Vanochtend komt Carmen, dochter van 12, koffie bij me brengen. Wipt op de zitbal en zegt, ‘jij dag 5 vandaag, ik dag 2’.
‘Ah, je doet mee’, zeg ik verrast, ‘wat leuk! Had je er zin in?’
Stilte op weg naar de deur.
‘Ja, natuurlijk heb ik er zin in, anders zou ik er niet aan beginnen’.
'Duhh’ zegt ze niet, maar hoor ik wel, in mijn eigen hoofd.
Toen ik begon met het 100 Dagen Project schreef ik vooraf ook een safe plan, getiteld: vrijheid.
Vrijheid
Om het mezelf makkelijker te maken dit jaar, gesteund door het mantra ‘ik hoeft niets te bewijzen’, geef ik mezelf veel vrijheid.
ik mag stoppen wanneer ik klaar ben, ook eerder dus.
voorbereidend werk telt mee. Op dag 1 maak ik bijvoorbeeld mijn website Project klaar.
ik werk vooruit als ik een brainwave heb.
ik neem pauze als ik daar behoefte aan heb.
van de hak op de tak springen mag, experimenteren en veranderen ook.
wat ik niet mag van mezelf, is afhaken op een plateau, een frustrerend oei-ik-groei moment.
Ik denk dat dit een drieluik wordt.
I Wonder
Vandaag vraag ik me af waarom ik ook alweer begonnen ben aan The 100 Day Project. Resistance heet dat in de Reis van De Held, fase 2, weerstand.