Vol-ledig

Oops. Een te groot onderwerp voor de tijd die ik heb vandaag.

Weinig tijd, want de hond is ziek en ik zit meer op mijn knieën dan ik sta. Met een teiltje, opruimen wat hij overgeeft.

Dus een volle dag en een lege hond.

The Fullness of Nothing, zo heet het hoofdstuk, de volheid van leegte.

Leegte

De leegte om de voorwerpen. In Oosterse zienswijzen heeft dat evenveel, of wel meer betekenis dan de ingevulde plekken, daar waar iets staat. Een stoel, tafel, lijstje.

In meditaties die ik begeleid of in de intuïtie training leer ik ruimte maken, opruimen. Drukte loslaten. De planken leeg maken, noem ik het ook wel. En dat even zo laten. Kijken hoe het zich wil invullen. Misschien wel met meer van jou. In plaats van ideeën en wensen van anderen.

Creëer leegte.

In je huis. Ruim leeg, de plekken die hun tijd hebben gehad. Die lijstjes, voorwerpen, boeken, kopjes, die jou niet meer aanspreken. En laat het even leeg. Kijk hoe het zich wil invullen.

Mogelijkheden

Ik weet nog dat ik dat zo fijn vond aan mijn nieuwe werkruimte. Ik liet het zo lang mogelijk leeg. Ging ik op de vloer liggen in de zon. De mogelijkheden voelen.

En zo voelt de ruimte nog steeds, als een plek waar veel mogelijk is.

Experimenteer

Dat was het voor vandaag. Tip voor komende week: maak eens een plankje leeg, een tafel. ‘t Aanrecht. Een week of zo. Een experiment. Je kan de spullen bewaren.

Kijk wat daar wil ontstaan. Vast meer van jou.

Nice.

Liefs, Barbara

PS Op de foto de vloer in mijn werkruimte. Veel foto’s maak ik daar, waaronder deze. De vloer heeft een speciale betekenis. Doet me denken aan de vloeren in de boerderij en schuren. De vloer is van cement, niet van beton. Heeft een zachter gevoel. En de vloer is gesmeerd, door een wat oudere man, een vakman met liefde voor een mooie cementvloer smeren en vlinderen. Alleen met de vloer is de ruimte al compleet.

Flair

Hebben we een Nederlandse vertaling voor flair? De alternatieven die ik bedenk zijn ook buitenlands. Elan, schwung. In mijn hoofd blijft flair een beetje statisch, maar mijn lichaam vertaalt het wel.

Je authentieke flair koesteren, zo heet hoofdstuk 23 mei. Dat begint met een citaat van Coco Chanel, ‘an interior is the natural projection of the soul.’

Dan kan je wel begrijpen dat, als jij je persoonlijke stijl begint te ontdekken, het een startpunt is. Van wat nog gaat komen, niet een eindbestemming. 

Het feest begint pas. 

Typisch jij

Dus ga verzamelen, die eigenaardigheden. Die typisch jij-dingen. ‘Nou, als je het me vraagt, ja, ik vind altijd al dit-en-dat leuk.’ Schrijf ze op, verzamel plaatjes. Je hoeft ze niet direct om te zetten in concreet een bank, kast of behang. Je hebt tijd. 

Ik weet er al een paar dingen. Ik houd van beschilderde plafonds. Liefst met iets te zien. Sterren, goud, Oosters. Of Michelangelo, al is dat voor mij wat te druk. En dan vooral in de slaapkamer en op het toilet lijkt me leuk. 

Ik heb ook iets met Japans, fluweel, groen, roze en goud, en hangplanten. En met zacht, open, wit en donzig. 

Twee kanten. Dat verbaast me niet.

Eigenwijs, eigenzinnig

Ik ben benieuwd. Ik ga gewoon eens zitten met zo’n fantasie. Op welke plek, hoe, welke materiaal tijd. En ruimte houden voor proberen, ander moet het goed en wordt het serieus, gaat de lol er af. 

Jouw persoonlijke flair. In je huis? Klinkt dat niet leuk en een beetje ondeugend? Als in Eigenwijs, eigenzinnig?

Ik ben benieuwd, wat zijn typisch dingen voor jou? Iets dat je niet 1-2-3 terug ziet in de meeste interieurs, waarvan je nu denkt, hé, dat vind ik al heel lang leuk. Mail het me, ik vind het leuk om van je te lezen.

En, ik vind het fijn dat je de tijd neemt en met me meeleest.

Liefs,

B

Droomhuis

Het huis van je dromen. Daar gaat het hoofdstuk vandaag over.

Dat doet me denken aan hoe vaak je voorwaarden stelt, waar je droomhuis aan moet voldoen. De ruimte, de ligging, het budget.

Start waar je bent en begin met dagdromen. Of je nu in een caravan slaapt, tijdelijk in een motel, een rijtjeshuis of een villa. Begin daar.

Wijze raad

Maak het goed waar je bent. Dat was de wijze raad voor het huis waaruit wij wilden verhuizen. Maak het goed nu. Ruim het op, maak het helder. Maak naar je zin. Zacht, kleurrijk, geurrijk, wat je wilt.

Dat deden we en toen hoefden we niet meer te verhuizen. Het was goed. En toen kwam dit huis ineens langs, waar we nu wonen. En zijn we verhuisd.

Of je nu wilt verhuizen of niet.

Vanuit tevredenheid kan het groeien, wat je wenst. Als je focust op tekort, niet mooi, niet genoeg, dan focus je daarop en groeit die ontevredenheid.

Waar je op focust groeit

Concentreer je op de mogelijkheden in je huis, niet op de problemen. En door te dromen krijg je ideeën. Droom voorbij je overtuigingen dat jij het niet in je vingers hebt, een fijn huis. Droom groot en zet kleine behapbare stappen.

En geef het tijd om te groeien.

Mooie avond & liefs,

Barbara

Nestelen

In mei leggen alle vogels een ei.

Ik vind dat altijd zo’n schattige zin. Ik zie ook heel veel vogels in de tuin op dit moment, bezig met hun nest en voeden.

En jij?

Jouw nest

Vandaag, neem even de tijd om te voelen, heb jij een nest in huis? Zijn er plekken in huis waar jij opkrult en ontspant?

Is er een plek waar jij kan bijkomen en opladen? Zonder dat je je hoeft terug te trekken. Is er zo’n fijne plek, waar iedereen in huis ook is?

Kijk rond en voel, zijn er plekken waar je je echt comfortabel voelt? Zo niet, vraag dan wat het huis nodig heeft, zodat jij er wel kan nestelen.

Fantaseren met compassie

Met compassie, niet met de zweep. Het kan zijn dat je jezelf achteraan de rij zet om voor te zorgen. Alle snaveltjes open en je vergeet jezelf.

Ga fantaseren, nieuwsgierig. Een fijn kussen, een handige bijzettafel. Je lievelingsboek in zicht? Bloemen, een lampje? Meer kussens? Behang, een IXXI? Een fijne stoel, een schilderijtje. Schuiven met de bank voor een ander uitzicht?

Inspiratie

Voor inspiratie, ga in je gedachten langs huizen, waar je vroeger woonde, of waar je bent geweest en waar je je direct thuis voelde. Wat zijn de ingrediënten van dat nest?

Persoonlijkheid is wat in mij opkomt. De eigenheid van de bewoner, dat vind ik heerlijk in een huis. En een lekkere plek om te zitten, planten, bloemen en geur.

Fijne Hemelvaart. Dat was vorig jaar de eerste dag dat ik een verhaaltje schreef in mijn 100 Dagen Project. Het gaat over Will Smith, synchroniciteit en Hemelvaart. Je leest het verhaal hier.

Mooie zonnige avond & liefs,

Barbara

Rondstruinen en liefkozen

Vandaag over de kunst van rondstruinen. 

Meditatief ronddwalen door je huis. Herschikken. Een kussen opschudden. Een fotolijstje afnemen, zilver poetsen - als je dat hebt. Ik had het nooit, nu wel, van de oma van Eric, gebruikt in de dansschool.

Een theepot, een koffiekan, een theezeefje en een suikerpot. Superschattig. Ik laat ‘t vaak zwart worden. Is een sluitpost, zilver poetsen. En toch, nu staat het te glimmen, was het maar een kleine moeite en staat het prachtig.

Zilverwerk

Het doet het me denken aan een keer, een paar jaar geleden, dat we overnachtten in een hotel, op de terugreis van zomervakantie naar huis. We kozen het hotel op de gok, aan het Lago Maggiore, inclusief het inventaris en het personeel onveranderd sinds de jaren ‘70. Het leek wel een filmset.

Ook daar stond dat zilverwerk, precies die kannen. En daar kregen we koffie en thee uit bij het ontbijt.

We bleven er nog een nacht, zo leuk.

Wanderen

Rondstruinen door je huis. Dat is genieten en je hart ophalen. Wanderen. Kijken in de spiegel en tevreden zijn met wat je ziet. Mijn zus, zusje en moeder zijn heel goed in dat schikken en herschikken van spullen. Mam vindt dat van mij ook. Vaasjes, lijstjes, kaarsen, planten. Pronkplekken. Persoonlijke plekken in de openbare ruimte.

Dat ronddwalen in je huis, schikken, afstoffen en oppoetsen. De bos bloemen op die plek, schone waxines. Dat is de kers op de taart. De kroon op je werk.

Vandaag heb ik het huisje voorbereid op de retraite die morgen start. Lekker schoon, verse bloemen. Daar kan ik ook heerlijk doorheen lopen. Genieten van de geur, handdoek recht, kussen goed. Op de foto het veldboeket nog in papier, morgen op tafel.

Mooie avond & liefs,

Barbara

Innerlijke schoonmaak

De lente heeft de schoonmaak als traditie. 

Je kan die ook dagelijks doen. Geen sapvastenkuur, maar dagelijks onderhoud.

Van je hoofd bijvoorbeeld. De schoonmaak van mentale rommel, fuiken en struikelblokken. 

Assepoester

Wat zijn de situaties waarin jij steeds je pump verliest? Ik zie terwijl ik schrijf het beeld van Assepoester voor me. Dat ze net voor middernacht wegrent en haar schoen verliest. 

Ren je ook door de dag? Overal net later dan je wilt? Je pump verliezend onderweg. Nog meer tijd kwijt, hinkend terug, pump tussen de tegels vandaan en dan nog wat op je bord, namelijk de schoenmaker of nieuwe schoenen?

Plan je rust

‘s Ochtends, voordat iedereen wakker is, 15 minuten, een half uur. Jij met jezelf en de stille wereld. Ik vind het heerlijk. Elke ochtend is een cadeau. Voordat ik deze tijd voor mezelf inruimde, had ik het gevoel dat ik werd geleefd. Nu sta ik op en voel ik dat ik leef.

‘s Avonds. 15 minuten voor jezelf. Die vind ik moeilijker om te vinden. Meestal maak ik daar gebruik van geleende tijd, ben ik moe maar blijf ik nog even wakker.

Sarah zegt in het hoofdstuk vandaag, ‘speel ‘s avonds de video af van je dag, neem afscheid van de dag en bedank die.’ Kom tot jezelf. Lees een gedicht (Kahlil Gibran!), luister muziek, ga in bad. Zit in de avondzon, loop een rondje, alleen of samen.

Nu met de hond neem ik die tijd wel, alleen wat te laat. En als ik eerlijk ben, is dat een kwestie van discipline. Gewoon afspreken met mezelf, iets eerder, B. En dan doen :-)

Mooie avond & ben lief voor jezelf. Doen hè?

Barbara

Simpel en eenvoudig

Ik was bij de bloemist vandaag. Meestal bestel ik bont en afwisselend, zowel de kleur, soort en lengte. Vandaag stap ik binnen en zie ik pioenen. 

Die worden het dan, natuurlijk. Net als aardbeien en kersen. Echt lekker zijn ze in het seizoen. ‘Alleen pioenen of met iets erbij?’, overleg ik met de dame. ‘Als je er iets bij doet, dan vrouwenmantel’, zegt ze. Alleen al om de naam ben ik akkoord. En ik zie het, prachtig zacht zomers.

Het resultaat lijkt op mijn bruidsboeket. 

Eenvoudig

Eenvoud, dat was de vraag. Hou ik het eenvoudig vandaag?

Daar gaat het vandaag ook over in Simple Abundance. Simplify, simplify, simplify. Zo heet hoofdstuk 18 mei.

Heerlijk. Simpel met nadruk. 

Jezus, Mohammed, Buddha, Lao-Tzu, Joodse profeten, de Sufi, Hindu zieners, Katholieke heiligen, de Shakers, de Quakers, de Amish. Geen van allen hadden ze rommellades, zegt Sarah. Ik weet het niet zeker, ik was er niet bij, maar ik word al rustig van het rijtje namen.

Ademruimte

De ademruimte waar je naar snakt, verbaas je niet als je die vindt door op te ruimen, zowel je lades, kasten en je agenda. Open, helder en simpel.

Liefs, B

Rommelfuiken

Rommelfuiken. 

Lades in het bijzonder. Al kunnen kasten er ook wat van. Kleding-, beddengoed en voorraadkasten. En opbergruimtes. Zolders, schuine hoeken met een schuifdeur er voor. Waar je spullen in kwijt kan en dan aanduwt. 

In dit huis staan we op het punt wat schuine hoeken af te timmeren en ik wil er geen schuifdeurtjes in. Uit zelfbescherming.

Rommelfuiken drukken je levensgeluk

Ik schreef al eerder. Onze verhuizing heeft veel rommelfuiken opgelost. Voor een groot deel voor de verhuizing en de laatste zet nadat we hier waren ingetrokken. 

Als laatste stonden in de werkruimte van Eric nog zo’n veertig verhuisdozen opgestapeld. Allemaal spullen van mij, en een beetje van de kinderen toen ze klein waren. Echt keurig netjes opgestapeld. Zo mooi dat het bijna leek alsof ze er hoorden. Ze stonden niet in de weg en konden er rustig nog een jaar zo staan. 

Deadline

Maar daar kregen ze de kans niet voor en ik ook niet. Ik kreeg een deadline van Eric, ‘wat er over twee weken nog staat, gaat weg’. Ik sputterde wat, maar wist ook dat ik deze kans met twee handen moest aangrijpen.

Ik heb ze opgeruimd. In een paar dagen. Heerlijk. Ik weet niet eens meer wat er in heeft gezeten.

Wat is het fijn als rommelfuiken weg zijn. Lades leeg, kasten schoon. Net als een opgeruimde Drive, fotofolder en e-mailbox.

Beginnen

De kunst is gewoon beginnen. Met als belangrijkste tip in Simple Abunance vandaag: doe niet te veel in een keer. Plan realistisch. Anders blaas je jezelf op en ben je ontevreden over je werk. Want je hebt het niet af. 

Eén kamer per maand. Easy does it. Wat al jaren vol staat, hoeft niet in één dag leeg.

Of één lade, één kast. De medicijnkast, de voorraadkast, je sokkenla, la met thee, of de ergste, de lades waar je alles in doet, van post, tot huiswerk, handcrème, antihistaminepillen, bakjeszegels, kauwgom, postzegels, bonnen en sieraden. Schroefjes, moertjes, scherven in de hoop dat je ze lijmt.

De plek die het meest centraal is en die je gebruikt om het huis snel optisch op te ruimen, terwijl het onbewust knaagt. 

Black hole

Daar kan het letterlijk de spuigaten uitlopen. Vallen belangrijke papieren er aan de achterkant uit, op plekken waar je ze echt niet meer kan vinden. ‘Black holes’ noemt Sarah die en dat vind ik wel een hele goeie. 

Je kan het zien door een Feng Shui bril. De energie hoopt zich op in rommelfuiken en jij haakt er op. Het kost je meer energie om ze te negeren dan op te ruimen. Om er iets te vinden, om de black holes in te gaan met je arm, om de stapel te herschikken als je er weer iets bovenop legt, of er tussen schuift als het belangrijk is, zodat het niet in een black hole verdwijnt, 

Een opluchting dat het geeft als je zo’n plek hebt aanpakt.

Het enige wat je hoeft te doen is te beginnen. Voldoende vuilniszakken pakken, die alvast open zetten. En dan de la of kast legen. Op de grond, op het bed, op het aanrecht. Zo, en dan moet je wel. Dan doe je het. En dan ben je klaar. 

Opgelucht, tevreden en blij

En trek je nu de lade open, dan komt er gewoon muziek uit, of sterretjes, bloemengeuren. Ben je opgelucht, tevreden en blij. ‘Was dat nou zo moeilijk?’, vraag je jezelf dan af. Wel blijkbaar, want het is herkenbaar en Marie Kondo’s Opgeruimd verkoopt niet voor niets zo goed. 

Onderhoud

Dan de kunst van het onderhoud. Mijn Drive, e-mailbox en fotofolder zitten alweer vol. Ik weet wel hoe het werkt. Gewoon doen. Discipline. Vast morgen meer, misschien iets over verleiden.

Tot dan & voor nu, mooie zondagavond,

Barbara

Meditatief lopen door je huis

Dromerig wandelen door je huis en als perfectie je op de hielen zit, dan in hoog tempo.

Dat is het onderwerp van vandaag in Simple Abundance. En dag 40 in het 100 Dagen Project.

Een huis dat klopt

Het hoofdstuk vandaag gaat over: het huis! Die had ik niet zien aankomen, ik dacht dat Sarah het onderwerp had afgesloten.

Ben blij van niet, want nu kan ik beschrijven wat me raakte in het huis, waar ik gisteren op bezoek was.

Alles daar in huis is blij met elkaar. De kleuren, de planten, de tuin, de bloemen, de meubels, de schilderijen. Zelfs de bank, die op de lijst staat van te vervangen spullen, is blij met de plek op die lijst en pronkt geduldig en tevreden tot het zover is. 

De tuin en het interieur voeren gesprekken met elkaar waar wij geen weet van hebben. Fluisteren, giechelen als twee meisjes van 11. Je hoort het niet maar voelt het wel, ze zijn blij. De planten stralen, de kleuren zingen. 

Een heel eigen huis. Ik zag alle bewoners en die gedijen daar.

Het voelde zoals ik eergisteren schreef, dat wat jouw huis ademt, is jouw energie en die is zo uniek. Sta daar bij stil en waardeer je inbreng.

Hoe je dat doet? Zo bijvoorbeeld, met de opdracht van vandaag.

Eerst, ter herinnering, het hoofdstuk van gisteren.

Goed voor nu, niet voor altijd

Het hoofdstuk over progressie, in plaats van perfectie, heeft Sarah ingevoegd, zodat je daar bij de opdracht van vandaag niet op blijft hangen. Op perfectie. Want ik ken er genoeg, mezelf inclusief, die stilvallen bij het maken van keuzes voor hun interieur.

Het Moet Perfect. Het Enige Juiste. Voor Altijd. Als ik Hard Genoeg mijn Best Doe, NaDenk, dan kom ik er wel achter Wat Het Is. 

Terwijl precies dat, nadenken, komt tussen jou en je helderheid, je zomaar Weten wat je wilt. Voor nu, niet voor altijd. 

De opdracht is:

Meditatief lopen door je huis

Ergens in de komende week loop je meditatief (= bewust van je billen en je voeten) door het huis, met pen en papier. Heb je geen tijd, des te beter, doe het dan in 10 minuten, die heb je wel en daarmee pareer je je hoofd.

Schrijf op, alles dat niet voldoet aan de volgende criteria:

• Mooi?

• Bruikbaar?

• Raakt het je hart?

Die laatste is natuurlijk dezelfde als ‘Does it sparkle Joy?’ van Marie Kondo, word je er blij van?*

Sentimentele waarde

Bij sentimentele waarde vraag je ook, ‘word ik er blij van?’ Of voel je je verplicht het te houden, vind je het zielig voor de gever? Neem even de tijd om te voelen of jij op die basis je je huis wil inrichten. 

Heeft het emotionele waarde voor iemand ánders in huis? Verplaats het dan naar de ruimte waar die persoon het meest is.

Er komt al iets in me op. Een schilderij in onze slaapkamer, het huwelijkscadeau van de ouders van mijn man. Dat schilderij gaat verhuizen naar de werkruimte van Eric. Dat weet ik al een hele tijd en nu weet ik het zeker.

En ik weet al iets voor in de plaats. Een IXXI, geheimzinnig en exotisch. Een beetje zoals wilde perziken, niet lekkerder dan gewone, maar ze klinken wel leuk.

Maak ruimte voor nieuw

Dus, ga op pad, in je huis, met pen en papier, en je eigen toestemming voor proberen en progressie op zak. Schrijf op. Dat wat er al eeuwen staat, maar voor jou niet klopt. 

En dan, één kamer per maand, haal je de spullen van je lijst, uit die kamer. En waar je ruimte vrij maakt, maak je ruimte voor nieuw, dat is een natuurwet. 

Go. En vergeet je humor niet. 

Mooi weekend & liefs, 

Barbara 

* Wil je meer structuur dan deze opdracht geeft? Het boek Opgeruimd van Marie Kondo neemt je mee door je huis volgens het principe ‘word je er blij van?’ Je krijgt dat ook opvouwles en diepgaande actie. Ik heb het gevoel dat wat ik hierboven beschrijf ook veel doet. Als Marie een te grote stap is, hou het dan klein. Progressie, geen perfectie.

Charme

A sense of charm. 

Charme, dat thuisvoelen, het fijne gevoel in een huis, dat kan je niet kopen. Dat kan je wel channelen van Creative Spirit, zegt Sarah. Nog directer, Creative Spirit, die ben jij zelf.

Jij brengt charme in je huis, dat fijne gevoel, waarom het jouw huis is en niet van iemand anders. 

Komt een bekend citaat van Oscar Wilde in me op, ‘Be yourself, everyone else is already taken’. 

Zo is het. Laat je inspireren en ben jezelf.

Wat typisch van jou kan jij nu door je huis laten waaien? Een geurtje? Bloemen uit de tuin naast je bed? Een boek tevoorschijn halen waar je blij van wordt, alleen al om naar te kijken?

Boeken als spiegel

Ik word heel blij van mijn boeken. Als ik voor mijn boekenkast sta, dan is het net of ik voor de spiegel sta. Dat heb ik ook met vloer van mijn werkruimte en mijn collectie etherische oliën. En met schone ramen.

Sarah sluit af, ik heb het gevoel hiermee ook het onderwerp huis en huishouden: je verlangen om het huis fijn, zacht en uitnodigend te maken voor iedereen die er leeft, is een altijd ontwikkelende energie, samen met jouw authenticiteit en flair.

Experimenteer en geniet. Praat met jezelf en praat met je huis. En waardeer je eigenheid.

Geruststellend en geheimzinnig tegelijk

Het doet me denken aan de maan die ik vanochtend zag, toen ik terug fietste van Carmen naar school brengen. Altijd een andere stand, nooit hetzelfde. Altijd geruststellend en geheimzinnig tegelijk.

Mooie avond & liefs, 

Barbara

PS ik ben even in mijn werkruimte nu ik dit plaats op mijn website, komt Carmen binnen. ‘Oohh, ‘t is hier zo fijn, met die zon, zo schoon en met die tafel, en de kleur van je huid, en het ruikt lekker’. En dat is zo. Dit huisje heeft een heel eigen sfeer, een eigen charme.

Jezelf moederen

Jezelf moederen.

Dat gaat dieper dan zorgen voor mezelf, als ik het zo opschrijf.

Vandaag in Simple Abundance is het Moederdag. Sarah schrijft hoe haar dochter bessenmuffins maakt en dat ze geen idee heeft van wie haar dochter dat heeft. Niet van Sarah.

Dat denk ik ook bij Carmen, die bakt cakes en koekjes. Dat heeft ze niet van mij. En ze kan instoppen als de beste.

Vrouwenenergie

Dat brengt Sarah bij moederen en verzorgen. Dat het aangeboren is, het Goddelijke vrouwelijke. Het verzorgende, verbindende, dragende principe. Vrouwenenergie. Moeder Aarde. 

Hoe fijn we het vinden om zelf ook nog bemoederd te worden, verzorgd, ingestopt, hoe groot we ook zijn. 

Ja, dat klopt!

De helft van de mensen op aarde is vrouw. Het is de helft van de energie op aarde. Mannelijke vrouwen en vrouwelijke mannen inbegrepen. 

En het wordt ondergewaardeerd. Die energie. 

Ook en soms vooral door vrouwen zelf.

Gloria Steinem

Sarah schrijft vandaag over iemand aan wie ik gisteren nog dacht. Gloria Steinem. Een voorvechter van vrouwenrechten, oprichtster van het feministisch tijdschrift Ms. Magazine. De Opzij van Amerika. Ik heb een keer over haar gelezen. Hoe ze in haar midlife crisis een revolutie doormaakt en vrouwelijke waarden als moederen, voor zichzelf zorgen, voor anderen zorgen, koken en houden van je huis ontdekt. Hoe ze die waarden mist in zichzelf en herstelt. Het boek dat ze daarover schrijft heet Revolution from Within: A Book of Self-Esteem.

Voortschrijdend inzicht. Zo mooi en sterk. In plaats van maar doorgaan op een ingeslagen pad en nieuwe inzichten negeren. 

Burn-out

Ik denk dat ik gisteren aan haar dacht, omdat ik een interview over burn-out deed. Waarin naar voren kwam hoe deze vrouw de tijd met twee jonge kinderen had ondergewaardeerd, haar rol als moeder en haar rol in huis. Dat ze geen hulp durfde te vragen, omdat ze dacht dat ze dat allemaal alleen moest kunnen. Alle vrouwen kunnen dat. En hoe ze vergat voor zichzelf te zorgen en ook geen idee had wie ze zelf was. 

Zelfstandig

Ik ben opgevoed door een Opzij-moeder. Zelfredzaamheid en zelfstandigheid waren belangrijke waarden in huis en ik heb die lijn lang doorgezet. Tot ik er achterkwam dat ik zelfredzaam en zelfstandig wel onder die knie heb en dat het mijn uitdaging is om te verbinden en te zorgen. Voor mezelf en voor anderen.

Het is een interessant thema, vrouwenenergie en waardering. Ik leer nog steeds.

Moederen

Vandaag ga ik moederen. Zorgen voor mijn lichaam, voor de tuin, voor de hond, voor het huis. Voor iedereen in de les vanavond. Ik ga heerlijk lunchen, ik weet al wat ik ga koken en ik ga vroeg slapen. En vragen of iemand me in stopt.

Liefs, Barbara

Feng Shui

Feng Shui

Uitspraak [Foeng Sjwee].

Ken je het?

De Chinese kunst van kijken naar je leefomgeving, waar de levensenergie Chi vrij stroomt. Om zo je levensgeluk te vergroten. Je kan het toepassen op je huis, je bureau, werkruimte, tuin en ook op de koelkast wat mij betreft.

Ik heb me er ooit in verdiept, Feng Shui. Het is een tijdje ‘in’ geweest in het Westen en 25 jaar geleden heb ik mijn éénkamerappartement in Amsterdam laten Feng Shui-en. Echt een consult. Superleuk. Ik heb de beschrijving nog bewaard. 

De Wet van Aantrekking

Feng Shui lijkt op Wet van Aantrekking: waar je op focust groeit.

Via je interieur (of tuin, bureau) geef je positieve aandacht aan negen leefgebieden. Zo geef je dagelijks bijna ongemerkt aandacht aan je hele leven. Dat doe je met inrichting, kleur, vormen en de elementen.

Hier wilde ik het bij houden toen ik vanochtend begon met schrijven. Ik dacht, als ik ga uitleggen, hou ik niet meer op met schrijven.

Nog een stukje.

Feng Shui verdeelt een ruimte in negen vlakken en die staan voor liefde, gezondheid, geld, familie en vrienden, kinderen/toekomst, kennis en spiritualiteit, reizen, carrière en fame (je gave).

Het is een verfijning van de vier kamers die ik eerder beschreef: fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel.

Aandacht voor jezelf

Feng Shui is simpel als je het simpel houdt. Je kan er ook diep induiken en toen ik dat deed, werd het voor mij ingewikkeld.

Een afvoerputje of een wc in je geldhoek is bijvoorbeeld niet gunstig. Maar ja, die zal er maar zitten in je huis. In China zal je dat niet tegenkomen. En ik heb van horen zeggen, in een Chinees restaurant in het Westen wordt het toilet dan verplaatst.

Als je houdt van inrichting én persoonlijke ontwikkeling, dan is Feng Shui een leuke manier om je huis en jezelf aandacht te geven. Zo binnen, zo buiten.

Blij

De essentie is dat je er blij van wordt, je huis. Dat het ruimtelijk, vrij, rustig en levendig voelt. Net zoals je wilt dat het voelt in je hoofd en in je lijf.

Ben je er al een tijdje nieuwsgierig naar, koop of leen dan een boek (de bieb gaat vanaf volgende week weer open!). Of Google en download de afbeelding met de negen leefgebieden. Kijk je er een tijdje naar, met een kop koffie. Of kijk naar een docu, en nog leuker, in de agenda van een Volksuniversiteit voor een cursus Feng Shui. 

Praktisch toepasbaar

En je kan het nu al toepassen. Een paar herkenbare voorbeelden. 

Als je in de woonkamer rondkijkt, is er een plek waar het niet stroomt? Waar het saai, leeg, kleurloos voelt?

Ja, nu.

En vraag dan eens voor de grap, wat die plek nodig heeft om tot leven (of juist tot rust) te komen? Verse bloemen? Een plant? Een beeld, een schilderij? Iets met water, hout, vuur? Je zal verbaasd zijn hoeveel je weet op gevoel.

En zijn er meubels die in de weg staan als je door je huis loopt? Waar tegen aan botst of voor omloopt? Een bank of stoel die niet logisch staat. Het kost letterlijk extra energie. Daar gaat Feng Shui over, over energie.

Ik heb dat als de tv uit de muur steekt. Al hoef ik daar niet te lopen, dan nog voel ik dat ‘t daar stoort. Al die draden en onlogisch zwart in de lucht. Altijd een gevoel van rust als die weer in de muur zit. Dat is de Chi.

En iets met ons aanrecht en de vaatwasser. Op het laatst is bij de bouw iets gewijzigd, waardoor de vaatwasser nu de logische wandelroute doorkruist, waardoor je steeds je scheenbeen stoot. Soms drie keer op een dag. Dat is een voorbeeld van onhandige Feng Shui.

Stroomt de Energie?

Kijk eens rond in de kamer en vraag, kan de energie hier vrij stromen? Je kan het zien als wind die vrij beweegt. Botst die ergens tegenaan, letterlijk omdat een stoel in de weg staat, of omdat je energie zakt als je er naar kijkt? De grenen bolpootbijzettafel uit het vorige huwelijk van je man? 

Is er een plek in de kamer die je overslaat met schoonmaken? Spinnenweb, vliegen op de vloer? Ik heb die neiging in één hoek, want het tafeltje is zo fragiel, de lamp valt er af als ik het verschuif. Laat dat nou de relatiehoek zijn. Dus, al kost het extra tijd, ik verzet het, stofzuig en dweil. Met liefde en aandacht. Voor mijn relatie, denk ik er dan achter aan.

Je koelkast kan je ook Feng Shui-en. Kan je nergens meer bij, staat er van alles oud, lekt er wat? Je energie lekt er in ieder geval. Hoe blij je bent met een opgeschoonde koelkast. Dat effect houdt bij mij weken aan.

Logeerkamer

Tot slot, kamers die niet bewoond worden. Je voelt het. De logeerkamer bijvoorbeeld. Geen levendigheid. Tijd voor de ramen open, een frisse wind. Het weer levendig maken. Verse bloemen, het bed opschudden. Beweging. Dat is energie, Chi.

Je voelt het ook aan een huis, voor of na een verhuizing, als het leeg staat. De energie is er uit.

Toen mijn vader de boerderij verliet, was het binnen een paar weken zo veranderd. Pa zei, je voelt het, er wordt niet meer voor gezorgd, de ziel is er uit. Terwijl, als er iets ademde, dan was het de boerderij wel. Generatie na generatie en dan zo, in een paar weken, weg, de Chi. 

Dus jouw zorg, voor het huis, voor de tuin, voor jouw lichaam, het doet heel veel.

Jouw aandacht en aanwezigheid is onmisbaar. 

Veel plezier met rondkijken.

Liefs,

Barbara

Ik geef me over

Wat ik zo leuk vind aan dit boek is dat het klopt. De opbouw. Waar ik al dagen hoop op het verlossende woord, ‘zó maak je het huishouden leuk!’, gaf ik het gisteren op. De weerstand. ‘Het is allemaal goed’ schreef ik, twee keer zelfs. Als dat geen overgave is.

En daar gaat het vandaag over. Geef je over, geef mee. Stop met verzetten.

De Tao van Huishouden

Geef je verwachtingen op en sta open, voor yin en yang, de tegenovergestelde mannelijke en vrouwelijke energie in het leven. Carrière en het thuisfront, dag en nacht, verdriet en blijdschap, intimiteit en afzondering.

Even praktisch, hoe werkt dat?

Pauzeer

Stop met doen, voordat je wat gaat doen. Kijk rond in je huis. Wat werkt wel en wat werkt niet? Pauzeer en kijk hoe het zich wil ontwikkelen.

Mijn boodschappen willen in één keer gedaan worden, per week. In ieder geval voor vijf dagen. Ik doe dat niet altijd, en dat merk ik dan ook. Dan mag ik op mijn tandvlees om 17.00 uur naar de supermarkt. Of Eric. Of komt er iets op tafel waar ik me niet heel lekker bij voel als ik het op heb.

Mijn huiskamer wil sinds de hond er is om de dag schoongemaakt worden. In ieder geval gestofzuigd. Doe ik het een dag later, dan merk ik dat. Aan de haren in de zwarte was, de staat van de wasmachine en de droger. Haren aan de kinderen en zo op alles, waar je kan lopen, zitten en liggen.

Voor alles een tijd

Zo heeft alles een eigen wens en ritme. Als je het lastig beginnen vindt, kan een boek of hulp je helpen opstarten. Voor het onderhoud kan je in gesprek met je huis. Net als met jezelf trouwens. Hoe vaak doe je dat? Vraag je, ‘wat heb ik nu nodig?’ Het is een heel fijne vraag.

Ik herken het van mijn lichaam. In yoga en pilates. Ik voel wanneer ik wil rusten, wanneer ik wil stretchen, wanneer ik wil bewegen.

Onbewuste overtuigingen

En Sarah noemt het ook nog eens: geef je onderbewuste een andere tekst. Noem het geen huishouden, maar houden van je huis. Je hébt een huis waarvoor je mág zorgen.

En vertel jezelf een ander verhaal. Als je zorgt voor je huis, dan zorg je voor jezelf. En je dierbaren, en je huisdieren. Maar ook voor jezelf. 

Adem en pauzeer. Wat is het ritme van jouw huishouden?

Dus, just do it, nadat je hebt gevraagd wat er gebeuren wil. Voorbij moeten en voor geen zin. 

Liefs, B

PS Wat bij mij vandaag wil gebeuren is de woonkamer. En de koelkast vertelt me net dat ze best nog een dag kan wachten. Hé, dat is leuk.. Praten met je huis :-)

Fijne Moederdag!

Vandaag even vrij van huishoudelijke taken en verwend worden. Enjoy!

Uitgeslapen voor het eerst in 100 jaar! De hond niet uitgelaten voor ‘t eerst in 100 jaar. Ik heb gelezen in bed, met beschuit, thee, water en twee koffie.

‘Nou niet van de leg raken door het gebrek aan ritme!’, schreef m’n zusje.

Heerlijk niks vandaag.

Ja, naar mijn mams en genoten van zelf mams zijn en gedacht aan iedereen die ik ken en niet ken met een struggle rondom moederschap. Dat is niet niks.

Het huishoud plan

Vandaag, eindelijk het langverwachte Huishoud Plan en nee, niet wat ik hoopte - hoe maak je het leuk.

Ik denk dat leuk huishouden niet bestaat. Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker

Samengevat, wat ik al dacht, ook in Simple Abundance: just do it. In de regelmaat die past bij jouw wensen en leven. En komt dat niet met elkaar overeen: stel bij. Je wensen, of je actie. Of niet.

Het is allemaal goed. 

Het is allemaal goed. 

Wanna Play? 

Ik geef een paar leestips. Even uit ‘t blote hoofd en de echte step-by-step guides zitten er niet tussen. Daar ben ik zelf te ongeduldig voor. Verder ben ik pro-hulp als ‘t je boven je hoofd groeit. Van een vriendin, partner, zus, moeder of andere deskundige.

1. Make your bed. Wijze raad van Admiraal McRaven, van de Navy SEAL. Maak je bed op ‘s ochtends en zet zo je toon voor je dag. Leuk boekje, lezing kijken op YouTube voldoet.

2. Helweek. Als je ‘t zat bent dat je de boel maar uitstelt en uitsmeert: doe het in 1 week, achterstallig onderhoud, dan ben je ervan af. Inclusief één nacht niet slapen! Van Erik Bertrand Larssen. Ik wilde het gaan doen, maar toen ging ik verhuizen en was het niet meer nodig.

3. Opgeruimd! van Marie Kondo. Al doe je het alleen voor je kledingkast en kruidenla.

4. The Artist’s Way van Julia Cameron neemt je stap voor stap mee door je leven. Week 4 lijkt een beetje op Helweek, maar dan liever. 

5. Simple Abundance. Echt, doordat ik deze dagen met jullie praat over huishouden is het zoveel leuker en simpeler geworden.

Dus toch een manier om ‘t leuk te maken, praat er over!

Voor nu, mooie avond, dank je wel voor het meelezen weer, superfijn. Tot morgen!

Liefs,

Barbara

Niet lullen maar poetsen

Getting your house in order. 

Dat klinkt als Getting things Done, het bekende boek van David Allen, over persoonlijke productiviteit. Dat vond ik een ingewikkeld boek. Is volgens mij een mannenboek, ik heb het niet uitgelezen.

Marie Kondo

Marie Kondo heb ik gedaan. Dat is een vrouwenboek, zeker weten. Werkt. Heel fijn, een opgeruimde ondergoedla. Blind pakken, een string of niet-string. ‘Does it sparkle joy?’’ Met die vraag kom je een heel eind! Ik heb het bij onze verhuizing toegepast.

Onderhouden is lastiger. Nu is ‘t weer een chaos in de la. Ik heb ‘t wel weer gauw terug in goede staat. 

Als kind

Als kind was ik dol op schoonmaken. Ik was vooral dol op een schone kamer. Daar kon ik in zitten en naar kijken en dan compleet happy zijn. 

Dat heb ik nu nog. Zitten in mijn schone huis vind ik heerlijk. Veel fijner dan wanneer ik doe alsof ik ‘t niet zie, dat de ramen gedaan moeten worden, dat de la in de badkamer de limit is. Ik drie ladingen uit de droger niet heb opgevouwen. 

Opruimen komt tussen mij en iets wat ik liever doe. Niks, lezen, schrijven, lezen over schrijven, studeren, in de zon zitten.

En als ik dat ga doen, iets dat ik liever doe… dan geniet ik daar minder van, dan wanneer ik eerst heb gedaan wat ik me had voorgenomen.

Bij mij helpt

Iedereen de deur uit, inclusief de hond, deuren open, verstand op nul en de spullen pakken die ik nodig heb. Een start maken. Een goede stofzuiger. Schoonmaakmiddelen die lekker ruiken. Playlist aan. Realistisch zijn, morgen weer een dag. Ik heb de neiging om door te pakken, ook als ik moet plassen en trek heb. Druk helpt, bezoek op komst. 

De kinderen weer naar school helpt. 

Verhuizen helpt om de boel grondig op te ruimen. 

Tiny Living werkt ook, denk ik.

Niet lullen maar poetsen werkt nog het beste. En dat ga ik nu doen.*

Liefs!

Barbara

PS en jij, wat is jouw relatie met huishouden? Ik ben benieuwd. Echt! Klik hier en laat het me weten. En stel me een vraag! Waar zou je wat over willen lezen? Past vast in de komende hoofdstukken. Laten we synchroniciteit testen :-)

* Ben ik gaan doen in de ochtend nadat ik had geschreven. Heerlijk, geniet er nog van.

Attitude is all

Home is the definition of God - Emily Dickinson. 

Om de toon meteen goed te zetten.

Vandaag gaat over huishouden. Of nog één stap er voor. Morgen gaat het over huishouden, zie ik met een schuin oog op de tegenoverliggende pagina, 8 mei, The Soulcraft of Homecaring.

Dat is zoiets als de Magie van het Huishouden. 

Dus ik was te vroeg gisteren. Of vooruitziend. Het is maar hoe het je noemt! Het is maar hoe je het ziet. En daar gaat dit hoofdstuk over. 

Je houding.

Attitude is alL 

Yep. Is het glas half vol of half leeg? Dat is een keuze en die keuze zien (1) en dan maken (2), dat kan je leren. Als je wilt natuurlijk.  

7 mei. Jouw huis. Jullie thuis. Kastdeuren open, chips op de stoel, Nutella op de bank. Broek op de grond, stinkende voetbalsokken in de mand.

Gisteren gingen we naar bed en het stonk op de slaapkamer! Alsof er iets was doorgebrand. Een bromvlieg, de föhn, ‘t stopcontact? Eric de meterkast in, niks te zien. Onder de douche weet ik het ineens, vraag me niet hoe, want zo erg hebben ze nog nooit gestonken. Of ik was het vergeten na al die weken niet voetballen?

Het zijn de voetbalsokken van Felix in de wasmand.

Haren van de hond in de wasmachine, hondenharen in de kelder, op de tweede verdieping. De neus van de hond op alle ramen, als ik t laatste raam heb gedaan, alweer een neus op de eerste. Huiswerk niet af, kringen op tafel, hondenharen op tafel, kauwgom in de niet daarvoor bedoelde prullenbak. Volle prullenbakken. WC papier op. Koffiezetapparaat ontkalken, watjes met nagellakremover in de niet daarvoor bedoelde prullenbak.

Hestia, godin van het huishouden

Opruimen en schoonmaken. Ik kan kiezen. Ik zie het als vermoeiend, herhaling en zinloos. Mama de ondergewaardeerde Opruim Kabouter. Of, ik zie het anders. Het echte leven. Het liefdevolle leven.

Ik kan me blijven verbazen over dat het Weer Zo Ver Is. Of ik zie het door de ogen van Hestia, de Godin van de Huiselijke Haard. Huishouden als edele daad, ritmisch, onderhouden en steeds terugkerend.

Het beste alternatief voor mij is, het zien als deel van het leven, en niet als iets dat van de rails is geraakt. Simple Abundance herinnert me daaraan. En hoe calvinistisch ook, ik zit veel lekkerder met mijn neus in de zon als ik daarvoor heb gedaan dat moest gebeuren. 

Taakverdeling

Wat als jij alles doet en de rest niets? What happend? Daar ben je zelf bij geweest. Geeft je jezelf niet genoeg gewicht? Kan je niet delegeren? Wil je niet delegeren? Denk je, ik doe het zelf wel, dat gaat sneller en beter? Vind je de taakverdeling eigenlijk wel prettig, maar ben je dat vergeten met jezelf af te stemmen? Vind je - of je moeder, denk je - het niet feministisch genoeg?

Is het echt niets trouwens, doen ze niets? Nooit iets? Of doen ze het niet graag, net als jij?

Hulp in de huishouding en meer tijd

En wat is het alternatief? Dat kan je onderzoeken. Hulp in de huishouding? En wat wil je met de tijd die je overhoudt? Waar kom je tijd tekort? Ik heb het geprobeerd. Hulp in de huishouding en strijkhulp. Het werkt voor mij niet, maar ik ga het zeker nog een keer proberen, tot ik het zeker weet ;-)

Ik spreek voor mezelf: ik heb vaak gewoon geen zin. Doe ik liever iets anders. Beetje lui en verwend doe ik dan. En ik stoor me het meest aan de staat van het huis als ik te weinig heb geslapen.

Attitude is all. Hoe zie je het?

En ho even, ergeren mag! Je mag het verschrikkelijk onuitstaanbaar afschuwelijk vinden! Zo geen zin. Maar als je er veel last van hebt en ruzie over maakt, dan is het fijn om te kijken naar je houding, en de oplossing.

Does it sparkle joy?

De volgende dagen gaan vast over: Hoe Dan?! Hoe maak ik het mezelf makkelijker en leuker? 

Er zijn boeken over volgeschreven. Ik overwoog zelfs een keer Helweek. Google dat, t boek van Erik Bertrand Larssen, hij werkte voor de Noorse Special Forces. Klinkt als diep afzien, erger dan niet lullen maar poetsen.

Honderd dagen je huis opruimen, grondig, inclusief de fuiken en je Drive. Ik vind het een geweldig plan voor een 100 Dagen Project. Elke dag een beetje. Met de Kondo methode of een ander boek dat je aanspreekt. Aanmoediging en hulp is fijn!

Does it sparkle joy? Het is een leuke vraag. Mijn kledingkast is leeg! 

Liefs, mooie dag & tot morgen in, voluit, Rediscovering the Sacred Soulcraft of Homecaring. Ontdek de heilige, zielenambacht van zorgen voor je huis. Halleluja, dat krijg ik niet vertaald! Ik hoop morgen wel, met meer woorden ;-)

Barbara

Detective

Vandaag gaat het niet over huishouden. Ging het eerder al over huishouden? Ik had verwacht dat het onderwerp huishouden wel aan de beurt zou zijn nu!

Magisch huishouden

Een tijd geleden had ik het idee voor een training, ‘Magisch Huishouden’, huishoudelijke taken gecombineerd met persoonlijke ontwikkeling. Mijn zusje meldde zich alvast aan. 

Ik was niet de enige bleek later, met het idee. Zo kwam ik een boekje tegen, ‘de Magie van het Huishouden’ van Yoeke Nagel. Een leuk boekje, hoe je huishoudelijke taken combineert met bewustzijn. ‘t Nuttige met het aangename combineren, of het nuttige met nog meer nuttigs, ligt er aan hoe jij persoonlijke ontwikkeling ziet. 

Bewust zijn

Ik kan er echt van genieten. vooral als ik het ook leuk vind, de methode of leidraad. Maar ook als het niet leuk-leuk is, vind ik het kosmisch leuk. Als ik weer de klik voel tussen mijn lijf en mijn energie. Soms rent mijn lichaam vooruit en blijft mijn bewustzijn achter, kan of wil ik het even niet volgen allemaal, gingen mijn gedachten een totaal andere kant op.

En als ik dan de rust neem en ik ‘klik’ weer, kwartjes vallen, Tetris blokjes op hun plek, dan geniet ik. Ook al ben ik verdrietig. Verdriet reinigt, is onderhoud. Net als je de gootsteen schoon spoelt, inclusief het putje leegt.

Maar goed, daar gaat het hoofdstuk helemaal niet over. 

Als een detective

Het gaat over als een detective door je huis lopen en dan kijken waar je op haakt, over struikelt en nu je er bij stil staat, misschien al 15 jaar. Zag je het steeds, die tafel, die kast, die vaas, en deed je er niks mee. Stopte je jouw creatieve energie in het wegduwen van je weerzin. Vaak ingegeven door ‘het was zo prijzig’, ‘er mankeert toch niks aan’, ‘ik heb nog geen andere’, en de lastigste (vind ik), ik heb het van mijn vader gekregen. 

Pas bij de laatste verhuizing heb ik een vreselijke vaas - sorry pa - weggegooid. Die al drie verhuizingen meeging, zorgvuldig ingepakt, zoals ik een drol van Gypsy opruim. 

En weet je, misschien vond je pa of je ma die vaas ook niet meer mooi. Of wel, en jij niet. Met liefde gegeven, met liefde doe je het weg.

t Is jouw huis en jouw leven. Zou jij willen dat iemand iets laat staan, alleen maar omdat het zielig is voor jou als ze het wegdoen?

Voelen

Dus vandaag, loop eens door een kamer, of door je hele huis als je de smaak te pakken hebt, en voel waar je achter blijft haken. Waar je je neus van optrekt. Waar je energie van zakt. Gewoon, ter informatie of voor de lol. Niet serieus in ieder geval. Dat tafeltje. Die lamp. Die kast. Die handdoeken. Dat lijstje. 

En sowieso fijn, de stapel met beddengoed.

Ben een detective. Ga op onderzoek uit, blanco, geen overhaaste beslissingen, geen voorbarige conclusies. Nieuwsgierig en open. 

Maak wat psychische energie vrij, zou Jung zeggen, beschikbaar voor leefgenot. Net als tranen doen.

Ben benieuwd! Je mag me mailen, met je ontdekkingen, vind ik altijd leuk!

Mooie dag & liefs, 

Barbara

Reality Check

Vandaag een reality check.

Je deelt je huis.

Tenzij je alleen woont natuurlijk. Andere route, met overeenkomsten.

Je deelt je huis, met je partner, met jonge kinderen, met puberkinderen, met bonuskinderen, met de kat, de hond, het konijn. Misschien wel met huisgenoten. Die allemaal eigen wensen hebben en andere plannen dan jij. 

Wat me het meest raakt in dit hoofdstuk is: erken dat dat zo is. De ontspanning daarin! Hoeveel tijd en moeite we niet steken in het verzet tegen die realiteit, en normaliteit!

Reality check

Stop met je te verzetten dat anderen invloed hebben op jouw leefruimte. En ben ook niet steeds zo verbaasd! Ik praat tegen mezelf.

Kastdeuren open, schoenen overal (hmm, die van mij staan er ook tussen), kipnoedels op tafel en op het aanrecht. Lampen aan, haren op de bank, natte handdoek op bed.

Verzetten is zwemmen tegen de stroom in. Als je kijkt naar dat beeld, dan zie je hoe vermoeiend dat is. Hard zwemmen en nergens komen.

‘Zo had ik het niet bedacht, dit is niet mijn ideale wereld!’ 

Een mooie vraag is: wat is wel je ideale wereld? Waarschijnlijk weet je het antwoord niet. Behalve, ‘niet dit!’

De Ideale wereld

Er bestaat geen optimum, zegt Eric, mijn man. Dat zei mijn vader ook vaak. Dat vond ik heel irritant, slappe hap zelfs en een beetje makkelijk. Voortijdig opgeven, niet hard genoeg geprobeerd. Zo klonk dat voor mij. Als je beter je best doet dan…

En ik zie het nu zelf ook steeds vaker zo.

Er is geen optimum, het is balanceren. Een werkwoord. Tussen loslaten, accepteren en actie.

Een fijn thuis voor iedereen, daar is het huis voor bedoeld, en jij bent er het gelukkigst mee.

Makkelijker gezegd dan gedaan

Wel makkelijker gezegd dan gedaan, een happy home en happy together.

Ik werd er gisteren nog aan herinnerd. De oudste zoon van Eric is autistisch en woont begeleid. Hij was een paar dagen bij ons en dat is zoeken. We botsen. Beter, we zijn elkaars spiegel. Aanpassen en pleasen, onuitstaanbaar als hij dat doet! ;-)

Vaak betekent samenleven een persoonlijke reis, waarin je op de proef wordt gesteld. Je leert over accepteren, loslaten en handen uit de mouwen. Of, als die van jou altijd uit de mouwen zijn, de kunst van even niet.

Een plek voor jou alleen

ls er veel gaande, dan is een plek voor jou alleen fijn. Waar jouw spullen staan, waar je tot rust komt. Dat kan een hoekje zijn. Of een inloopkast ;-) En retraite, een weekend op pad met een vriendin, of alleen met je partner. Of juist met z’n allen.

En vaak, wat ik al schreef in de blog Opladen zit er een andere vraag achter. Samen leven én jezelf zijn tegelijk, hoe doe je dat? Je eigen ruimte innemen en niet zo bescheiden wegcijferen. Voor jezelf gaan staan.

Die les geeft je vrijheid. Thuis, op je werk, bij vrienden en bij je schoonouders. En bij je eigen ouders.

Wat vind het bezoek er van?

En als je je druk maakt, over wat het bezoek vindt van jouw samengestelde huishouden, weet dan dat het bezoek komt voor de sfeer, niet om te kijken hoe jij het voor elkaar hebt. Ik ken ze wel die daar voor komen, en die komt niet zo vaak meer. Maak jij je druk, dat is weer een dingetje van jou.

Een volgend hoofdstuk gaat vast over huishouden, ik ben benieuwd!

Voor nu, gezellig avond. Vier dat je vrij bent (en) met elkaar.

Liefs!

Barbara

PS: Accepteren, of stoppen met verzetten, betekent niet dat je het er allemaal maar bij laten zitten en over je heen laat komen. Het betekent wel dat je energie beter kan richten. Wat wil je wel, en hoe kan jij jezelf dat geven?

En er is een nuanceverschil tussen accepteren en stoppen met verzetten, proef je het? Stoppen met verzetten is makkelijker te verteren dan accepteren.

Sta even stil. Je hebt een huis.

Vandaag gaat over je huis.

De barometer. Het reflecteert waar je bent geweest, wat gaande is in je leven en wie je bent, op dit moment.

Een mooi hoofdstuk vandaag. Vooraf maakte ik me een beetje zorgen dat het niet over Dodenherdenking gaat en dat ik daar toch even aandacht aan wil besteden.

Dan vertrouw ik maar dat het klopt.

En het klopt.

‘A house is who you are, not who you ought to be’

Je huis reflecteert jou. Niet wie je zou moeten zijn, volgens anderen of vooral, volgens jezelf. Soms heb je een beeld voor ogen van een ideaal huis, zo ver weg, dat je geen stap weet te zetten in die richting. Als het beeld al klopt.

En soms heb je geen beeld. Alleen een vaag onbestemd gevoel. Misschien komt dat wel van staren in de toekomst. Heb je ogen op steeltjes en probeer je iets te zien dat nu nog geen vorm heeft. 

We vinden vaak van alles van ons huis. Te klein, te groot, te stil, te veel lawaai, te rommelig, te clean. Te weinig gezelligheid, te veel van dat.

Design

Mijn zus is ontwerpster. Interior designer in Londen. Eerst voor grote mensen en nu al een hele tijd voor kinderen. Ze ontwerpt kinderkamers, zo mooi.

Af en toe is ze hier en als ik dan mopper over iets in huis, te weinig kleur op de muur, te leeg daar in de hoek. Dan stipt ze het mooie aan, mijn eigenheid. En hoe dat terugkomt in heel veel dingen. ‘Kijk, je hebt iets met zeegroen, blauw. Kleurrijk en fris en toch zacht en ingetogen. Echt jij, je ziet het daar, dat stoeltje, dat kussen, die flessen.` Ja, dan zie ik het ook! En kijk ik met nieuwe ogen.

Vraag het

‘En als je iets wilt veranderen, ga dan zitten op die plek. Met een kopje thee en tijd. Dan ga je voelen en bijpraten. ‘Wat wil je, plek?’ En vraag je jezelf, ‘wat verlang ik hier te zien. Welk gevoel wil ik hier, op deze plek? Stel vragen en wacht open en nieuwsgierig op inzichten. Adem in en uit en hou de Elle Decoration nog even dicht.

En ben dankbaar

Sarah zegt het ook in hoofdstuk 4 mei: als je loopt te mopperen op je huis, dat is dit het moment om de Simple Abundance stappen toe te passen: acceptatie, dankbaarheid voor wat je nu hebt, en je persoonlijke wensen ontdekken. 

Lees: ont-dekken. Er staat niet: al helder hebben. Ongeduld!

Als je moppert over de staat van je huis: realiseer je, je hébt een huis. Waar je voor mág zorgen. Vandaag, loop door je huis en kijk er met liefde naar.

Haal je ogen van de steeltjes, zet ze op hun plek in je hoofd en verbind ze binnendoor met je hart.

Geen grap, doe het, nu. Het is fijn en voelt rustig!

Ik paste het zelf gisteren nog toe. Toen ik de tuin MOEST schoffelen, weerstand-weerstand. We hebben een grote tuin, veel tuin. En hoe raar ook, mijn vader een boer, mams een Tuin Lover: ik hou niet van tuinieren. 

En ik zei tegen mezelf, daar in de tuin, B, Je hebt een tuin en die mag je schoffelen. 

Soms vergeet je hoe gezegend je bent.

4 mei

Bijvoorbeeld ook dat je vrij bent. Morgen vier je het, vandaag herdenk je het.

Sta ook even stil bij alle vrouwen, alle mensen die geen huis hebben, die hun huis zijn verloren, door een scheiding, een ramp en vandaag in het bijzonder, in een oorlog. 

Ben dankbaar voor het huis dat je hebt. Op dit moment precies het huis dat je nodig hebt.

Ik schoffel nog een stukje.

Liefs,

Barbara

PS tijdens het schoffelen kreeg ik het inzicht dat ik misschien meer van een vrije tuin hou… want ik zag deze oregano (foto) bij een vlinderstruik en dat vond ik superleuk. Die laat ik dan ook lekker staan.

PS over het vinden van een huis schreef ik een blog in het vorige 100 dagen project, Hoe bestel ik een huis? Het gaat over dat sommige deuren dichtblijven, als het de bedoeling is dat er een andere opengaat. Je weet het vooraf niet.

Zorgen voor je huis, zorgen voor jezelf

Ik vroeg me vanochtend af, in de Morning Pages*, wat zou ik doen als ik niet zou schrijven, niet meedeed aan het 100 Dagen Project?

Ik somde wat dingen op. Meer tijd voor de tuin, voor lezen, voor het uitwerken van interviews die ik doe over burn-out. En ik zou balen. Balen dat ik niet schrijf. En ik zou meer op internet opzoeken en op mijn telefoon rommelen.

Balanceren

Voor die andere dingen heb ik ook tijd. Als ik het maar balanceer. De vier kamers waar ik gisteren over schreef. Mijn fysieke, mentale, emotionele en spirituele ruimte.

En balans is voor iedereen anders. Er is niet één objectief juiste balans, die jij moet zien te vinden. Er is jouw balans en die wisselt door de maand en door je leven heen.

Jouw balans is waar jij bij gedijt

En dat voel je.

Balans is niet iets wat je hebt gevonden en dan zo houdt. Balans is iets dat je steeds vindt en onderhoudt. Het is een werkwoord. Net als de cellen in je lichaam voortdurend een balans vinden tussen de ruimte in de cel en daarbuiten. Osmose. De juiste pH waarde. 

Zorgen voor jezelf. Zorgen voor je huis

Vandaag in Simple Abundance gaat over je huis.

Je huis als een haven in een hectische wereld. Ideaal gezien.

Want vaak is je huis een plek waar je de hectiek toelaat, en waar het gewoon soms hectisch is. Of niet eens hectisch, maar voor jou persoonlijk wel.

Zo is het ook met onszelf. Soms hebben we teveel binnen gelaten. 

Of, zoals ik het zie, te weinig hebt gezorgd voor jezelf. Ben je geen veilige haven voor jezelf.

Je kan dan de deur wel dicht doen, om prikkels buiten te houden, maar als jij binnen de lampen niet aandoet, je lichtje niet ontsteekt, het warm, fijn en veilig maakt, dan is afsluiten helemaal niet fijn. Dat voel je je afgesloten.

Ralph Waldo Emerson

Het hoofdstuk begint met een gedicht van Ralph Waldo Emerson, die heel mooie dingen schrijft. Ik rond er mee af.

Every spirit builds itself a home, and beyond its house a world, and beyond its world a heaven. Know then that world exists for you. 

Leer jezelf kennen. Ken je middelpunt. Ben daar en kijk zo de wereld in. Of, laat de wereld zich tonen aan jou. 

Je huis, je lichaam, jijzelf, je huis

Zorg voor je huis, zegt Sarah vandaag. Maak het die veilige haven. Voor jou, voor je gezin, voor je hond. Je voelt het, anderen voelen het. Het nodigt uit om je te openen, te ontspannen, te zijn, te genieten. Zet bloemen neer, schud het kussen op. Maak het fijn.

Mooie dag, ben lief voor jezelf en waar nodig, een beetje streng.

Liefs,

Barbara

* De Morning Pages, ochtendpagina’s zijn het eerste instrument in The Artist’s Way. Drie pagina’s A4 met de hand geschreven tekst, over alles dat in je opkomt. Van gemopper tot diepe verwondering en alles daar tussen in. Al schrijf je drie bladzijden lang ‘ik weet niet wat ik moet schrijven’ of dat je geen zin hebt om de kattenbak te verschonen. Dan weet je dat ook weer van jezelf. En op een moment schrijf je daar doorheen, voel je wat er achter zit. Loopt de boel weer door, is de prop uit de pijp. Ik vind het heerlijk.