Gisteren dacht ik, B, geef jezelf de ruimte om een dag niet te schrijven. Doe niks of lees een boek over schrijven. Bird By Bird ligt klaar, van Anne Lamott. 

Vandaag heb ik een studiedag. Niet vrij, maar naar online school.

Maar dan zit ik, leeg scherm, en vind ik het, net als elke ochtend, zo leuk om te schrijven.

Vandaag gaat het over iets wat ik gisteren besprak in een interview over burn-out. 

Alle ballen in de lucht

Volgens mij zijn het vooral mannen in het circus die dat zien als een sport. Zoveel mogelijk ballen in de lucht houden. En zijn het vooral de mannen die er ook niet over vallen als ze een bal laten vallen. Part of the game, natuurlijk!

Wij, ladies, alle ballen in de lucht en waag het niet er één te laten vallen. Niet Laten Vallen! En probeer er nog eentje bij.

Daar gaat het hoofdstuk vandaag over. 

Werk en huishouden

Sarah beschrijft de tijd voor de eerste feministische golf. Voor 1960, grote kans dat je als vrouw werd onderwezen in huishouden. Linnen bleken, bessen inmaken, ham garen. 

Nu kunnen we platendeals sluiten, in aandelen handelen, banken bezitten, voorzitter zijn van de Tweede Kamer. Landschappen inrichten, rechter zijn, onderwijzer, kapper en hebben we onze eigen zaak. 

En ondertussen jongleren we met de ballen. Rennen we door de supermarkt, wassen we de kleding die wordt gemist, zetten we de container buiten, rijden we naar turnen, paardrijden en voetbal en staat (binnenkort weer) de broodtrommel klaar. Waar we brood in doen, met een komkommer wel, maar waar we ons al een tijdje van afvragen: moet er niet wat anders in, een wrap, zoals in de Allerhande?

Adem in en uit

Waar ik het gisteren over had, in dat interview: het huishoudelijke staat vaak onder onze nul-lijn. Dat is wat je eenmaal doet als vrouw, niks bijzonders aan. Dus als je dat allemaal hebt gedaan - huis schoon, was in de kast, gekookt, de boodschappen in huis, hond uitgelaten - dan staat je teller op 0 en begint het echte leven. Werk, studie, sport, relatie, je vrienden, familie.

En had je het niet al eerder, beter, grondiger en afwisselender kunnen doen?

Onderwaardering heet dat. 

Alsof je het er even bij poetst. Onderwaarderen van huishouden en van jouw manier om het te doen. Twee ballen erbij in de lucht, terwijl, je handen waren echt al vol. Voorleesmoeder, naar de bieb, puzzelen, tekenen, rijden naar Drievliet. 

Zelfwaardering

Waardering is belangrijk! En die geef je jezelf! Een ander kan honderd keer zeggen hoe goed je het doet, maar die ene keer commentaar op de lege onderbroekenla, die sla je op. Bal laten vallen, rood kruis. 

Een huishouden runnen, hebben, is een kunst en een kunde. Daar mag je je in verdiepen en die mag je waarderen. En je mag er van genieten, als het op rolletjes loopt, op jouw manier. Met veel ballen in de lucht of een stel minder. Precies zoals past bij jou en jouw huishouden.

Voel voor jezelf. Waar sta jij, op de lijn van  -100 tot +100, met je waardering voor wat je doet? Als jij het niet waardeert, kan een ander het je niet geven. 

Evalueer eens? Niet met de zweep maar met nieuwsgierigheid. Misschien vertel je jezelf een oud verhaal.

En kijk ook waar je zit op de lijn tussen onderprikkeling (verveling) en overprikkeling. Te lang, te veel hetzelfde kan voor jou hetzelfde effect hebben als te lang, te veel het verkeerde. Je haakt af, je schakelt uit. 

Balans

Wat is jouw balans, waar gedij jij bij? Ik bij prikkels, uitdaging en verrassingen. En bij rust, reinheid en regelmaat. En dat in een redelijk voorspelbare volgorde, vind ik. Dus balanceer ik. Vandaag weer.

‘s Ochtends schrijven en werken, ontbijt, stofzuigen, de was, Do-In teacher training, in de pauze foto maken in de tuin van de buuf, van de Bulgaarse ui, mijn Aller favoriete fotomodel, aandacht voor hond, verhaaltje online, eten koken voor kinderen, manlief haalt sushi.

Ingrediënten voor buiten adem zijn, gelukkig veel Do-In yoga gedaan, resetten en ontspannen tegelijk. Ja, veel ballen in de lucht, niet veel, niet te weinig. En nu een zonnige avond.

Ode aan het huishouden

Dit hoofdstuk een grote ode aan de kunst en kunde van huishouden. Over zelfwaardering en de waardering van die kunst. Zie het niet als iets dat je erbij doet, wat nou eenmaal doet of al gedaan had moeten hebben. Het is een kunst. 

Ik hoop morgen dan over hoe je je in die kunst bekwaamt, zonder dat je indut of over de kop vliegt. 

Liefs,

B