Steeds beter falen — Barbara Wesselingh

Toen iemand tegen me zei dat steeds beter worden in falen soms het hoogst haalbare is, stikte ik bijna in mijn koffie. Dat was voor een perfectionist bijna niet te pruimen.

En nog steeds probeer ik de code te kraken: hoe kan je feilloos en pijnloos door het leven? Tot ik me weer - en steeds vaker - realiseer dat het niet veel te maken heeft met dingen die gebeuren, of niet gebeuren en wel met de manier waarop je reageert. Hoe je de dingen evalueert, of je ze accepteert.

Fouten bestaan niet

Edison zei, ‘ik heb geen mislukking gekend; ik heb 10.000 manieren ontdekt waarop iets niet werkt.’ En Miles Davis: ‘wees niet bang voor fouten - die bestaan niet. Je hebt alleen iets nieuws ontdekt.’

Het 100 dagen project

Ooit ontworpen om creatieve discipline te ontwikkelen: The 100 Day project. En dat is precies wat het is. En wat ik heb geleerd. De kracht van doen en durven falen. Durven leren van ‘fouten’.

Mijn project heet #100daysofdetailstolove. Fotografie & Spiegologie. 100 dagen maakte ik een detailfoto met mijn telefoon en beschreef ik het mooie dat ik zag. En wat je ziet ben jezelf. Vanaf dag 59 schreef ik ook dagelijks een blog.

Wat vond ik leuk en wat niet, wat lukte me wel en wat niet, en wat heb ik geleerd? En, zou ik een 100 dagen project nog eens doen, of jullie nog eens aanraden?

Fotografie

Ik heb geleerd dat ik foto’s maken heerlijk vind, maar Instagram niet. Ik stoeide met mijn ‘feed’, het overzicht van mijn foto’s. Die moet (van wie?) ook mooi zijn en ik vond die van mij een wirwar. En proberen een mooi totaalplaatje te maken, dat haalt bij mij het plezier uit foto’s maken. Perfectie dus.

Spelende vrouw, wat heb je nu geleerd? Niet proberen een mooie Instagram feed te maken, gewoon genieten van foto’s maken.

Leren schrijven

En maak mooie verhaaltjes. Of niet mooie, maar maak verhaaltjes. Want, wat kwam daar een onvermoede energie tevoorschijn. Ik wist niet dat ik zoveel verhaaltjes in me had! En nog steeds. Ik heb ze met liefde en plezier geschreven, aanvankelijk met grote stagefright. Ik heb ze samengevat: de eerste 11 verhalen, de volgende 22 en hier, de laatste 8 verhalen.

Spelende vrouw, wat heb je hier geleerd? Ik houd van schrijven en hoe! Stuur je censor, innerlijke criticus, uit dansen en neem risico’s. Schrijf vrijuit, schrijf wat je wilt en niet wat je denkt dat een ander wil lezen. Want er zijn zoveel anderen: aanpassen is geen beginnen aan. Dus ik blijf schrijven en leren schrijven, ik volg deze bliss met belangstelling en kijk welke deuren openen.

Spiegologie

Elke dag beschreef ik het mooie dat ik zag in de foto. De oefening in PR (Prettige Reflectie) uit de Spiegologie vond ik onverminderd leuk.

Elk bericht, 100 dagen lang, begint met dezelfde woorden: ‘detail, de prettige eigenschappen die ik in jou zie en die je naar me terug spiegelt zijn: de complimenten.

Bijvoorbeeld op dag 85: Allium, de prettige eigenschappen die ik in jou zie en die je naar me terug spiegelt zijn je fijngevoeligheid, nieuwsgierigheid en uitreiken.

128 complimenten

Geweldig. Ik heb ze net uitgeschreven en kom op 128 complimenten. Ik dacht bij dag 30, ‘heb ik nu niet alle kwaliteiten gehad?’ Nee, er kwamen er nog veel meer. Aanrader: geef jezelf complimenten, je hebt verrassend veel in huis.

Even een dagje niet

Wilde ik wel eens een dag overslaan, niet fotograferen? Ja. Wilde ik wel eens een dag niet schrijven? Nee. Wilde ik graag dat dag 100 naderde? Ja, op het laatst wel. Mijn hoofd had rust nodig. Creatief opladen.

Nog eens?

Zou ik het nog een keer doen, het 100 dagen project? Dat weet ik niet. Ik denk van wel. Of ik het nog eens iemand aanraad om te doen? Jazeker. Met de notitie: je kan op elk moment bijstellen. Dat deed ik ook, ik ging erbij schrijven. En je kan ook stoppen. Zeker als je de neiging hebt om altijd alles perfect en consciëntieus te voltooien, ook al heb je er geen lol meer in. Dan zou ik zeggen: stop eens met iets.

Vooral: ontwikkel die creatieve discipline, kietel je grenzen en ontdek.

Steeds beter worden in falen

Ik word er steeds beter in. In falen. Mijn lievelingscitaat is dat van schrijver en dichter Samual Beckett: Ever tried. Ever failed. No matter. Try Again. Fail again. Fail better.

Steeds geprobeerd. Steeds gefaald. Geeft niet. Probeer het opnieuw. Faal opnieuw. Faal dan beter.

Tennisser Stanislas Wawrinka heeft het citaat getatoeëerd op zijn onderarm. Zodat hij het ziet bij elke opslag. En dat zijn er veel!

Ik zou er ook wel een tattoo van willen nemen. Niet al te zichtbaar. Op mijn achterhoofd. Ik zou deels mijn haar wegscheren, de tekst laten tatoeëren en mijn haar weer laten groeien. Alleen better zie je dan nog, met mijn haar in een staart.