoegd, zodat je daar bij de opdracht van vandaag niet op blijft hangen. Op perfectie. Want ik ken er genoeg, mezelf inclusief, die stilvallen bij het maken van keuzes voor hun interieur.

Het Moet Perfect. Het Enige Juiste. Voor Altijd. Als ik Hard Genoeg mijn Best Doe, NaDenk, dan kom ik er wel achter Wat Het Is. 

Terwijl precies dat, nadenken, komt tussen jou en je helderheid, je zomaar Weten wat je wilt. Voor nu, niet voor altijd. 

De opdracht is:

Meditatief lopen door je huis

Ergens in de komende week loop je meditatief (= bewust van je billen en je voeten) door het huis, met pen en papier. Heb je geen tijd, des te beter, doe het dan in 10 minuten, die heb je wel en daarmee pareer je je hoofd.

Schrijf op, alles dat niet voldoet aan de volgende criteria:

• Mooi?

• Bruikbaar?

• Raakt het je hart?

Die laatste is natuurlijk dezelfde als ‘Does it sparkle Joy?’ van Marie Kondo, word je er blij van?*

Sentimentele waarde

Bij sentimentele waarde vraag je ook, ‘word ik er blij van?’ Of voel je je verplicht het te houden, vind je het zielig voor de gever? Neem even de tijd om te voelen of jij op die basis je je huis wil inrichten. 

Heeft het emotionele waarde voor iemand ánders in huis? Verplaats het dan naar de ruimte waar die persoon het meest is.

Er komt al iets in me op. Een schilderij in onze slaapkamer, het huwelijkscadeau van de ouders van mijn man. Dat schilderij gaat verhuizen naar de werkruimte van Eric. Dat weet ik al een hele tijd en nu weet ik het zeker.

En ik weet al iets voor in de plaats. Een IXXI, geheimzinnig en exotisch. Een beetje zoals wilde perziken, niet lekkerder dan gewone, maar ze klinken wel leuk.

Maak ruimte voor nieuw

Dus, ga op pad, in je huis, met pen en papier, en je eigen toestemming voor proberen en progressie op zak. Schrijf op. Dat wat er al eeuwen staat, maar voor jou niet klopt. 

En dan, één kamer per maand, haal je de spullen van je lijst, uit die kamer. En waar je ruimte vrij maakt, maak je ruimte voor nieuw, dat is een natuurwet. 

Go. En vergeet je humor niet. 

Mooi weekend & liefs, 

Barbara 

* Wil je meer structuur dan deze opdracht geeft? Het boek Opgeruimd van Marie Kondo neemt je mee door je huis volgens het principe ‘word je er blij van?’ Je krijgt dat ook opvouwles en diepgaande actie. Ik heb het gevoel dat wat ik hierboven beschrijf ook veel doet. Als Marie een te grote stap is, hou het dan klein. Progressie, geen perfectie.