Ik beloofde jullie en mezelf: ‘honderd dagen, elke dag iets doen wat je leuk vindt. Vanuit huis, gratis en je start op 2 april, samen met heel veel anderen, waaronder ik. Voor de lol of voor de serieus, als je er maar plezier in hebt. Omdat je er energie van krijgt. Hoeveel tijd je er aan besteedt bepaal je zelf, 5 minuten per dag is al fantastisch’.

Lees hier mijn update, 56 dagen in het 100 dagen project.

Jung, Hamaker en de Ridder

Elke dag maak ik een detailfoto met mijn telefoon en beschrijf ik wat ik zie. Wat je ziet ben jezelf, al dan niet bewust. Dat is mijn theorie, die van Carl Jung, Karen Hamaker, Willem de Ridder en van heel veel anderen. De foto’s met spiegeltekst post ik elke dag op Instagram en bijna elke dag op mijn website, #100daysofdetailstolove.

Creëren, groeien, stoeien

2 april was de start, een creative buzz, zoveel leuke plannen op één dag! Ik volg mijn directe mede-starters en zie ons creëren, groeien en stoeien. En soms stoppen. De kritische grens ligt rond de 20 dagen, dan lijkt het alsof je steeds hetzelfde doet en al een hele tijd. Je vraagt je af waarom en voor wie - oh ja voor jezelf.

Detail, foto, reflectie, tekst. ‘Shoot, zo saai’, dacht ik al snel en dat denk ik soms nog steeds.

Flow en perfectionisme

Rond 30, 40 dagen kom je in de groove. De muziek speelt door, ik ben in flow en dat is fijn. De eerste foto is goed en de reflectie welt op. Soms zit er stof op de plaat en blijf ik hangen. Dan heb ik geen tijd of geen tijd gemaakt, geen inspirerend beeld gezien, of juist te veel en dan kan ik weer niet kiezen.

Opgeteld: geen zin. Beter: niet naar mijn zin. Perfectie. Leuk is het project dus niet per se, ja - kosmisch leuk.

Wees niet bang voor fouten - die bestaan niet

Niet naar mijn zin en dan toch publiceren. ‘Wees niet bang voor fouten - die bestaan niet’, zei Miles Davis. Dat citaat neem ik dan ter harte: ik heb gewoon iets nieuws ontdekt. Bijvoorbeeld dat ik overbelichte foto’s mooi vind.

Sterker nog, dat zijn mijn favorieten: de bulgaarse ui in mijn tuin - de foto bovenaan deze tekst - is overbelicht. En dezelfde ui, nog meer overbelicht op dag 49, misschien nog wel mooier. En vandaag weer één: mijn hoya, de kamerplant: op dag 52 nog vol sterretjes, die nu lijken op ijsbeertjes.

En toevallig, mijn eerste foto in het project heb ik per ongeluk overbelicht. Toevallig, per ongeluk of per geluk. Synchroniciteit, zo heet dat in The Artist’s Way.

Creatieve discipline

De kracht van het project zit geloof ik hier in: productie, oefenen, in en weer uit perfectionisme. Vrijer worden, vlieguren maken. Wat je oefent, ontwikkelt. Muziek, schrijven, spieren, lenigheid. Creatieve discipline. Ik wist wel dat het project daarom is verzonnen, maar nu kom ik zelf tot die conclusie en dat beklijft toch beter.

ruimte voor eigen stem

In dit project leer ik foto’s maken, en ik leer durven maken wat ik mooi vind. Bij de gratie van de slechte foto’s die ik maak en los van de waardering van anderen. Want de meest gewaardeerde foto op mijn Instagram account is een onderbelichte tulp, vrij standaard, die zie je ook op ansichkaarten, ook mooi trouwens.

Het project gaat dus ook over mijn eigen stem vinden, daar ruimte voor nemen. En dat effect strekt verder dan dit project. Creatieve brandstof noem ik dat. ‘Als ik het niet perfect zou hoeven doen, dan zou ik...’ drukken op ‘publiceren’. Dat helpt.

Camper

Het allerleukst tot nu vind ik het, om elke dag de nieuwe foto te zien op mijn website. Ik heb dat lang geleden gezien bij het schoenenmerk Camper en dat vond ik zo leuk, dat heb ik altijd onthouden.

En het werk van mijn mede-starters: hartverwarmend. Een serie zelfportretten waar je stil van wordt; 100 dagen geluksmomenten - hoe zen is dat; de ontdekking van liefde voor macrofotografie en een tuin in aanleg.

tweede helft

Tot over een dag of 50! Ik ben benieuwd. Dan schrijf ik ook wat meer over deel 2 van mijn project, het spiegelen. Spoiler alert: spiegelen vind ik heel leuk en ik denk voor iedereen, meer of minder bewust, een herkenbaar proces. Ik focus op positieve eigenschappen en geef dus complimenten aan mezelf. En waar je op focust groeit.

Probeer maar eens, vooral straks, als het kersentijd is: ‘Kers, de prettige eigenschappen die ik in jou zie en die je naar me terug spiegelt zijn …’

Nog kort naar mijn belofte: ‘hoeveel tijd je er aan besteedt bepaal je zelf, 5 minuten per dag is al fantastisch’. Dat zou inderdaad fantastisch zijn, bij mij zijn het er meer. Goed, oefening baart kunst en kost tijd.

Groetjes, Barbara

Lees verder over het ontstaan van #The100DayProject, de organisatie en andere startdata. En heb je vragen naar aanleiding van deze post, mail me, ik lees en beantwoord ze graag.

De nieuwsbrief ontvangen?

Een blog, een boekbespreking, nieuwe ontwikkelingen in de agenda; ter inspiratie.