Ben wie je bent

Als ik tijd heb, luister ik naar de verhalen van Clarissa Pinkola Estés. Meestal in de auto, soms voor het slapen. Niet als ik schoonmaak, dat is te veel beweging, helaas, anders zou het hier blinkend schoon zijn,

Voor deze verhalen heb ik mijn aandacht nodig, kan ik niet iets anders doen, wil ik niks anders doen dan luisteren.

Niet omdat het ingewikkelde verhalen zijn, helemaal niet zelfs. Maar ze zijn wijs, ik wil niks missen. Ze spreken tot je cellen, hart en ziel. Zoals verhalen dat doen. Parels vind ik het en de stem van dame Estés is betoverend.

Eén verhaal komt in me op en vind ik passen bij het nieuwe jaar. Play your music, vrij vertaald, ben wie je bent. Ben jezelf. Hier een stukje, voor jou.

Ben wie je bent

Ben wie je bent en doe wat je doet, voor niemand in het bijzonder, behalve om het zijn, wie je bent.

Play your music.

Doe waar je van houdt, voor niemand, en iemand zal komen.

Ben jezelf. - als je geniet, midden in choas en als je op de vlucht bent, voor wie of wat ook. Ben wie je bent en iemand, iets, een hart of ziel komt naar je toe.

Een opening, een doorwaadbare plaats, waar je kan oversteken.

Ik wens dat wij die plek, die persoon tegenkomen als we in nood zijn. En dat wij die plek of die persoon mogen zijn: een veilige oversteekplaats, voor de ander en voor jezelf, keer op keer op keer.

Gelukkig Nieuwjaar! Voor jou, voor mij, voor iedereen.

Liefs,

Barbara

Play your music

Het hele en oorspronkelijke verhaal lees je hier, in het Engels en het begint zo:

Lay back, close your eyes, hands in your lap, palms up, or down, how you prefer.

A Blessing, a little story.

There is a musician and where he lived he was being starved to death. He had fled into the woods and all he took was his accordion. He ran and he ran and he ran, the accordion under his arms. Further and further into the woods.

And there, far, far away, where he hoped to be safe for the time being, he began to play his accordion to no one but for the joy of playing. Of playing music. And as he was playing the deer came, the stranger at the side of the road, came out, and the deer says: 

“There is evil at one side of the road, and beauty, so beautious at the other. The fighting tiger on one side and the deer, innocent, delicate ankled deer, on the other.”

The blessed stranger who came at the sound of music. 

Who steps from the side of the road, being a young one, an old one or one in midlife, all infused with wildness, recognizes the music that we all carry inside.

So many strangers in this world. They will step from the side of the road to assist us. Watch for them, look for them. Play your music, even to no one and someone will come. Play your music to no one in the midst of revel ruin, in the midst of flee. Play your music and someone, something, some heart will come.

An aperture, an opening of some kind, that we can slip through.

I pray two hopes for us. 

May we all be blessed to find one whenever we have need, and may we all be blessed to be one for others, many times over. So may it be for you, so may it be for me, so may it be for all of us. Amen, amen, amen. 

Uit: The Late Bloomer, luisterboek van Clarissa Pinkola Estés.

Verder lezen?

Viooltje, over jezelf zien

Human Design, over jezelf zijn