Niet alleen lig ik achter met mijn fotoboeken, ik ben er nooit aan begonnen.
Mijn vriendin wel. Ze heeft een fotoboek voor elk kind in elk levensjaar. En nu ligt ze twee maanden achter. “Een fotoboek maken? Ik lig al twaalf jaar achter!”, schrijf ik terug. “Maar jij schrijft heel mooie blogs voor je kinderen”, zegt ze.
Dat is waar.
Blog op verzoek
Dezelfde dag krijg ik ook een e-mail, of ik een blog wil schrijven over retroprints. Retroprints? Er gaat een belletje rinkelen. Heel lang geleden. Ja! Die leuke foto’s, in het uitgaansleven, liever zonder roos.
De foto’s waar je altijd verrassend goed op staat. Ik heb geprobeerd er een te vinden, van mezelf in de Ysbreker, met mijn haar tot op m’n billen en een veter om mijn hals.
De mail dus. Van Fotofabriek - leuke meiden zie ik op LinkedIn. Of ik hun retroprints wil uitproberen en daar iets over schrijven. Dat wil ik wel, iets proberen sowieso en schrijven vind ik ook leuk.
Synchroniciteit
Twee berichten op één dag, over foto’s en bloggen; dat heet synchroniciteit, dus: ja, graag, Fotofabriek, leuke meiden, ik probeer de retroprints en schrijf de blog.
Mijn fantasie gaat aan de rol. Ik gebruik kunstwerken van deelnemers in Het 100 Dagen Project en oké, ook die van mezelf. Ik zet ze neer als welkomstkaart voor een retraite, of gewoon, sturen per post. Weet je wat, ik bestel meteen twee setjes. Zo vliegen de retroprints de deur al uit, voor ik ze in huis heb.
Easy does it
Ik begin met één set. Het voert makkelijk in, korte vraag, snel antwoord en snel geleverd. Het is als foto’s afdrukken, iets wat ik al jaren niet doe, maar veel heb gedaan en nu doe ik dat weer!
Unboxing
Dan zijn ze binnen, unboxing, zou mijn dochter zeggen. Ik val een beetje stil, wow wat zijn ze mooi. Wat komen de afbeeldingen tot hun recht op deze retroprints. Ik heb gekozen voor de extra zware kwaliteit en glans.
Cadeautjes
In gedachten ga ik al langs alle andere foto’s die ik wil laten afdrukken. Want het is een leuk idee, een leuk cadeau, het zijn leuke kaarten, 8 stuks in één set.
Voor jezelf, en doe eens gek, ván jezelf. Voor anderen, ja - van de kinderen, de kat, de hond, de tuin, de boom in bloei. Elke dag één foto van de bloesem die uitkomt is een timelaps kunstwerk! Echt, zowel de prijs, het gemak, als het resultaat nodigen uit tot: doen.
Dit zijn de foto’s die ik laat afdrukken, werk van twee deelnemers aan Het 100 dagen Project. De vogels zijn van Mirjam Roest, de aquarel-/potloodwerken van Ankie Dikker. En twee foto’s van mijn hand.
