Zin in leven
Over smaak vandaag. Dat hoopte ik al, want er gebeurde gisteren iets grappigs. En ik hou van die door het Universum georkestreerde toevalligheden: synchroniciteit.
Afbeelding van kunstenaar Ohara Hale.
Over smaak vandaag
Dat hoopte ik al, want gisteren gebeurde er iets grappigs.
Natuurlijk gaat het dan over smaak! Dit boek is niet alleen heel leuk, het staat ook nog eens bol van de synchroniciteit.*
En hoe meer je daarop let, hoe meer je het ziet. Of het wilt zien, en dat is ook goed, want het resultaat is hetzelfde: vertrouwen.
Oké.
Over smaak.
Snoep zonder gelatine
Gisteren zitten we aan de lunch. Eric, Carmen en ik, Felix was al opgestaan. Dat doet ‘ie altijd. Achter zijn Playstation kan hij uren zitten, aan tafel nog geen 5 minuten. Met één been over de bank geslagen, zegt hij: ‘ik weet nog dat wij vroeger snoepjes kregen zonder gelatine.’
Stilte. Ja, dat weet ik ook nog wel. En Carmen ook. Die moet keihard lachen volgens mij. Eric in ieder geval. ‘En volgens mij ook zonder suiker’, gaat hij verder. Ik weet het wel zeker. ‘Ja, ook zonder suiker’, zeg ik. En nu ik beken, gaan ze los.
‘Gatverdamme! Die waren zo vies! Krijg je snoep, krijg je snoep zonder suiker! Waar kwamen die vandaan?’ Carmen weet het nog, ik zie haar ogen afdwalen naar het rekje met hangsnoepjes in de Groene Winkel.
‘Snoepjes zonder suiker, echt, mam...', zegt Felix als een agent van Buro Halt.
‘Ja, dat is mama’, zegt Eric. En ook de kinderen kijken me lief aan, ‘wat heeft ze het toch goed met ons voor.’ Of denken ze, ‘die spoort niet’.
Gelukkig gaat papa nu vaak boodschappen doen (Corona-tijd, sfeer in de winkel, gevoelige dame). In de kast hebben we: Tikkels met drop en fruit. Dropduo’s van drop met fruit. Zure dropduo’s, met citrusfruit.
Oké.
Verder over smaak.
Vegan taart
Vanochtend. Hond Gypsy heeft in het oud papier de doos van een vegan taart gevonden. ‘Gypsy houdt van vegan taart!’ roep ik.
‘Veegaaan taaaart’, hoor ik Felix zeggen, alsof hij het probeert te proeven, blij dat hij het niet hoeft te eten. ‘Vegan taaaart’, hoor ik hem nog, mompeled, scrollend door Instagram, de trap op naar boven, naar school. Daar zal het best meevallen vandaag, alles beter dan vegan taart.
Wat zegt de wetenschap over smaak?
Tot slot een wetenschappelijk feit in Simple Abundance. Opletten, deze is interessant.
Als kind heb je veel meer smaakpapillen dan als je volwassenen bent. Dat klinkt nu ineens als vegan taart. Volwassen. Zo, nu ben je volwassen, dat wil zeggen. Je proeft minder, ziet steeds slechter, je oren gaan achteruit en de rest ook.
Nee! Eén, je bent zo oud als je je voelt. En je kan van alles trainen. Je smaak ook.
Tip van de dag: loop een markt op, een buitenlandse supermarkt in, of ga naar het kruidenrek in de Albert Heijn. En verwen je smaakpapillen. Via je neus.
Smaak is ‘t kleine zusje van broer Reuk. Zodra Reuk groen licht geeft, slaat Smaak toe. In Corona-tijd, op anderhalve meter, doe je het met je instinct, je gut feeling en intuïtie.
Proeven op gevoel.
Zin in het leven
Taste for life, voed je taste for life. Je zin in het leven. Dat doet me denken aan het nummer Lust for Life van Iggy Pop, wat ik gisteren op m’n playlist zette. Over synchroniciteit gesproken.
Zo, genoeg geschreven. Ik vond het allemaal samenhangen, maar nu ik het nalees weet ik het zonet niet.
En ik had nog iets, maar dat vertel ik vast morgen. Over kijken.
Tot dan!
Liefs Barbara
* Synchroniciteit, vrij geïnterpreteerd: schijnbare toevalligheden in je leven, die, als je er op gaat letten, zich vermenigvuldigen en ontpoppen als richtingaanwijzers. Dat geeft een gevoel van magie, zin en vertrouwen in je leven.
Een paar voorbeelden.
Sinds ik deze week schreef over make-up, parfum en basilicum in plaats van koffie:
ben ik mijn oogpotlood kwijt. Je weet wel, dat zelfde lijntje van de afgelopen 4 jaar. En nu draag ik, hé leuk, 3 kleuren oogschaduw.
is mijn parfum op. Ik vond nog een proefje Bloom van Gucci en hé, lekker! Ik denk dat die het wordt voor Moederdag.
is het koffiezetapparaat stuk. Dus ik heb basilicum gekocht en dit is de uitwerking op mij:
Kriebel in mijn neus en een giechelbui. Bij herhaling. Een rare giechel die me doet denken aan lachgas. Van horen zeggen, want dat ken ik verder niet.
De afbeelding is van kunstenaar Ohara Hale. De hele serie afbeeldingen zie je op Instagram, bij @brainpicker, het account van Maria Popova, die prachtig schrijft over de raakvlakken tussen kunst, wetenschap, boeken en persoonlijke ontwikkeling.
Lezen en schrijven
Vandaag over lezen en schrijven. In de ochtend en hoe het past in mijn ritme.
En toch ook nog een stukje over het onderwerp van vandaag: geur. Hè, Gypsy? ;-)
Vandaag schrijf ik over lezen en schrijven in de ochtend, wat het boek Simple Abundance me brengt, en misschien jou ook.
En toch ook een stukje over geur, het onderwerp in dit hoofdstuk.
Elke ochtend
Elke ochtend, ik sta op, wandel met Gypsy, onze korthaar collie, Lassie zonder kraag, kom thuis, geef hem eten, zet koffie en thee en loop naar ‘het bijgebouw’. Mijn werkruimte, het heerlijke huisje twintig stappen verderop.
En daar schrijf ik mijn morning pages. Drie pagina’s A4, met de handgeschreven gewoon maar schrijven. Alles wat in me opkomt. Hoe klein of groot ook. Brain drain heet het in The Artist’s Way. De prullenbak legen, cookies verwijderen. Ik schrijf alles op wat los en vast zit. Met zin, zonder zin, geen flauw idee waarover of heel gericht.
En zo begin ik de dag met een schone lei.
Verliefd op het leven
Daarna pak ik Simple Abundance erbij. Sommige van jullie hebben het al gekocht. Het is dik, compact en zacht tegelijk. Het voelt vertrouwd en wijs. Realistisch, romantisch en optimistisch. Vol vertrouwen en enthousiasme.
Een dagelijks portie liefde voor het leven.
Er zitten geen paginanummers in, dat vind ik zo vrij. Alleen maar hoofdstukken met de datum van de dag.
Het leven van een vrouw
En zo neemt de auteur me mee, met haar levenservaring, langs alle facetten van het leven van een vrouw.
De ondertitel van het boek is Daybook of Comfort & Joy. En ik hou van comfort en plezier. Ik belicht graag, licht bij, verlicht. Zorgen. En ik ken de levenservaringen. De donkere, zware en de lichte. En vaak blijf je in het zware. Focus je op hoe dat niet, of niet meer.
Ik kijk naar hoe wel en hoe nu? Het ene hoeft niet weg, maar het andere mag er wel bij. En waar je op focust groeit.
Simple Abundance gaat over bewust worden en genieten van dagelijkse schoonheid, overal om je heen en in jou. Stapje bij beetje en in cycli. Geen hoofdstuk is te lang.
En in dit 100 Dagen Project schrijf ik er over.
Geur
Vandaag over geur. Geur heeft een speciaal plekje in mijn hart. Het werkt zo direct. Het voert je naar een herinnering, een verlangen of naar nu. Het horloge van pa ruikt nog steeds naar pa. De t-shirts van Eric ruiken alleen naar Eric. Carmens neusje ruikt precies naar Carmen. En Gypsy ruikt vandaag naar hond.
Sta even stil
Sta nog even stil vandaag, bij wat je ruikt. En misschien ben je wel nieuwsgierig. Naar een bepaalde geur. Dan bestel je zo’n ienie-miniflesje, een tester. Ik heb een keer een hele limited edition serie van Chanel gekocht, 7 milliliter bij elkaar. Of je herinnert je dat parfum, dat je al tijden niet draagt. Doe het op vandaag? Of de bloemenzaak in en ruik daar.
Bloemen
Ik heb altijd een onderonsje met de dame die daar werkt. ‘Zo lekker vandaag weer hè!’ Dat vindt zij ook en ze werkt er elke dag. Dan zegt ze, ‘ze doen al jaren hun best om de geur te vangen, maar ze kunnen niet op tegen een bloem.’
In de geur van een bloem zit geen einde. Je ruikt en dan is het zo puur. Als een toon die inzet en dan heel langzaam wegebt, en dan oversteekt naar een andere dimensie. Niet meer hoorbaar, maar niet weg.
Genoeg geschreven op een dag dat ik even niet schrijf!
Fijne dag & liefs,
Barbara
PS over geur schreef ik ook in het 100 dagen project van 2019. Over de geurconsults die spontaan zijn ontstaan.
Klik hier en lees de blog Teken het in geur en kleur.
Zin-tuigen
Zintuigen. Je hebt er zes. Zo normaal dat je vergeet hoe bijzonder het is. Dat je voelt, ruikt, proeft, ziet, hoort en weet. Soms is het fijn om er bij stil te staan. Te ruiken wat je ruikt en voelen hoe dat voelt.
Zintuigen… Zin-tuigen. Manieren om zin te krijgen.
‘Wat is de zin van het leven? Dat je er zin in hebt.’ Deze hoorde ik van Vera Helleman. Ze heeft verteld van wie zij het hoorde, maar dat weet ik niet meer.
Vanochtend had ik even geen zin. Zin in pauze. Om te doen wat staat in het hoofdstuk vandaag. Even stilstaan.
Horen, zien, voelen, ruiken, proeven, en je intuïtie
Als je er bij stilstaat. Dan is het toch bijzonder. Dat je kan horen, proeven, ruiken, zien en voelen. En dat je dingen zomaar weet, diep van binnen en ineens: intuïtie.
In Simple Abundance staat het vandaag, ‘neem de rest van de week tijd om af en toe stil te staan, bij je zintuigen’. Voel wat je voelt, proef van je proeft, ruik wat je ruikt.
Het is mindful. Het rustigste moment dat er is, is nu.
Sering
Bij de sering buiten denk ik aan whipped cream, ken je die nog? Volgens mij was Rituals de eerste die het uitbracht. Of kreeg ik het van mijn zus uit Londen? Rich cream. Slagroom maar dan anders.
Daar doet deze sering me aan denken. Whipped cream en een fluffy dekbed. En ook iets van sterk, samen en steun. Geen onderscheid en toch allemaal anders.
Uit je hoofd en in je lijf
‘Hoor hoe het gras groeit onder je voeten, de hartslag van de spreeuw. De brul van de beer aan de andere kant van de stilte’.
Dan hoor je ook je innerlijke stem. En soms is die zacht en soms luid en duidelijk. Soms is het helder, en soms nog niet.
Lees Siddharta ;-)
Mooie dag. En als een bloem je opvalt, sta er even bij stil en ruik er aan. Voel naar binnen. Wat raakt het aan? Welke plek in je lijf, welk gevoel in je hart. Waar krijg je zin in?
Liefs,
B.
PS pauze dus, misschien. Even. Drie dagen. Maar misschien is dit wel die kanteldag. Net als vorig jaar. Dat je even geen zin hebt, om te schrijven, dat het saai is, niemand leest mee. Dat je dan toch doorschrijft en je criticus laat kleppen.
En jij, dank je wel voor het meelezen! Ik zie je hartje hier beneden en dat voelt als een hartje onder mijn riem!
Volg je neus, volg je hart
Vandaag over geuren, die meer zeggen dan duizend woorden. Dat wisten ze in Egypte, dat zeiden de Romeinen. Dat weet jij en dat weet ik. Je hoeft het maar te ruiken en…
Ik begin waar Simple Abundance mee afsluit vandaag. En wat jij vast herkent.
Een geur brengt je duizend kilometers verderop, geur neemt je jaren mee terug, en geeft je precies wat je nodig hebt op dit moment. Ontspanning, concentratie, aarding. Een boost, verzachting, steun.
Aromatherapie
Vandaag gaat over essentiële oliën. Etherische olie. Aromatherapie. Over de geur en de essentie van planten, struiken, bloemen en vruchten.
Warme aarde
Toen ik voor het eerst in Portugal kwam, uit het vliegtuig stapte en rook, rook ik de grond. En alle bloemen die er groeien. Die typische aardse, zoete Portugal lucht. Ik ruik het elke keer als ik er kom.
En soms ruik ik iets hier, dat er op lijkt. ‘Ja!’, roepen de kinderen dan, en de herinneringen rollen er uit. Het pleintje met de fontein en de restaurantjes in een rondje, dat grasveld met de palmen, waar we pizza eten, waar ze zo aardig zijn. Alsof ze er zijn.
De laurier bloeit hier nu. Net Portugal denk ik dan, en mijn lijf ontspant.
Zo werken geuren
Ze geven via je neus een signaal aan je hersenen, neurotransmitters komen vrij en jij krijgt een gevoel. In ‘t oude Egypte werkten ze er mee, de Romeinen ook. Waarom? Omdat het werkt.
Lavendel en rozemarijn
Lavendel als je wilt ontspannen, rozemarijn voor als wakker wilt zijn. Deze twee zijn familie van elkaar. Ik gebruik ze ook dicht bij elkaar. ‘t Is maar net welk detail belangrijk is die dag, voor die persoon, in die les.
Naast ontspanning, concentreert Lavendel ook, het brengt je bij jezelf. En zo geeft Rozemarijn naast concentratie, ook ruimte om te landen in je lijf en los te laten. Je ontspant.
Geranium
De eerste keer dan iemand voor mij een etherische olie testte, via Touch for Health, was dat Geranium. Om te aarden. De geur doet me denken aan de citroengeranium die vroeger thuis stond, in de vensterbank in de keuken, op de boerderij. Die grillige plant, eigenzinnig en sterk. Die zo sterk geurt als je er langsloopt, en al helemaal als je er de tijd voor nam. Een blaadje tussen je vingers.
Plantenboodschap
Ja, dus die geur aardt, voor mij, en soms ook in het algemeen. Dan sla je er een boekje op na. Bij Geranium staat de plantenboodschap, ‘je hoeft niets te doen, laat je verwennen.’ Precies, dat.
Zo begin ik ook mijn meditaties. Je hoeft niet te doen om thuis te komen. Niks meer, minder of anders dan nu. En dan word je verwend. Door de stilte, de rust, door je adem, de ontspanning.
Basilicum in plaats van koffie
Gisteren kwam ik ‘toevallig’ mijn boekje Aromatherapie voor vrouwen tegen.* Ik pak het er nu bij en sla open op: Tips om de dag door te komen. Nou, wat werkt beter dan koffie? Basilicum!
Dus, naar de winkel en koop een plantje basilicum! Ik ben benieuwd. Ik ga het proberen.
‘Voor dagen dat je mentale krachten beneden peil zijn en je liever in de bioscoop zou zitten dan achter je bureau (of aan ‘t huiswerk met de kids)’, dan snuift de auteur even aan een paar druppels basilicumolie. Klinkt goed, morgen dat in plaats van een derde kopje koffie.
Morgen weer verder
Ik sluit af waar Simple Abundance vandaag mee begint: smells are surer that sounds and sights to make heartstrings crack. - Rudyard Kipling.
Vrij vertaald, ‘geuren, meer nog dan beelden en geluid, openen je hart’.
Zo mooi! En lekker.
Heb jij een geurherinnering die je wilt delen? Misschien wel met basilicum? Mail het me, ik lees het graag!
Liefs Barbara
PS Op de foto een roze bloesem die ik de laatste dagen zie als ik Gup uitlaat. De meiddoorn voert de boventoon met haar zoete geur, maar deze subtiele geur zegt me: ‘verzacht en ontvang, niet altijd vooruit, naar je doel, nu juist een stapje terug. Vertrouw op je instinct en de wijsheid van je lichaam.’ Dat doet deze bloem ook.
* Aroma therapie voor vrouwen van Maggie Tisserand.
De helende werking van water
Over de helende werking van water. Warm en koud, vluchtig, ondergedompeld. Thuis en in Frankrijk.
Wat heb jij met water?
Dag 14 in het 100 dagen project. Net nu ik denk, ‘zal ik niet eens video opnemen?’, krijg ik een App met de vraag, ‘neem een video op’. Synchronicity. Gauw, niet vandaag.
In bad
Vandaag gaat over in bad gaan. Badderen, badplezier. Badgenot. De helende werking van water.
Ik stuur dit hoofdstuk naar een vriendin, een foto van de hele pagina, ze zal zich herkennen.
‘When in doubt, take a bath’. Waar wil je liever zijn dan in het hier en nu van het hete, bubbely, heerlijk ruikende water.
De vriendin wel, mijn zusje ook, ik niet! Ik word altijd een beetje iebelig in bad! De sauna vind ik geweldig, het bubbelbad niet. Gedoe, dat gebubbel en badzout ook.
Met maltesers
Mijn dochter, 11 jaar, vind het heerlijk. Bij grote zus gaat ze in bad. Ze stuurde een video (Carmen wel, is haar tweede natuur, veel makkelijker dan typen, groot gelijk heeft ze). In bad, met een kopje thee en een schaaltje Maltesers. Compleet gelukkig.
Heilige douche routine
Een andere vriendin, met wie ik vroeger naar de hamam ging, heeft een Heilige Douche Routine. Haar body producten zijn met de grootste zorg uitgekozen, zowel de geur, de textuur, de ingrediënten en de werkzaamheid. En dan gaat ze douchen, scrubben en smeren. En ze ziet er altijd zo zacht uit en ruikt zo lekker. Als ik haar knuffel, wil ik altijd even blijven snuffelen.
Johannes de Doper
Ik heb ook iets met douchen. En met de Atlantische Zee. Als ik daar induik - en ik hou niet van zwemmen, dus ik heb er vooraf geen zin in - dan voel ik me in dat water net onder handen genomen door Johannes de Doper. Totaal een ander mens. Fris, helder, aanwezig, mijn vel op haar plek. Aan. Nu. En niks in mijn hoofd.
Koud douchen
Dat heb ik ook een beetje als ik koud douche ‘s ochtends. Dat doe ik sinds een jaar of vijf, elke dag. In de bergen nog veel lekkerder, want dat is echt koud. Toen we hier net woonden mopperde ik, ‘het water is niet koud in Wijk bij Duurstede!’
Eric verklaarde me voor gek, nu niet meer, hij weet dat het een blijvertje is. Eric wil een bad trouwens. Bij het raam.
Dat doet me denken aan die keer dat ik in Frankrijk sliep in een kasteeltje, uit 1400, zoiets. Ik weet niet meer waar het is, ik wil er zo graag nog een keer heen, weet iemand waar het is?
Een Harry Potter verhaal
We zijn ergens in Midden Frankrijk, 20 jaar geleden, mijn toenmalige vriend en ik. t Is laat, geen internet in de auto en we zoeken een plek om te slapen. Ik zie een bordje in mijn ooghoek, we rijden er heen en daar is een kasteeltje. Van grote grijze stenen en een eindeloze trap naar boven. Ik denk drie kamers en eentje voor ons. En daar, in de badkamer, staat een bad en dat bad kijkt uit op de vallei. De volgende ochtend zit ik in bad en dat is een van die momenten dat je niet gelooft wat je ziet, niet gelooft wat je meemaakt en zo intens geniet.
Ik dan.
De volgende ochtend reden we weg, ik zag het kasteel in de spiegel steeds kleiner worden en volgens mij is het toen verdwenen. Ik denk dat we in een andere dimensie waren gereden, de avond ervoor, en daar ‘s ochtends weer uit.
Een Harry Potter verhaal.
Ochtend routine
Koud douchen doe ik niet omdat het gezond is. Zo begon het wel, dus als het gezond is, dan is dat mooi meegenomen. Ik vind het lekker, anders zou ik het niet volhouden. Zo is het met dingen die je probeert, met ochtend routines. Je kijkt of het bij je past, een tijdje. Of je er uithaalt wat je zoekt. Als niet, dan laat je het los.
Energie werk
Ik vind het verfrissend. Het is voor mij als energiewerk, mijn energie laten stromen. Opschonen. Het is ook één van de energy tools, energetisch douchen. Voorstellen dat je alle energie loslaat, van anderen, van oude gebeurtenissen, die zijn blijven hangen maar geen dienst meer hebben. Loslaten, wegspoelen, hup door het putje. En dat helpt. Het Johannes de Doper gevoel, maar dan op een stoel.
Voor nu, heel fijne dag. Veel badplezier als je in bad gaat. Stuur me een filmpje! ;-) Of mail me, wat zijn jouw bad- en waterrituelen, wat betekent het voor jou? Ik ben benieuwd, echt!
Liefs,
Barbara
Opladen
‘Vandaag een kort verhaal, het gaat vast over ontharen’, dacht ik. Maar het gaat over opladen. Tijd en ruimte nemen voor jezelf, en opladen. En dat nu kort houden, B.
Vanochtend dacht ik, het is zondag, een kort verhaaltje. Het gaat vast over ontharen vandaag.
Maar daar gaat het niet over, het gaat over opladen.
Over tijd nemen voor jezelf en opladen.
En nu de kunst van dingen kort zeggen, B.
Alles
Alles wat we wensen, waar we op wachten - gemoedsrust, tevredenheid, geluk - komt naar ons toe, op de juiste tijd en als we klaar zijn om het met een open hart en dankbaar te ontvangen. En wat je in de tussentijd het best kan doen is genieten.
Dat is het in een notendop dit hoofdstuk en in ‘t heel kort mijn levensmotto.
Opladen
Wat zijn de kleine grote dingen waar jij van oplaadt? Onder een boom zitten, kijken in het water, liggen in het gras, een gestolen uur in de zon, jij en je boek. Kijken naar de tulpen, luisteren naar de vogels, jij en een taartje. Knuffelen met de poezen, wandelen met de hond. Naar een kerk, de bieb, een museum (als dat weer mag). Jij en Anne met een E.
Opladen, je batterij.
Follow your bliss
‘Af en toe een heilige plaats opzoeken en heilige tijd voor jezelf nemen, en iets fijns doen.’ Dat is alles wat we nodig hebben, aldus Joseph Campbell, die van follow your bliss.*
Een vluchtheuvel om bij te komen. Opladen.
Een kamer voor jezelf
Dat doet me denken aan A Room of One’s Own. Een Kamer voor Jezelf, het boek van Virginia Woolf. Ik kocht het alleen al voor de titel.
Ik woonde net in Maarssenbroek, getrouwd met mijn man en zijn twee kinderen. Allebei Leeuw, één autistisch. Leeuwen zijn vanzelfsprekend aanwezig en hebben een grote bos haar.
Drie grote schatten en levenslessen.
Een inloopkast voor mezelf
Ik overwoog toen om een inloopkast om te bouwen tot een kamer voor mezelf. Er kwam een architect bij, er moest een dakraam in en waar hebben we het over? 3 vierkante meter. Drie, geen schrijffout. Het idee vond ik een verademing.
Als ik denk aan dat verlangen, 14 jaar geleden, dan kan ik wel huilen. Hoe diep dat verlangen toen was, en hoe dankbaar ik ben dat het is vervuld.** Niet alleen de ruimte voor mezelf, maar vooral het verlangen er achter, mezelf laten zien.
Mezelf laten zien
Want mijn wens werd vervuld pas op het moment dat ik ook had geleerd om mezelf te laten zien, ruimte in te nemen. Er mogen zijn, precies zoals ik ben (van mezelf natuurlijk). Zonder dat ik me kon terugtrekken, in die gewenste eigen kamer. Niet zo vaak en lang als ik toen het liefst wilde. Lees: verstoppen.
Wat ik wil zeggen is, als iets belangrijk voor je is - zoals voor mij die kamer en het verlangen daarachter, dan zal het je roepen. Steeds opnieuw en je leven lang. Tot jij je wens vervult, linksom of rechtsom. Dat denk ik echt.
Leer luisteren. En laat los wat je denkt dat het zou moeten zijn. Ben open. Ik ging ruimte voor mezelf maken, heel anders dan letterlijk die eigen kamer.
En luisteren is eng, ik weet het. Onbekend maakt onbemind. We zijn bang voor wat we denken te horen. Onverwerkt verdriet, het niet waard zijn, niet kunnen, dat je het wel kan, maar niet in het leven dat je nu leidt, met wie je samen bent.
luister en vertrouw
Leer luisteren en vertrouwen, the Universe has your back. Vertrouw. Het is de mooiste raad die ik ooit kreeg.
Ademen en vertrouwen. Lopen en vertrouwen. Het mooie zien en vertrouwen. Dat alles precies goed is zoals het is en dat alles komt als het zo ver is. Ben aanwezig om het te horen, ben aanwezig om het te ontvangen.
En hoe doe je dat?
Heb plezier in de tussentijd
Heb plezier in de tussentijd. Door te huilen, te dansen, te luisteren naar muziek. Door te doen, wat jij wilt doen. Door op te voeden, te koken, te werken. Te poepen en te plassen. Je nieuwsgierigheid te volgen. Door te reageren op wat jou roept. Hoe onlogisch ook. Door te zorgen voor jezelf. Je eigen zuurstofmasker niet vergeten. Door je te verbinden. Door moedig te zijn, kwetsbaar durven zijn. Sterk mogen zijn en je licht te laten schijnen. Leren omgaan met weerstand. Uitdagingen zien als verpakte cadeautjes. Door jezelf te zien als een geschenk uit de hemel. Door jezelf te vergeven als niets van dat lukt. Als jij je kut voelt en iedereen de schuld geeft van jouw gevoel. En dat weer over laten waaien.
Door te leven.
En daar hoort bij dat je je af en toe terugtrekt. De schoonheid en stilte opzoekt. Oplaadt.
Mooie zondag.
Liefs & zorg voor jezelf. Voel naar binnen en vraag jezelf, waar heb ik behoefte aan, nu? En geef dat jezelf.
B.
En heb je vragen of wil je iets delen, klik hier en vertel me.
** Met 60 vierkante meter in Wijk bij Duurstede, een ruimte voor mezelf en voor iedereen die ik hier zie als cliënt. Met man en de twee Leeuwen en nog twee kinderen erbij, een Tweeling en een Boogschutter. En een hond, een Ram ;-) En ons woonhuis natuurlijk.
* Hier het beroemde citaat van Joseph Campell, ik vertaal het vrij:
‘Volg je bliss, je gelukszaligheid, je hart en je komt op een pad, dat daar al die tijd al was, wachtend op jou, en het leven dat je bedoeld bent te leven is het leven dat je nu leeft. Volg je bliss en ben niet bang, er gaan deuren open waar je niet van wist dat ze er waren.’
“If you do follow your bliss, you put yourself on a kind of track that has been there all the while, waiting for you, and the life that you ought to be living is the one you are living. Follow your bliss and don’t be afraid, and doors will open where you didn’t know they were going to be.’”
Wat is jouw relatie met make-up?
Ik weet niet of je passie kan kopen uit een potje en er gaat niks boven een natuurlijke blos. Nodig heb je het niet, maar leuk is het wel. Wat is jouw relatie met make-up?
Vandaag gaat het over make-up in Simple Abundance.
Blijf lezen.
‘De mooiste make-up van van een vrouw is passie, maar cosmetica is makkelijker te kopen’, zei Yves Saint Laurent.
Lees nog even verder.
Toveren
Ik weet niet of je passie kan kopen uit een potje en er gaat niks boven een natuurlijke blos.
Maar make-up kan wel iets naar boven toveren, iets dat je niet snel laat zien. Je kracht, zelfvertrouwen, je eigenwijsheid, guitigheid. Je pit, juiciness, je mooie ogen.
En dan ga je het zo voelen, en straal je het uit. Kip en ei.
Nieuwsgierig
Als je er nieuwsgierig naar bent, volg het. Zet de deur iets wijder open en kijk wat er komt.
Een donker lijntje rond je ogen, rode lippen bij jouw huid. Gloss, roze nagels als een kat. Je kan Nikki Tutorials er bij pakken, je lat van goed en fout en je kan het gewoon proberen.
Kijken hoe het staat, hoe het voelt.
Naturel en nagels lakken
Zelf make-up ik niet veel. Dat is een combinatie van luiheid en tevredenheid. Naturel past bij mijn type. Ik heb een imageconsult gedaan lang geleden, bosnimf kwam daar uit. Vanochtend keek ik in de spiegel, bruine gloed, nieuwe bril. Tevreden, Bambi.
Maar zelfs naturel kan je aanzetten. Ik make-up minder dan ik wil. Glitters als het zonlicht door de bomen. Bosbeest. Het staat niet voor niets in mijn rijtjes met 100 dagen ideeën. 100 dagen lipstick, 100 dagen nagels lakken.
Ik ga zo mijn nagels lakken.
En jij?
Nieuwsgierig
Hoe is jouw relatie met make-up? Goed, tevreden, niet belangrijk? Of ben je nieuwsgierig? Nieuwsgierig naar wat? Speel er eens mee, in je fantasie. Make up :-)
En in het echt. Geen zorgen over de juiste kleur. Hou het bij je gezicht of je hand en voel of het klopt. En soms zit je er naast. Complimenteer jezelf de hemel in voor je inzet. Of misschien heb je nog een kleurconsult liggen uit een ver verleden? Of ga er een boeken nu je dit leest! Of lees een boek.
Reserveer speeltijd. Oefenterrein. Mag klungelen. Bereid je voor op ‘oh wat leuk!’ en ‘wat doe je nou?’ Van je familie en van je eigen criticus.
En vooral, veel plezier, dat is alvast mooie make-up.
Fijne dag vandaag,
x Barbara
PS Andersom kan ook hè, dat je iets verbergt met make-up. Je zachtheid, je kwetsbaarheid, je dromerige ogen. Ben je nieuwsgierig naar minder? Probeer je dat!
PS Op de foto vergeet-me-nietjes. Ik kwam ze tegen op de terugweg met de hond. De helderheid en kleur doet me denken aan de helderheid van die ogen. Ik heb niet die kleur ogen. Maar als ik ze zie, de poolhonden onder ons. Prachtig. Ben jij er één? Probeer het eens, een lijntje. Hoeft niet met zwart, kan ook met grijs. Als je nieuwsgierig bent.
PS Laat me weten wat je denkt, doet of ontdekt, klik hier en mail me, ik vind het altijd leuk om van je te lezen!
Vrede met je haar
Dag 11 over haar. Over vrede sluiten met je haar. Vrede sluiten met jezelf, denk ik er nu achter aan. Dat staat niet in de blog, maar het komt er wel op neer.
Vandaag over haar.
Vrede sluiten met je haar.
Hoe gaat dat bij jou deze dagen? Niet naar de kapper? Geeft het stress, vind je het wel rustig? Ontdek je een nieuw kapsel, of een nieuw beroep?!
Thuiskapper
Hier zijn we allemaal geknipt door onze knappe niet-kappende (bonus)dochter Linsey.
En het zit super. Bij Carmen de helft er af, zoon Felix lijkt op Lil’ Kleine en wil alleen nog naar Lins. Mijn gordijn is weer een pony en Eric knip ik al jaren zelf.
Weinig zin
Vanochtend had ik weinig zin. Nergens in en ook niet in schrijven.
Ik voelde het vast al aan, dit onderwerp. Haar. Ik heb vrede met mijn haar en als jij dat niet hebt, dan zou ik willen zeggen: sluit vrede met je haar. Jouw haar is leuk, je bent de enige die vindt van niet.
Franciscus van Assisi
Nu komt er een spreuk in me op, die me altijd aanspreekt, maar waar ik meestal mee stoei. Nu is ‘ie glashelder.
‘Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen. Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen. Geef me het inzicht om het verschil tussen beide te zien’ – Franciscus van Assisi
En zo is het met haar. Je hebt het haar dat je hebt. Je kan er mee doen wat je wil. Of je haar ook wil, dat is iets anders, maar toch.
Iets met groen
Ik heb veel en dun haar. En dat van veel haar heb ik mezelf verteld, volgens mij, zoveel is het niet. Van wie de kinderen hun haar hebben, weet ik niet, niet van mij. Haar dat de volgende ochtend nog niet droog is!
Soms wil ik nog wat met mijn haar. Asblond lijkt me leuk. Mooi met bruine ogen. Kort. Of laatst, was mijn kapper naar Londen geweest, liet ze iets zien met groen. Heel leuk.
Blij met mijn haar dus, niet omdat ik geweldig haar heb op papier, wel omdat ik het zo zie. Einde strijd.
Sarah schrijft nog vandaag, ‘als je gebukt gaat onder je haar, kijk en voel dan, wat wil je veranderen? Verzamel plaatjes. Waar word je blij van en ben realistisch. Verander wat je wil en kan veranderen. En gaat het mis, droog je tranen en realiseer, het is alleen maar haar. Het groeit wel weer en jij bent wijzer.’
Sluit vrede met je haar
Ik heb dat gedaan in mijn vorige 100 dagen project denk ik. Over haar heb ik toen 5 verhaaltjes geschreven, van de 40.
Ik schreef over mijn kappersavonturen, van Amsterdam tot Maarssenbroek. Van rood tot dreads, kort, tot op m’n billen en chaos op mijn grote dag.
En de Blond trilogie. Een coming of age verhaal over grijs worden. Reken maar dat dat gaat over vrede sluiten, B :-)
Good hairday!
Liefs,
Barbara
Naar de kapper lees je hier, over de avonturen met m’n haar. En hier deel 1 van de Blond Trilogie, die misschien een Zweedse crimi wordt, al is het om de titel.
Fitness voor je ziel
Als ik maar één sport mocht aanraden, dan zou ik zeggen: ga wandelen. Fitness voor je ziel en je lijf geniet mee.
Ik mediteer niet elke dag, maar ik doe wel elke dag iets meditatief.
Dat dacht ik toen ik vanochtend de hond uitliet.
De hond uitlaten is daar een van. En naar de vogels luisteren. Zien dat de appelboom bloemen krijgt. De honing ruiken in de lucht. ‘s Avonds! Sommige bloemen ruik je alleen ‘s avonds, wist jij dat? Ik niet tot vandaag. Bijzonder toch?
Zwanen over de Lek
Horen hoe twee zwanen vliegen over de Lek. Paardenbloemen groeien in een rijtje in het asfalt. Iets moois lezen. Een meditatie geven. Zien hoe mijn dochter groeit en de snor van mijn zoon ook. Hoe manlief totaal anders is dan ik. Op een goeie dag vind ik ‘t zelfs meditatief dat ik ongesteld ben geworden. Denk ik, ‘jeetje… hoe wonderlijk is dat toch’.
En wacht, ik schrijf elke ochtend mijn morning pages. Heel meditatief.
Wandelen als meditatie
Maar goed. Wandelen vind ik ook meditatief. En daar gaat het over vandaag in Simple Abundance.
Wandelen als fitness voor je ziel en je lichaam geniet mee.
‘Toen ik wandelen nog zag als lichamelijke beweging, kwam ik nooit verder dan tot de voordeur’, schrijft Sarah. ‘Tot ik op een dag zo stijf stond van de angst, zorgen, het herhalen van beelden uit het verleden, teleurstellingen, zorgen over de toekomst en de veranderingen die dreigden. Toen was het enige veilige moment het hier en nu.’
En dat moment vind je als je wandelt. Steeds weer nu. Stap, stap, nu, nu.
Nieuwe hersenverbindingen
Er gebeurt iets als je wandelt, dat vindt de wetenschap ook. Door die intensiteit, niet te hard lopen en niet te langzaam, ontstaan er letterlijk nieuwe hersenverbindingen. Je ziet het anders. Je lost het op. Je laat het los. Je gaat er voorbij. Je komt op een ander punt. Met jezelf.
Wandelen. Als ik maar één sport mocht aanraden, dan zou ik zeggen ga wandelen. Maar gelukkig mag er veel meer. Net als mediteren, het kan op heel veel manieren, op je billen en in beweging.
Mooie, zonnige avond,
Barbara
PS: wil je graag mediteren, maar weet je niet waar je moet beginnen? Begin gewoon, echt.
Ga wandelen. Misschien vanavond al. Ruiken wat je ruikt. Drie personen zijn gaan wandelen als 100 Dagen Project. Wandel met ze mee. Nog 90 dagen.
Of ga zitten, op je billen en niks doen. Je hoeft niets meer te doen, niks minder, of anders. Alleen maar ademen. In en uit. En je zet er een wekker bij. 5 of 10 minuten. Elke dag.
Ben een kat
Er zijn twee soorten vrouwen, aldus de auteur. Vrouwen die sporten en vrouwen die dat niet doen. De eerste categorie noemt starten met sporten het beste dat ze ooit voor zichzelf hebben gedaan. De tweede categorie gelooft hen niet.
Noem het geen sporten. Noem het bewegen, dansen, je natuur. Verleid jezelf. Maak het lekker. Ben een kat :-)
Soms is ze net een stand up comedian, schrijfster Sarah Ban Breathnach. Vanochtend weer, in het boek Simple Abundance - Daybook of Comfort and Joy.
Er zijn twee soorten vrouwen, wat haar betreft. Vrouwen die bewegen en vrouwen die dat niet doen.
De eerste categorie noemt regelmatig bewegen het allerbelangrijkste is dat ze ooit voor zichzelf hebben gedaan, om hun leven positief te veranderen.
Vrouwen die niet sporten geloven hen niet en hebben alle excuses waarom ze dat ook niet ontdekken: te moe, verkouden, geen tijd, kan ik niet, te out of shape, pijn in mijn rug, geen geld.
Sarah spreekt uit ervaring, ze behoorde tot voor kort bij de tweede categorie.
Ik ben een buitencategorie, denk ik. Ik vind bewegen vanzelfsprekend, leuk en fijn. Als kind al. Ik heb er niet altijd zin in trouwens.
Bewegelijk vuur, gematigd aarde
Over de verschillende types schreef ik de blog Zelfliefde, het enige dieet dat werkt. Het bewegelijke, vuur wind type, een hertje, de cheeta. Of het aarde type, trager op gang, de Sint Bernard, de kameel. De een snel en vlug, en de ander easy peasy en niet te wild. Of een variant er tussenin.
De ene sport past bij jou, de andere bij je zus en je buurvrouw. Het is je eigen oordeel dat het anders zou moeten zijn.
Zorg voor je lichaam
Een prachtig citaat van Martha Graham als opening van dit hoofdstuk: the body is shaped, disciplined, honored, and in time, trusted.
Van honored, gerespecteerd, en trusted, vertrouwd, krijg ik de brok in mijn keel. Ja, daar gaat het over. Maak kennis met de wijsheid van je lichaam. En zorg voor je lichaam, het is t enige lichaam dat je hebt in dit leven.
Maar hoe raak je aan het sporten en als je sport, hoe hou je het vol?
Maak het leuk
Door het geen sport te noemen, om te beginnen, als je daar allergisch voor bent. Noem het bewegen, noem het intunen op je natuur, een spirituele aangelegenheid. Verleid je zelf.
Maak het leuk. Dat helpt! Er is iets dat past bij jou!
Runner’s high
Het grootste compliment in mijn lessen vond ik altijd dat de tijd vliegt. ‘Nu al voorbij?! Jammer!’
Dat had ik niet op de spinning fiets. Hoe fijn ook voor mijn lijf, hoeveel ik ook genoot van het gevoel ná de les en zelfs soms tijdens de les: de tijd kroop. Zoveel discipline kon ik niet opbrengen en ik stopte. Hardlopen hetzelfde. Als het saai wordt, dan wordt het voor mij lastig. Dan kan ik even door op karakter, maar geen leven lang. Ik heb gelopen en gelopen en dacht, als ik die runner’s high nou krijg, dan is het geregeld. Die kreeg ik nooit.
En zo heb ik van alles gedaan. Bij Goop las ik de slogan, ‘we have tried it for you’. Dat geldt voor mij ook, dacht ik toen.
Pilates
Alleen bij Pilates was het liefde op het eerste gezicht en het heeft me nooit verveeld sindsdien. Voor mij is pilates turnen voor grote meisjes, yoga en energiewerk tegelijk. Het is zo doeltreffend dat het niet of nauwelijks is aangepast sinds Joseph Pilates het heeft ontwikkeld rond 1900. En het is onverminderd populair sindsdien. Dan kan alleen als het werkt.
Het bevat alles waar ik van hou bij bewegen: kracht, lenigheid, concentratie, en ja, ook intuïtie. En je krijgt snel resultaat, dat is ook fijn.
Flow en gemak
Het mooiste vind ik de parallel met ‘het echte leven’. Hoe harder je je best doet en afdwingt, hoe moeilijker de oefeningen gaan. Hoe meer je meegeeft en vertrouwt op de intelligentie van je lichaam, hoe meer flow en gemak je ervaart. En je bent nooit uitgeleerd. Het is nooit klaar en een herhaling van zetten. Je traint altijd precies goed voor jou op dat moment.
En de mooie billen krijg je cadeau!
stralende ogen
En stralende ogen. Voedsel voor je ziel, noem ik het. ‘Maak de oefening lekker’, roep ik in de les, ‘stretch tot waar je voelt dat je wilt stretchen, niet tot daar waar je denkt dat het hoort!’
‘Ben een kat. Rek je uit. Maak het lekker!’
Verleid jezelf
Latin dansen, Ballroom, Pilates, Do-In yoga, Ashtanga yoga, hot yoga, Hatha yoga, alles behalve yoga, wandelen, badminton, buikdansen, hardlopen, krachttraining, paaldansen, de Vijf Tibetanen, The Royal Canadian Air Force Exercise Plan for Women…
Je lichaam heeft het nodig, de zorg, de aandacht en jij ook.
Mooie dag, beweeg. Verleid jezelf. Fantaseer over het beste dat jij voor jezelf kan doen, wat bij je past.
Liefs,
Barbara
PS: Heb je hulp nodig om jezelf te motiveren? Om te begrijpen waarom het voor jou zo moeilijk is om te beginnen met en te blijven sporten. Weet je niet wat bij je past, of ben je benieuwd welke vorm van bewegen past in een ochtendroutine?
Ik kijk graag met je mee. I have tried it for you en heb een groot reservoir aan kennis, en ervaring, op het gebied van lichaamsbewustzijn, intuïtie en persoonlijkheidsdiagnosiek. Boek een persoonlijk consult of Human Design Reading, en dan kijken we samen, hoe bewegen en zorgen voor jezelf leuk is voor jou.
“Ben een kat! Je kan het niet goed of fout doen. Geen twee katten zijn dezelfde. Dus, je leert niet een beweging: je bent een kat!”
Balansdag
Wat als je eet en drinkt, niet omdat je lichaam trek heeft, maar omdat je ziel hongert?
Gisteren haalde ik de helft van mijn verhaal er uit, voordat ik het publiceerde. Het voelde als te veel. Hetzelfde onderwerp, maar een volgende stap. Ik haalde het er uit en toen miste ik het.
Ik schreef nog als geruststelling, ‘het komt vast terug in een volgend hoofdstuk’.
En ja, vandaag gaat hierover.
Wat als je honger en dorst hebt, niet fysiek, maar emotioneel? Zin hebt in ijs, drop, chips, koffie en wijn, vaker en meer dan goed voor je is? Dan heeft je lichaam geen honger, maar je ziel.
Gisteren bleef het puzzelen. De zin die ik drie keer opschreef.
‘Eet wanneer je trek hebt, drink als je dorst hebt, slaap wanneer moe, beweeg regelmatig en voed je ziel.’
Simpeler dan dat kan niet en blijkbaar ook niet moeilijker! Want als je dit doet, dan is geen enkel dieet meer interessant!
De pauzeknop
Het sleutelwoord hier is de pauzeknop. Bewust zijn. Voelen. Je hand op je hart en een op je buik. Voelen dat je ademt. Gewoon, bij het aanrecht, als je kookt, staand. Of als het te druk is om je heen, jij op een kookpunt bent, dan loop je even weg. Naar een andere kamer, naar de wc desnoods. En dan stop je even met doen. Voel je wat je nodig hebt op dat moment. Vaak is dat al voldoende.
Aandacht
Dan vraag je jezelf. ‘Wat wil ik nu? Waar heb ik nu behoefte aan?’ En geef jezelf dat. Vaak is het antwoord simpel. Even ruimte, even rust, even huilen, lachen.
Soms moet je wennen aan de vraag. Ben je het niet gewend. Komt er geen antwoord. Maakt niet uit. Alleen de belangstelling voor jezelf is al voldoende, je warmte.
Een 100 Dagen Project: drukken de pauzeknop.
Als je wilt
Want soms wil je dat niet. Merk je het niet op. Komt het niet uit (en dan nu het stukje dat ik gisteren delete).
Alles met mate
Eet wanneer je trek hebt, drink als je dorst hebt, slaap wanneer moe, beweeg regelmatig. En voed je ziel.
Dat klinkt als mijn vader! Op voed je ziel na. Al deed hij dat wel, maar noemde hij het niet zo.
En nu zegt mijn man het ook! En het is waar. Wanneer ga je snoepen, wijn drinken, chips en chocola eten? Als je moe bent, gestrest, als je jezelf hebt bevraagd op een manier die afbreuk doet aan je energie. Wat je niet lang volhoudt, behalve als je jezelf pept en downt. Elvissen, noem ik dat. Koffie in de ochtend, wijn in de avond. In balans, maar niet de balans die je zoekt!
Een tijdje wel. Dan krijg je meer voor elkaar dan anders, op geleende energie. Maar dan wordt het weer tijd dat je landt. Ademt. Voeten op de vloer, je lichaam voelen. Misschien even huilt. Of je hart voelt kloppen. Je verbindt, met jezelf en weer met de ander. Of andersom, dat werkt ook.
Maar soms willen we niet.
Zijn we reluctant, dwars. Hebben we weerstand. Wil je niet met mate, wil je over de top. Snel of diep. Maar je voelt hem al. Daarna is balanceren fijn.
Dag, nacht, slaap, wakker, yin, yang.
Voor vanavond, zonder wat te willen of te verwachten, begroet jezelf. Gewoon, zomaar. Liefdevol. Als experiment. Een hand op je hart en een op je buik. Haal adem en zeg, ‘het is goed. Het is allemaal goed. Je doet het fantastisch. Vertrouw maar.’
Liefs,
Barbara
Nog eens vers 22 van Lao Tzu, nu compleet met deel 2.
Er zijn verschillende vertalingen en interpretaties. Deze voelt het meest open voor mij. Ik ben er al lang nieuwsgierig naar en nu, ‘toevallig’ in dit 100 Dagen Project pak ik het op. Een verrassing. Fijn. Voedsel voor mijn ziel.
En lees Siddhartha ;-) En Kahlil Gibran. En… Wat is voedsel voor jouw ziel? Vertel het me, ik ben benieuwd.
-22-
Yield and overcome; bend and be straight.
Empty out and be full; wear out and be renewed.
Have little and gain; have much and be confused.
Therefore, the True Person embraces the One and becomes a model for all.
Do not look only at yourself, and you will see much.
Do not justify yourself, and you will be distinguished.
Do not brag, and you will have merit.
Do not be prideful, and your work will endure.
It is because you do not strive that no one under heaven can strive with you.
The saying of the Old Ones, “Yield and Overcome,” is not an empty phrase.
True wholeness is achieved by blending with life.
Zelfliefde, het enige dieet dat werkt
Vandaag over zelfliefde. De essentie is: zelfliefde is het enige dieet dat echt werkt op de lange termijn.
Van mij hoef je niet verder te lezen.
Oei deze is mooi. Ontroerend.
Nu had ik de camera kunnen pakken en zeggen wat ik wil zeggen. Niet gaan schrijven. Komt wel, een andere keer. Ik heb nog cameravrees. That’s fine.
Ontroert me, waarom? Vanwege de rust en de waarheid in dit hoofdstuk.
De essentie. Eet wanneer je trek hebt, drink als je dorst hebt, slaap wanneer moe, beweeg regelmatig en voed je ziel.
Dat is het.
Zelfliefde is het enige dieet dat echt werkt
Dat werkt op de lange termijn. Zo start het hoofdstuk.
‘Ja, en dan? Hoe?’
Dat is een goeie vraag. Door te accepteren, of beter: te stoppen met niet-accepteren. Die laatste is makkelijker te verteren misschien. Als accepteren, je lichaam bijvoorbeeld, je te ver gaat, dan kan je een stap daarvoor proberen. Stoppen met het niet te accepteren. Het te laten.
Stoppen met zwemmen tegen de stroom in. Meegeven. Kijken waar je uitkomt. Ja, dat vraagt vertrouwen.
Heb vertrouwen
‘Vertrouw’ is de simpelste, soms moeilijkste en meest diepgaande raad ik die ik ooit kreeg. En basaal de enige die ik nodig heb.
Vertrouwen en zorgen voor jezelf
Eet wanneer je trek hebt, drink als je dorst hebt, slaap wanneer moe, beweeg regelmatig en voed je ziel. Daar kan geen dieet tegen op. Het vraagt wel dat je aanwezig bent, jij, in je lichaam. Zodat je het kan voelen. Dat je trek hebt, dorst, moe bent, wilt bewegen, dat het tijd is voor het voeden voor je ziel.
‘En hoe doe ik dat dan?’
‘Be really Whole’
‘Be really whole’, aldus Lao-Tzu, ‘and all things will come to you’.
De manier om heel te zijn, is door overgave. In dit geval je overgeven aan de wijsheid van je lichaam.
Makkelijk praten
Ja, ik heb makkelijk praten. Mijn lijf werkt met me mee. Niet omdat het altijd doet wat ik wil, maar omdat ik het zo zie.
Soms vind ik wel dat het anders moet zijn. Niet door mijn rug gaan bijvoorbeeld, als ik moe ben, te moe om op te letten en dan planten ga versjouwen, te snel en niet vragen om hulp.
Of nu, 47 jaar, begint er wat te verschuiven. En dan voel ik toch liefkozend: Ba, je verlaat het leven niet met het lijf van een 18 jarige, en ook niet als 35. Er zit een verloop tussen 18 en 81, welkom verloop.
En voor dat verloop krijg ik veel terug. Geniet ik van mijn lichaam bijvoorbeeld, meer dan ooit. Soms zie ik dat niet meteen, maar na een uur, een maand of na een paar jaar, als het een core issue is.
Mijn lijf werkt met me mee. En daar bedoel ik niet mee dat ik nooit wat heb, of dat het mijn eigen schuld is als wel. Ik bedoel, mijn lijf past bij mij. Vuur, lucht. Een hert. Rent door het bos en springt over bomen. Daar heb ik kracht voor nodig en weinig gewicht.
Dat is een ander type dat Aarde. Aarde komt langzaam op gang, de diesel, en dan volgt ritme en routine. Niet met de choke.*
Welk lijft past bij jou?
Zelf-liefde is houden van typisch jij. Met alles er op en er aan, van binnen en van buiten, inclusief de weerstand.
Ik vind je alvast prachtig.
Liefs & fijne 2e Paas.
Barbara
Lao Tzu, Tao te Ching, (deel) vers 22
Yield and overcome;
Bend and be straight;
Empty and be full;
Wear out and be new;
Have little and gain;
Have much and be confused.
Ben heel.
* choke moet je opzoeken, te grappig: ‘het woord choke verwijst naar het Engels voor smoren/verstikken. Dit is nodig als de motor nog niet zijn normale bedrijfstemperatuur heeft bereikt, maar je wilt de boel wel aan de gang krijgen.’
Geleende energie, noem ik dat.
Vier het Leven, zorg voor je lichaam
Vandaag is het Pasen. De viering van nieuw Leven. Simple Abundance is een tijdloos boek, dus vandaag gaat niet speciaal over Pasen. En ook weer wel. Over houden van je lichaam. Elke dag opnieuw de keuze.
Twee dingen deze ochtend.
Drie.
Het is Pasen. Fijne Paas. De viering van Leven.
Twee, ik zoek al de hele ochtend een elastiekje voor in mijn haar en toen liet ik het maar los. Mijn haar en het elastiekje. Doe ik de laptop open en wat zit daar tussen? Een elastiek. The Law of Detachment in de praktijk. Dat even tussendoor.
Het derde ben ik nu vergeten.
Vandaag, hoofdstuk 12 in Simple Abundance.
Learning to Love & Honor your Body
Je lichaam. Je voertuig, je huis, je tempel. Waar je in voelt, leeft en beleeft.
Wat zal ik er over schrijven? Ik kan zoveel schrijven over het lijf.
Het wordt zelden zo gewaardeerd als dat zou mogen. Er wordt op niks zoveel gemopperd als op het eigen lijf. Je focust het makkelijkst op wat je niet bevalt dan op wat wel. En waar je op focust, groeit.
Jouw lijf, mijn lijf. In mijn werk nodig ik je uit om je lichaam te bewegen en er Bewust in te Zijn. Jouw lijf past typisch bij jou en dat van mij bij mij. Lijfje noem ik het vaak liefkozend, mooi slim lijfje. En ik wens, als jij dat zelf niet zo ziet, dat je even door mijn ogen meekijkt en geniet.
Martha Graham
Het hoofdstuk start met een citaat van Martha Graham, een choreografe en danseres en er kan niemand zo mooi praten over het lichaam als zij. Dit is niet mijn lievelingscitaat, maar wel een heel mooie:
The body is a sacred garment. It’s your first and last garment; it is what you enter life in and what you depart life with, and it should be treated with honor.
Vrij vertaald, het lichaam is een heilig kledingstuk. Het is je eerste en je laatste outfit. Je wordt er in geboren en je verlaat het leven er mee. Zorg voor je lichaam, waardeer het.
Mooie Paasdag, kauw en proef.
Liefs Barbara
Knipoog
Ik noem het de knipoog en met knipoog bedoel ik: alles wat typisch mij is. Wat een ander misschien niet opvalt, maar waar ik blij van word. En dat valt wel op.
Accessoires. Daar gaat het vandaag over in Simple Abundance.
‘Love wearing it or leave it off’
Ik denk meteen aan Ace & Tate, de brillenzaak. Gypsy at gisteren mijn bril op.
Ace & Tate maken de bril leuk. Een accessoire, een van de brillen die je hebt. Een voor ‘t uitgaan, een voor op je werk. Geen stress van het kiezen van De Juiste Bril Voor De Komende Vijf Jaar, en ondertussen ben je gewoon vijf jaar blij met je bril.
Accessoires
Je parfum, die tas, de nagellak die je kiest op gevoel, met die glans of glitter. Misschien niet officieel voor jouw leeftijd, maar wel voor jou. De zak op die plek op je billen, de kleur van de naad. De vorm van de hak, het randje langs je hals. Die dingen waar jij blij van wordt. Warm. Kriebelig.
Je weet het als je het ziet.
Knipoog
Ik noem het vaak de knipoog en met knipoog bedoel ik: alles wat typisch mij is. Waarom ik het leuk vind. Wat een ander misschien niet opvalt, maar waar ik blij van word. En dat valt wel op.
Bij mij zijn het details, bij de ander weer groots. En nee, je hebt het niet nodig. En de essentie alleen is ook prachtig. Sterker, jouw belangrijkste accessoire komt van binnenuit. Dat is het licht in je ogen en jouw glow.
De eitjes in de paastak
Accessoires. Het klinkt misschien oppervlakkig, maar ze maken het leven feestelijk en mooi. De bloemen in de berm, de eitjes in de tak. Ze laten je genieten en daar ga je van stralen.
Fijne zaterdag en herinner je iets dat je mooi vindt. Misschien draag je het wel morgen of zet je het op tafel. Vandaag!
Liefs Barbara
Avontuur
Gisteren dacht ik nog, hoe leuk ik het vind, en spannend, dat ik vandaag niet weet wat ik ga schrijven.
Het 100 dagen project is een avontuur en ik houd van avontuur.
Gisteren bedacht ik me hoe leuk ik het vind, en spannend, dat ik niet weet wat ik de volgende dag ga schrijven. Het is een verrassing wat ik lees in de ochtend en wat er in me opkomt. Een avontuur dus. En ik hou van avontuur. Niet perse het oerwoud in, al vond ik de woestijn wel heel bijzonder.
Ontdekken. Zoals in het 100 Dagen Project. Of een meditatie. De bieb in, een nieuw recept proberen, een andere tekentechniek, een groter schildersdoek. Krachttraining. Buiten je comfortzone.
Het Avontuur
En waar gaat het hoofdstuk over vandaag? Over avontuur. En spaarzaamheid. Het avontuur van spaarzaamheid.
Over koopjes jagen op de tweedehandsmarkt.
En dat beschrijft de auteur weer zo leuk en universeel toepasbaar, dat ik al vrolijk word van de tekst. En geraakt wordt, meegevoerd naar de tijd dat ik elke week op de markt kwam. Waterlooplein, Noordermarkt. Nu al tijden niet meer. Op een avontuur op Vinted na, wat heel succesvol was en een beetje veel laarzen in de gang heeft opgeleverd.
mijn Laarzen en 501
Als ik dit hoofdstuk lees, krijg ik zin om naar het Waterlooplein te gaan. Vroeger (dat klinkt oud), toen ik in de buurt woonde, kocht ik op het Waterlooplein mijn laarzen en mijn 501’s. En dingen die graag wilde dragen maar niet durfde. Kende ik de kraamhouders en was het meditatief struinen, tussen de boodschappen bij Albert Heijn en naar huis gaan door.
Mindful, open voor verrassing. Op avontuur.
Sta open voor het mooie
Je kan je vondst niet haasten en heb geen verwachting van wat je gaat vinden. Heb een happy expectant attitude en sta open voor het mooie.
Ga niet als je moe bent of gestrest. En een wens of affirmatie helpt, of is in ieder geval leuk. ‘Ik bestel de leukste vondst voor de mooiste prijs’. Zoiets. Oh ja, en ga alleen, voor de meditatieve ervaring.
Is dit niet toepasbaar op veel meer?
Meditatief én een avontuur. Het past bij elkaar.
Mooie Goede Vrijdag,
Barbara
Als op een paardje
Het Universum is niet zuinig, wij zijn het. In wat we onszelf toestaan. Laat even los en voel wat er gebeurt. Als op een paardje in de carrousel.
Good morning 3 in het 100 dagen project.
Je opent met een citaat. Luxury need not have a price - comfort itself is a luxury (Geoffrey Beene)
Waar gaat het boek over?
Als mensen me vragen, ‘waar gaat het boek dan over?’, dan zeg ik, ‘het is een reminder, aan schoonheid in het dagelijks leven’.
Het mooie in de kleine dingen. Het mooie in jezelf. Zomaar, tot je beschikking. Daar hoef je niets voor te doen of iemand voor te zijn. Je kan jezelf wel ondersteunen. Simple Abundance helpt je daarbij, elke dag een bladzijde.
Geven en ontvangen
Net als gisteren start ik bij wat me raakt.
Het universum is niet zuinig, staat er. Wij zijn zuinig, in hoe we met onszelf omgaan. Wat we onszelf toestaan, in comfort, zachtheid en schoonheid, en daarvan genieten. Havingness noem ik dat. We zijn niet zuinig met de aandacht die we geven aan anderen. Alhoewel, geef je zonder jezelf ook op te laden, dan raak je leeg. De per ongeluk genomen selfies zijn getuige: kaken op elkaar, ogen op steeltjes en een grote frons.
Hoe kan het Universum aan je geven, als je te gespannen bent om te ontvangen? Dus ontspan. Laat los. Neem een stapje terug en kijk dan hoe de wereld draait als jij je er iets minder mee bemoeit. Heel even, je kan altijd weer vastpakken.
Zoals de kleine die leert lopen, even los en je vangt als nodig. En dan nog, hoe spannend en pijnlijk soms ook, hoort vallen erbij. Daar leer je van en groei je van, en de ander ook.
Carrousel
De carrousel, zo zie ik het nu ineens voor me. De paardjes, het stralend wit, rood roze, intens azuurblauw. Zacht geel op aardend bruin. Haal adem, en kijk, daar is jouw paardje vrij. Ga zitten en enjoy the ride. Je voelt je gedragen en bent vrij tegelijk. Je benen los, je bekken stevig in het zadel. De wind door je haren, het meedeinen op de vaart. Je ogen even dicht. De muziek als een stroom door je hart. Jij hier, nu. En dan stap je af. Een beetje duizelig misschien. De glimlach op je gezicht en die neem je mee, je bent tevreden.
Wat is luxe en comfort voor jou?
Voor vandaag, een uitnodiging: breng dat gevoel in je dag. Voor even. Wat is voor jou luxe en comfort? Misschien een salade maken met biologische groenten van het seizoen, voel je de gezondheid in je handen? Thee zetten van verse kruiden, salie of munt, die je ruikt in je handen als je er in wrijft. De body cream, matchend met je parfum. Je voeten zacht en masseren, teennagels lakken. Tien minuten in de zon, alleen jij, geen vragen.
Touwtjes uit handen, ogen zacht
Koppel even los, je zorgen. Leg ze even naast je neer, alle touwtjes die je in handen hebt. Als je wilt, als je moet, en als je niet anders kan, dan pak je ze weer op. En misschien wel eentje minder. Of net wat minder strak, kan je iets laten vieren. En kijk je naar wat of wie je ziet, aan de andere kant van de lijn, misschien wel met zachtere ogen.
Mooie dag & liefs,
Barbara
Het Universum regelt de details
Vandaag een onderwerp dat ik denk. ‘Oh jee... wat zal ik daar nou over schrijven?’ Iets over mijn Lidl strings en die van La Perla? En dan begin ik maar gewoon. En dan is het daar, wat ik wilde zeggen. Over de Wet van Aantrekking en het Universum, dat regelt de details.
Oe yeah.
Vandaag is zo’n hoofdstuk, waarvan ik denk, wat zal ik er over schrijven? Het gaat over kleding, stijl en niet het geld hebben dat je er aan wilt besteden.
Ik begin maar gewoon. Met wat me het eerst trekt in wat ik lees. En dat is de humor van de auteur. Die zit verweven in de meeste dagen. Een soort tough love maar dan sweet. Honing in plaats van azijn.
In elk hoofdstuk neemt ze, Sarah Ban Breathnach, citaten op. Ik hou van citaten. Vandaag één van Jezus. ‘Een van zijn minder populaire instructies is, dat we ons geen zorgen moeten maken over wat we aan hebben. Dat, als we op zoek gaan naar het licht, de kracht in onszelf, de rest dan op z’n plek valt.’
Mooi.
En Marianne Williamson die het zo zegt: ‘zoek eerst het koninkrijk in jezelf, en de Maserati volgt wel - als dat de bedoeling is.’
Wet van Aantrekking
Ah. Vandaag gaat dus over de Wet van Aantrekking. Adem met wat er is, ben nieuwsgierig naar binnen, merk op en laat je verrassen. Door je creativiteit, door synchroniciteit.
Vaak ben je druk, met alles controleren, zwemmen tegen de stroom in. Wat gebeurt er als je meegeeft, vertrouwt en kijkt wat er dan is? En dat laten groeien. In een richting die nu voor je klopt. Stapje voor stapje volg je steeds opnieuw waar je van oplicht. Follow your bliss.
Niet hoe je het bedenkt, maar hoe het wil ontstaan. Je weet vooraf niet hoe het leven je wil verrassen. Vertrouw en het Universum regelt de details.
ik Twijfel
Op de vooravond van de start van dit project krijg ik een mail van een deelnemer, ze schrijft: ‘ik twijfel nu of ik zal meedoen. Ik wil altijd zoveel doen in mijn leven, dat ik niets afmaak en niet kan kiezen. Het project voelt nu al als een verplichting, iets waar ik aan vast zit.’
Ik schrijf terug. ‘Dan laat je het los. Laat je de rivier zijn vrije loop. Misschien hoort alles kunnen aanraken bij jou. Een multi passionate. Een bijtje.’
Toen ontstond ook mijn hi or bye project meditatie van gisteren. Het maakt niet uit wat je kiest, je doet je ervaring op, als niet linksom dan rechtsom.
Leren loslaten
Haar nieuwe project is nu elke dag 10 minuten ruimte maken voor loslaten, mailt ze terug. Niets hoeven. Kiezen of afmaken. Iets wat ze nu wel fijn vindt in haar leven. Omdat ze al zo vaak wil sturen en dat drukt haar plezier, energie en creativiteit.
terug naar vandaag
Even terug naar het hoofdstuk vandaag. Over kleding, stijl en geld en vrij vertaald naar mij: onderbroeken. Ik ben blij met die van de Bijenkorf en van de Lidl. die laatste kunnen niet kapot, te heet gewassen worden en er ligt er altijd een in de kast. Ze zitten lekker en staan nog leuk ook.
Fijne dag & succes en plezier met je project vandaag!
Barbara
Over de afbeelding
Bij ons huis staat een es. Toen ik hier net kwam wonen, in de winter vier jaar geleden, zat deze Es in de knop en was ik heel nieuwsgierig. Hoe heet de boom en wat komt er uit?
Elk jaar fascineert de boom me. Vanochtend gefotografeerd. Totaal anders in januari en heel anders in mei. In het ene stadium, is het andere niet herkenbaar. En elk jaar vind ik het weer een verrassing.
Hieronder: de es nu, een tak van de es langs de Lek in januari en de es in al haar stadia.
Es vanochtend
Detaiaiaials!!! Dol op details en deze plaatjes, vroeger als kind al.
Tak van een es in januari, langs de Lek
“Zoek eerst het koninkrijk in jezelf, en de Maserati volgt wel - als dat de bedoeling is.”
100 dagen overvloed
Het 100 Dag Project start vandaag! Ik ga 100 dagen schrijven, over spiritualiteit in de dagelijkse dingen. En oefenen met een korte video of audio opnemen. Omdat ik iets zeggen soms makkelijker vind dan schrijven.
Het boek Simple Abundance is mijn startpunt, A Daybook of Comfort and Joy. Een prachtig boek van Sarah Ban Breathnach dat ik lees sinds 1 januari. Elke dag een bladzijde, en vanaf vandaag neem ik jullie honderd dagen mee.
Het project heet #100dagenovervloed en je kan het volgen op Instagram en hier, op mijn website. Fijn dat je meeleest!
Simple Abundance
Zomaar overvloed.
Overvloed overal.
Overvloed in de kleine dingen.
Zoiets.
Vandaag start Het 100 Dagen Project
Vorig jaar deed ik het project voor het eerst en toen was ik bloednerveus, want het moest goed. Nu voel ik opwinding en zin. Ik laat me verrassen. Ik neem je mee in iets waar ik sinds begin dit jaar met zoveel plezier in lees, dat kan niet moeilijk kan zijn om jou er over te vertellen.
Spiritualiteit in de dagelijkse dingen
Dit is mijn project. Ik ga 100 dagen schrijven, over spiritualiteit in de dagelijkse dingen. En soms een korte video of audio opnemen. Omdat ik iets zeggen soms makkelijker vind dan schrijven.
Het boek Simple Abundance is mijn startpunt, A Daybook of Comfort and Joy. Een prachtig boek van Sarah Ban Breathnach, wat ik lees sinds 1 januari. Elke dag een bladzijde, en vanaf vandaag neem ik je honderd dagen mee.
Ik start met wat me raakt en vertel dan verder.
Het project heet #100dagenovervloed en je kan het volgen op Instagram en hier, op mijn website.
Fijn dat je meeleest!
Comfort and Joy
Comfort en plezier, vreugde. Daar warm je toch al van op als je dat hoort. De warme deken en sokken in de winter, het kopje thee met chocola. Dat half uur voor jezelf, jij en je boek. Jij en het uitzicht. In de lente, jij en je koffie in de ochtendzon. Een sjaal om, een kussen onder je billen, zodat je het niet koud hebt. En je laat je verwarmen, je voelt het tot in je hart. Je hoort ineens de vogels, ze fluiten anders dan anders en je ziet hoe ver die ene struik is uitgelopen, en hoe anders dan die daarnaast. Ieder in een eigen tijd en eigen tempo.
Elke dag een cadeautje
Ik heb niet vooruit gebladerd in het boek, toen ik besloot om dit project te doen. Oké, eerlijk, één keer. Ergens in mei keek ik, en daar ging het over een eigen groentetuin aanleggen. Ik dacht ‘oh jeetje, wat ga ik daar nou straks over schrijven?’.
Maar ik vertrouw er op, mijn gevoel, intuïtie, dat dit een prachtig boek is om te delen, om te koppelen aan mijn dagelijks leven en met dat van jou. Tot nu toe was elke bladzijde een cadeautje, en dat zal de komende 100 dagen niet anders zijn.
Als ik met een onderwerp toch niet uit de voeten kan, dat blader ik terug en deel ik een dag van verder terug. Eentje die me raakte in het bijzonder. Ik vertel dan waarom, en wie weet raakt het jouw hart ook. Verwondering, comfort en joy.
Kleur in je leven
Vandaag gaat over kleur, Come Alive with Color heet de dag. Kleur in je leven, kleur in je kleding. Kleur op je bureau, kleur in je huis. Kleur in je aura denk ik ook meteen. En daar houd ik het bij voor nu, want, daar is al een verrassing. Een meditatie komt in me op. Ik neem ‘m op, nu.
Hi of bye project
Een korte meditatie, voor all the ladies die zijn gestart, met het 100 dagen project vandaag. Say hi! En de ladies, die hebben besloten niet te starten, say bye! Tegen je project, tegen die 100 dagen. Niet tegen je verlangen, dat breng je gewoon op een andere manier in je leven, vertrouw maar. Of het was niet meant to be. Niet Jouw Project. Haal opgelucht adem dat je daar niet 100 dagen aan vast zit ;-)
Mooie dag, tot morgen,
Barbara
PS Vind je het fijn om de audio ontvangen? Mail me, ik stuur de meditatie naar je toe.
Lees meer als dit: