Sarah geeft toe, opruimen en schoonmaken is niet het liefste wat ze doet, zeker de keuken niet. 

Ze past toe wat monnik Thich Nhat Hahn aanmoedigt: doe de vaat(wasser) alsof je het belangrijkste van de wereld doet.

Kroon op mijn werk

De laatste tijd probeer ik zo de was op te vouwen. De was in de machine doen is niet het werk. Opvouwen en vooral, in de kasten leggen, daar hapert het bij mij. Eric zegt, ‘het lijkt wel hoe hoger de stapel, hoe groter de kroon op je werk’.

Ik doe het steeds meer met aandacht en liefde. Rustig. Dankbaar dat we al dat wasgoed hebben, voel ik de liefde voor wie in die onderbroek loopt. Of het nu een foefje is of niet, het werkt beter dan proberen sneller dan het licht te zijn. Hup hup hup, klaar, niet eens gemerkt.

En dan valt de stapel, of zit de kraag scheef, zie ik de andere sok niet. Heb ik pijn in mijn hand. Ergernis. Als dat erbij komt, dan wordt het vervelend. Dat besmet de volgende activiteit of een verstandhouding en ga ik iets doen dat echt zonde van mijn tijd is.

Mindful

Dus doe ik het mindful. Ik heb meer van die aanlopen, goede voornemens. Afhankelijk van hoe ze uitpakken, vergeet ik het ook weer. Toch, hoe vaker ik het doe met aandacht, hoe meer ik het voordeel ervan zie en voel. Doen en oefenen, waarbij je incalculeert, twee stapjes naar voren en één stapje terug. 

Zo zegt Sarah, ‘die ene keer dat je hebt genoten van het schoonmaken van je keuken, graveer die in je hart en borduur er op voort’. Dat klinkt goed.

Hulp in de huishouding

Nu we het er toch over hebben, we are hiring. Hulp in de huishouding. Nu ik me er mee verzoen, niet meer zo mopper op de hoeveelheid en het meditatieve er wel van inzie.

Ken jij het lot uit de loterij, die diamant, die het huis heerlijk op zijn kop zet eerst, met emmers en geuren, om daarna als met een toverstokje een oase van rust en luxe te creëren, ons achterlatend in katzwijm en diepe dankbaarheid, bijna uitkijkend naar de volgende keer?

Laat het me weten, zij/hij is van harte welkom. 

Liefs, 

Barbara