De hoofdstukken in Simple Abundance zijn meestal één bladzijde, soms korter, of net iets langer. Zoals die van vandaag.

Voorgevoel

Meestal weet ik vooraf wel waar het over gaat. Heb ik een gevoel bij de foto die ik ga maken, of denk ik ergens aan, wat ik dan later terug lees. Als er niks spontaan binnenkomt, dan weet ik inmiddels, ik heb geen klik met het onderwerp die dag, geen lijntje.

Kookboeken

Zo dus vandaag. Over kookboeken. Ik verbaas me altijd hoeveel kookboeken er zijn en bijkomen. Staat er veel nieuws in? Wel een andere vormgeving, foto’s. Als zie ik daar ook overeenkomsten. 

Ik kijk ze wel in, ze beloven zoveel moois. 

Gisteren nog, ik was even in de bieb, had Energy & Vegan gereserveerd en nog niet opgehaald. Te laat. Ik probeer het nog een keer, maar eigenlijk weet ik al genoeg.

Sarah is gek op kookboeken. Ze wordt niet zo zeer gegrepen door seksscènes in een boek, ze is meer benieuwd wat de lovers voor en na de daad hebben gegeten.

Als ik wil

Een boek dat ik wil lezen, lees ik door alle obstakels heen. Dat zit in mijn tas, lees ik tijdens het koken. Als ik maar nieuwsgierig ben. Boeken die ik lees omdat het hoort of moet, ‘het zou goed zijn als...’, die duren eindeloos en krijg ik zelden uit. 

Generaties lang

Naarmate ik doorlees, begrijp ik meer van dit hoofdstuk. Ja, als je kookt sta je altijd met meer in de keuken. Met kookboeken én met generaties. Ik met mijn moeder, dochter en zussen, allemaal het macaroni-met-ham-en-kaas gen. De kinderen van Eric niet. Ze kijken nog altijd een beetje geshockt als dat ter sprake komt, de macaroni.

De nasi van mijn vader is favoriet. Hij leeft voort in de nasi, dat weet ik nu al.

Fantasieland

Kookboeken als een wereld vol mogelijkheden. Niet de bedoeling dat je alles maakt en eet.

Ah. Daar gaat het over. Ik zie zoveel en denk dat ik het allemaal moet maken. Een grote to do lijst. Nee, het is gewoon een fijne wereld om in te vertoeven, schrijft Sarah. Heerlijk, die geeltjes er tussen, met teksten als ‘ziet er lekker uit, misschien ooit, ga ik maken!’

Die geeltjes zitten er bij mij ook in, alleen lijkt op elk briefje te staan, ‘niet gemaakt, ook niet gemaakt, nog steeds niet gemaakt.’ Voor mij, hoe minder kookboeken, hoe beter.

Voor Sarah niet. Is het Fantasieland. Ze leest kookboeken voordat ze gaat slapen.

Oké. Weer wat geleerd. Daar hou ik wel van. 

Liefs, B