Vandaag gaat over je huis.
De barometer. Het reflecteert waar je bent geweest, wat gaande is in je leven en wie je bent, op dit moment.
Een mooi hoofdstuk vandaag. Vooraf maakte ik me een beetje zorgen dat het niet over Dodenherdenking gaat en dat ik daar toch even aandacht aan wil besteden.
Dan vertrouw ik maar dat het klopt.
En het klopt.
‘A house is who you are, not who you ought to be’
Je huis reflecteert jou. Niet wie je zou moeten zijn, volgens anderen of vooral, volgens jezelf. Soms heb je een beeld voor ogen van een ideaal huis, zo ver weg, dat je geen stap weet te zetten in die richting. Als het beeld al klopt.
En soms heb je geen beeld. Alleen een vaag onbestemd gevoel. Misschien komt dat wel van staren in de toekomst. Heb je ogen op steeltjes en probeer je iets te zien dat nu nog geen vorm heeft.
We vinden vaak van alles van ons huis. Te klein, te groot, te stil, te veel lawaai, te rommelig, te clean. Te weinig gezelligheid, te veel van dat.
Design
Mijn zus is ontwerpster. Interior designer in Londen. Eerst voor grote mensen en nu al een hele tijd voor kinderen. Ze ontwerpt kinderkamers, zo mooi.
Af en toe is ze hier en als ik dan mopper over iets in huis, te weinig kleur op de muur, te leeg daar in de hoek. Dan stipt ze het mooie aan, mijn eigenheid. En hoe dat terugkomt in heel veel dingen. ‘Kijk, je hebt iets met zeegroen, blauw. Kleurrijk en fris en toch zacht en ingetogen. Echt jij, je ziet het daar, dat stoeltje, dat kussen, die flessen.` Ja, dan zie ik het ook! En kijk ik met nieuwe ogen.
Vraag het
‘En als je iets wilt veranderen, ga dan zitten op die plek. Met een kopje thee en tijd. Dan ga je voelen en bijpraten. ‘Wat wil je, plek?’ En vraag je jezelf, ‘wat verlang ik hier te zien. Welk gevoel wil ik hier, op deze plek? Stel vragen en wacht open en nieuwsgierig op inzichten. Adem in en uit en hou de Elle Decoration nog even dicht.
En ben dankbaar
Sarah zegt het ook in hoofdstuk 4 mei: als je loopt te mopperen op je huis, dat is dit het moment om de Simple Abundance stappen toe te passen: acceptatie, dankbaarheid voor wat je nu hebt, en je persoonlijke wensen ontdekken.
Lees: ont-dekken. Er staat niet: al helder hebben. Ongeduld!
Als je moppert over de staat van je huis: realiseer je, je hébt een huis. Waar je voor mág zorgen. Vandaag, loop door je huis en kijk er met liefde naar.
Haal je ogen van de steeltjes, zet ze op hun plek in je hoofd en verbind ze binnendoor met je hart.
Geen grap, doe het, nu. Het is fijn en voelt rustig!
Ik paste het zelf gisteren nog toe. Toen ik de tuin MOEST schoffelen, weerstand-weerstand. We hebben een grote tuin, veel tuin. En hoe raar ook, mijn vader een boer, mams een Tuin Lover: ik hou niet van tuinieren.
En ik zei tegen mezelf, daar in de tuin, B, Je hebt een tuin en die mag je schoffelen.
Soms vergeet je hoe gezegend je bent.
4 mei
Bijvoorbeeld ook dat je vrij bent. Morgen vier je het, vandaag herdenk je het.
Sta ook even stil bij alle vrouwen, alle mensen die geen huis hebben, die hun huis zijn verloren, door een scheiding, een ramp en vandaag in het bijzonder, in een oorlog.
Ben dankbaar voor het huis dat je hebt. Op dit moment precies het huis dat je nodig hebt.
Ik schoffel nog een stukje.
Liefs,
Barbara
PS tijdens het schoffelen kreeg ik het inzicht dat ik misschien meer van een vrije tuin hou… want ik zag deze oregano (foto) bij een vlinderstruik en dat vond ik superleuk. Die laat ik dan ook lekker staan.
PS over het vinden van een huis schreef ik een blog in het vorige 100 dagen project, Hoe bestel ik een huis? Het gaat over dat sommige deuren dichtblijven, als het de bedoeling is dat er een andere opengaat. Je weet het vooraf niet.