Dag 82 in het 100 Dagen Project, nu gaat het snel.

Ik neem me voor om niet af te tellen, want ik voel, ik heb ook behoefte aan mijn handen weer vrij. Een keer niet een verhaal schrijven. En terwijl ik dat schrijf, mis ik het al. 

Alles is altijd in beweging

Een mooi voorbeeld van ‘het optimum bestaat niet’.

Alles is altijd in beweging. Zoekt een balans. Als dingen stil staan, of liggen, zijn ze dood. Cellen, mensen, je geest.

Kijken met andere ogen

Over een bepaalde grens, de helft, iets later, gaat het snel. Je vakantie, en ik ben bang, je leven ook. Been there, done that. 

Afwisseling houdt het levendig. Daar hoef je niet voor op reis, de dingen bekijken met andere ogen doet het ook. En dat doe je door je te blijven ontwikkelen, iets te lezen, naar binnen te reizen in een meditatie.

Of, zoals Eric het doet van nature, makkelijk doorspoelen. Vergeven, over dingen heen stappen, niet in blijven hangen. Uit je hoofd, in je lijf. Enzovoort.

10 tips voor een gelukkig leven

Lang geleden, oh jee ik voel me altijd oud als ik dat schrijf, knipte ik een stukje uit, of misschien Eric voor mij, uit de krant. Het zal Eric zijn geweest, ik lees geen krant.

Over de ingrediënten voor een gelukkig leven. 10 stuks. 

Ik zoek het op, ik denk dat ik er een foto van heb gemaakt of het ligt in mijn bakje met speciale dingen.

Sommige dingen onthou je, bewaar je. Leuk is dat. Onderschat die niet. Die kunnen een leidraad zijn. Beelden, tekst, spreken tot je verbeelding. Je oog viel er op, het raakte iets aan. Het zijn richtingaanwijzers, uitnodigingen. 

Loslaten

En ja, het kan zijn dat iets zijn of haar betekenis weer verliest, gelukkig maar, anders raakt je bakje vol. Dan vergeet je dingen. Dat medicijn, het voedingssupplementen, te schrijven, die sport, de edelsteen, etherische olie, de vriendschap. Als het blijft trekken, dan kom je er op terug. Als het de betekenis voor jou heeft verloren, de aantrekkingskracht, dan laat je het los. 

Oh jee, zo’n ochtend. Teveel ideeën die langskomen. En dan pas ik toe wat ik gisteren schreef: als iets belangrijk voor me is, komt het vanzelf weer langs. Oh, en dat schreef ik net ook.*

Kruiden

Ik wil het nog hebben over kruiden. 

Daar gaat het vandaag over in Simple Abundance. 

In navolging van kamerplanten met bloemen die geuren. 

‘Kruiden zijn bij uitstek geschikt voor een binnentuin’, zegt Sarah. Potjes met kruiden, op het aanrecht, de vensterbank, die je betoveren met hun geur en verwennen met hun smaak. In het Romeinse Rijk zeiden ze dat kruiden vriend van de arts en de trots van de kok zijn. 

Reislustige munt

Bij mij doen kruiden ‘t binnen niet. Dat zijn gauw zielige, kale steeltjes. In de vrije grond doen ze het hier wel. En hier bedoel ik op het hele terrein, vooral rond het meer. 

Daar staat munt. Zoveel. Ik heb er een keer over geschreven, ik zoek het op. Ah, in een Instagram post op 28 september 2018. De moestuin van de buurvrouw was een mislukt project, ze gooide de resten in de kant van het meer en dat is gaan groeien. Heel veel munt. Zoveel, dat ik munt koop bij de AH. Echt. Bizar. Alsof het to much to handle is. Nu ik ‘t hardop schrijf, klinkt het behoorlijk maf. Schaarste trekt aan. Overvloed zien we over te hoofd. 

Standvastige oregano

Het andere kruid staan onder een vlinderstruik. ‘t Springt niet over zoals het munt, verhuist niet naar een andere vlinderstruik. Het groeit weelderig onder één struik. En ruikt zo lekker. Oregano. Ook daar schreef ik over, in dit 100 Dagen Project, op 4 mei.

Ik ga zo even kijken hoe het er bij staat. Toen ik daar de oregano ontdekte, dacht ik, ‘ik zaai alle kruiden gewoon onder de vlinderstruiken’. Maar er lopen ook katten, ik vertrouw ‘t niet helemaal. 

Geven en nemen

Kruiden. Een suggestie bij afsluiting van dit hoofdstuk, een gebruik van de Native Americans. Heel mooi. Als zij kruiden plukken, zingen ze, en strooien ze zaadjes terug op de aarde. Wow.

Nu begrijp ik beter waarom mijn kruiden het niet doen in een potje op het aanrecht. Ik pluk maar geef niet terug. Ik ga kruidenzaadjes kopen, en voor elk blaadje basilicum dat ik pluk, strooi ik zaadjes terug bij de vlinderstruiken. Rozemarijn, tijm, salie. Salie! Sinds Gypsy er is, ook weinig katten.

Geven en nemen. Het optimum bestaat niet, maar bij benadering is het al fantastisch. 

Liefs, 

Barbara

* Als je dat een leuk onderwerp vindt, lees Big Magic, van Elizabeth Gilbert. Over leven, creëren, magie, energie en ideeën, als vrij rondzwevende entiteiten, die verlangen naar geboren worden. Gemanifesteerd. Niet bij jou? Dan wel bij iemand anders.

Zo schijnt, en ik geloof het wel, dat tegelijk op verschillende plekken in de wereld de evolutie theorie werd ontdekt. Darwin was de sterkste en werd vader van deze theorie. Over de dame die gelijktijdig hieraan werkte,heeft Elizabeth Gilbert een boek geschreven, Het Hart van alle Dingen. Mooi boek voor de zomervakantie.