Vandaag gaat over voedsel voor je ziel. Of beter, voedsel voor je familieziel.

Eergisteren schreef ik er al over, de macaroni met ham en kaas van ma, de nasi van pa. Gerechten waarvan je voelt, wie ze voor je maakte. 

Koken met liefde

‘Neem kookles van ze, nu het het nog kan’, schrijft Sarah. Haar moeder is overleden en ze wilde dat ze had geleerd hoe ze háár bonensoep kan maken. 

Mijn moeder leeft. Ze maakt macaroni met ham en kaas voor Carmen. Haar boerenkool is de lekkerste en de koolschotel die zij maakt, maak ik ook.

Ik vind alles wat ze maakt lekker. Mam experimenteert uit kookboeken en van internet. Ze probeert van alles uit, heeft van nature smaak en het is altijd compleet. 

Van ma heb ik geleerd hoe je kookt met liefde. 

‘Ik kan niet koken’

Als ik niet oplet, zeg ik over mezelf, ‘ik kan niet koken’. Maar dat is niet waar. Ik kan zelfs lekker koken. Ik zeg maar zo na het eten, ‘dat was echt lekker’. De kinderen zeggen, ‘het was niet lekker, wel knap gemaakt’.

Zomersalade

Nu ik het er toch over heb, ik kook met gemak voor 6, 7 of 12 personen. Als het een bekend gerecht is, een kerstdiner was stressen en heb ik nog niet herhaald.

Ik kook makkelijk voor onverwacht bezoek. Op de een of andere manier heb ik het altijd wel in huis. Ik kook vooral met gemak voor verschillende leefstijlen - met vlees, zonder, vegetarisch, veganistisch, zonder zuivel, zonder suiker, glutenvrij en een beetje volgens de vijf elementen. 

Ik heb geen groot repertoire gerechten. Eric zegt dat hij verliefd is geworden op mijn stem en definitief voor de bijl ging bij de zomersalade. Die salade is voedsel voor de familieziel. De kinderen kennen het verhaal. 

Een traditie starten

Dat is grappig, bij de start van de blog dacht ik, ‘ik heb niet zo’n traditie gecreëerd. Wel een doorgeven, maar geen gestart.’ En toch wel, blijkt. Of er iets tussen zit wat de kinderen gaan herhalen? Voor bij me komen lessen? Ja! Ik weet er al een. Spaghetti bolognese, puur natuur. Carmen kan die al maken en de oudste zoon van Eric ook. 

Grappig. En ontroerend, en leuk. 

En jij?

En jij, als je er zo over nadenkt? Wat heb jij overgenomen van vroeger en geef je nu door? Welke traditie ben je gestart? Niet te snel zeggen, ‘niks’, zoals ik deed. Als je even mijmert, komt er wat. Misschien een gerecht, misschien de manier waarop je het maakt of iets anders typisch voor jou, met eten en drinken, in de keuken of op vakantie.

Op vakantie. Schiet me er weer een te binnen.

Mooie avond, lekker slapen voor zo.

Liefs B

PS

Op de foto zie je kersenthee van Pickwick. Ik kocht die vandaag. De bosvruchten kocht ik gisteren op verzoek van Carmen. Ik drink geen zwarte thee, maar de afgelopen dagen wel.

Mijn zusje herinnerde me aan de kersen variant. Die had pa altijd. In de ochtend, in de middag. Zo’n zoete herinnering. Hoe het werkt. De kinderen hebben geen flauw idee dat de familieziel wordt gevoed op dit moment. En dat hoeft ook niet. Ik zie het wel. Ik zie het aan hun ogen en ontspanning. Fijn.