Jezelf moederen
‘Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid’, dat is de slogan waarmee ik ben opgegroeid. Zijn waarden als zachtheid, verbinden en zorgen voor daarbij inbegrepen?
Jezelf moederen.
Dat gaat dieper dan zorgen voor mezelf, als ik het zo opschrijf.
Vandaag in Simple Abundance is het Moederdag. Sarah schrijft hoe haar dochter bessenmuffins maakt en dat ze geen idee heeft van wie haar dochter dat heeft. Niet van Sarah.
Dat denk ik ook bij Carmen, die bakt cakes en koekjes. Dat heeft ze niet van mij. En ze kan instoppen als de beste.
Vrouwenenergie
Dat brengt Sarah bij moederen en verzorgen. Dat het aangeboren is, het Goddelijke vrouwelijke. Het verzorgende, verbindende, dragende principe. Vrouwenenergie. Moeder Aarde.
Hoe fijn we het vinden om zelf ook nog bemoederd te worden, verzorgd, ingestopt, hoe groot we ook zijn.
Ja, dat klopt!
De helft van de mensen op aarde is vrouw. Het is de helft van de energie op aarde. Mannelijke vrouwen en vrouwelijke mannen inbegrepen.
En het wordt ondergewaardeerd. Die energie.
Ook en soms vooral door vrouwen zelf.
Gloria Steinem
Sarah schrijft vandaag over iemand aan wie ik gisteren nog dacht. Gloria Steinem. Een voorvechter van vrouwenrechten, oprichtster van het feministisch tijdschrift Ms. Magazine. De Opzij van Amerika. Ik heb een keer over haar gelezen. Hoe ze in haar midlife crisis een revolutie doormaakt en vrouwelijke waarden als moederen, voor zichzelf zorgen, voor anderen zorgen, koken en houden van je huis ontdekt. Hoe ze die waarden mist in zichzelf en herstelt. Het boek dat ze daarover schrijft heet Revolution from Within: A Book of Self-Esteem.
Voortschrijdend inzicht. Zo mooi en sterk. In plaats van maar doorgaan op een ingeslagen pad en nieuwe inzichten negeren.
Burn-out
Ik denk dat ik gisteren aan haar dacht, omdat ik een interview over burn-out deed. Waarin naar voren kwam hoe deze vrouw de tijd met twee jonge kinderen had ondergewaardeerd, haar rol als moeder en haar rol in huis. Dat ze geen hulp durfde te vragen, omdat ze dacht dat ze dat allemaal alleen moest kunnen. Alle vrouwen kunnen dat. En hoe ze vergat voor zichzelf te zorgen en ook geen idee had wie ze zelf was.
Zelfstandig
Ik ben opgevoed door een Opzij-moeder. Zelfredzaamheid en zelfstandigheid waren belangrijke waarden in huis en ik heb die lijn lang doorgezet. Tot ik er achterkwam dat ik zelfredzaam en zelfstandig wel onder die knie heb en dat het mijn uitdaging is om te verbinden en te zorgen. Voor mezelf en voor anderen.
Het is een interessant thema, vrouwenenergie en waardering. Ik leer nog steeds.
Moederen
Vandaag ga ik moederen. Zorgen voor mijn lichaam, voor de tuin, voor de hond, voor het huis. Voor iedereen in de les vanavond. Ik ga heerlijk lunchen, ik weet al wat ik ga koken en ik ga vroeg slapen. En vragen of iemand me in stopt.
Liefs, Barbara
Fijne Moederdag!
Fijne Moederdag! Lekker even vrij van huishoudelijke taken, enjoy!
Vandaag even vrij van huishoudelijke taken en verwend worden. Enjoy!
Uitgeslapen voor het eerst in 100 jaar! De hond niet uitgelaten voor ‘t eerst in 100 jaar. Ik heb gelezen in bed, met beschuit, thee, water en twee koffie.
‘Nou niet van de leg raken door het gebrek aan ritme!’, schreef m’n zusje.
Heerlijk niks vandaag.
Ja, naar mijn mams en genoten van zelf mams zijn en gedacht aan iedereen die ik ken en niet ken met een struggle rondom moederschap. Dat is niet niks.
Het huishoud plan
Vandaag, eindelijk het langverwachte Huishoud Plan en nee, niet wat ik hoopte - hoe maak je het leuk.
Ik denk dat leuk huishouden niet bestaat. Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker
Samengevat, wat ik al dacht, ook in Simple Abundance: just do it. In de regelmaat die past bij jouw wensen en leven. En komt dat niet met elkaar overeen: stel bij. Je wensen, of je actie. Of niet.
Het is allemaal goed.
Het is allemaal goed.
Wanna Play?
Ik geef een paar leestips. Even uit ‘t blote hoofd en de echte step-by-step guides zitten er niet tussen. Daar ben ik zelf te ongeduldig voor. Verder ben ik pro-hulp als ‘t je boven je hoofd groeit. Van een vriendin, partner, zus, moeder of andere deskundige.
Make your bed. Wijze raad van Admiraal McRaven, van de Navy SEAL. Maak je bed op ‘s ochtends en zet zo je toon voor je dag. Leuk boekje, lezing kijken op YouTube voldoet.
Helweek. Als je ‘t zat bent dat je de boel maar uitstelt en uitsmeert: doe het in 1 week, achterstallig onderhoud, dan ben je ervan af. Inclusief één nacht niet slapen! Van Erik Bertrand Larssen. Ik wilde het gaan doen, maar toen ging ik verhuizen en was het niet meer nodig.
Opgeruimd! van Marie Kondo. Al doe je het alleen voor je kledingkast en kruidenla.
The Artist’s Way van Julia Cameron neemt je stap voor stap mee door je leven. Week 4 lijkt een beetje op Helweek, maar dan liever.
Simple Abundance. Echt, doordat ik deze dagen met jullie praat over huishouden is het zoveel leuker en simpeler geworden.
Dus toch een manier om ‘t leuk te maken, praat er over!
Voor nu, mooie avond, dank je wel voor het meelezen weer, superfijn. Tot morgen!
Liefs,
Barbara
Niet lullen maar poetsen
Huishouden komt tussen mij en iets wat ik liever doe. Dat is begrijpelijk maar geen excuus.
Getting your house in order.
Dat klinkt als Getting things Done, het bekende boek van David Allen, over persoonlijke productiviteit. Dat vond ik een ingewikkeld boek. Is volgens mij een mannenboek, ik heb het niet uitgelezen.
Marie Kondo
Marie Kondo heb ik gedaan. Dat is een vrouwenboek, zeker weten. Werkt. Heel fijn, een opgeruimde ondergoedla. Blind pakken, een string of niet-string. ‘Does it sparkle joy?’’ Met die vraag kom je een heel eind! Ik heb het bij onze verhuizing toegepast.
Onderhouden is lastiger. Nu is ‘t weer een chaos in de la. Ik heb ‘t wel weer gauw terug in goede staat.
Als kind
Als kind was ik dol op schoonmaken. Ik was vooral dol op een schone kamer. Daar kon ik in zitten en naar kijken en dan compleet happy zijn.
Dat heb ik nu nog. Zitten in mijn schone huis vind ik heerlijk. Veel fijner dan wanneer ik doe alsof ik ‘t niet zie, dat de ramen gedaan moeten worden, dat de la in de badkamer de limit is. Ik drie ladingen uit de droger niet heb opgevouwen.
Opruimen komt tussen mij en iets wat ik liever doe. Niks, lezen, schrijven, lezen over schrijven, studeren, in de zon zitten.
En als ik dat ga doen, iets dat ik liever doe… dan geniet ik daar minder van, dan wanneer ik eerst heb gedaan wat ik me had voorgenomen.
Bij mij helpt
Iedereen de deur uit, inclusief de hond, deuren open, verstand op nul en de spullen pakken die ik nodig heb. Een start maken. Een goede stofzuiger. Schoonmaakmiddelen die lekker ruiken. Playlist aan. Realistisch zijn, morgen weer een dag. Ik heb de neiging om door te pakken, ook als ik moet plassen en trek heb. Druk helpt, bezoek op komst.
De kinderen weer naar school helpt.
Verhuizen helpt om de boel grondig op te ruimen.
Tiny Living werkt ook, denk ik.
Niet lullen maar poetsen werkt nog het beste. En dat ga ik nu doen.*
Liefs!
Barbara
PS en jij, wat is jouw relatie met huishouden? Ik ben benieuwd. Echt! Klik hier en laat het me weten. En stel me een vraag! Waar zou je wat over willen lezen? Past vast in de komende hoofdstukken. Laten we synchroniciteit testen :-)
* Ben ik gaan doen in de ochtend nadat ik had geschreven. Heerlijk, geniet er nog van.
Alle ballen in de lucht
Huishouden. Hoe zie jij dat? Als iets dat je al eerder en beter had kunnen doen, naast ‘je echt leven’? Of waardeer je het, als een kunst en kunde op zich. Want dat is het.
Gisteren dacht ik, B, geef jezelf de ruimte om een dag niet te schrijven. Doe niks of lees een boek over schrijven. Bird By Bird ligt klaar, van Anne Lamott.
Vandaag heb ik een studiedag. Niet vrij, maar naar online school.
Maar dan zit ik, leeg scherm, en vind ik het, net als elke ochtend, zo leuk om te schrijven.
Vandaag gaat het over iets wat ik gisteren besprak in een interview over burn-out.
Alle ballen in de lucht
Volgens mij zijn het vooral mannen in het circus die dat zien als een sport. Zoveel mogelijk ballen in de lucht houden. En zijn het vooral de mannen die er ook niet over vallen als ze een bal laten vallen. Part of the game, natuurlijk!
Wij, ladies, alle ballen in de lucht en waag het niet er één te laten vallen. Niet Laten Vallen! En probeer er nog eentje bij.
Daar gaat het hoofdstuk vandaag over.
Werk en huishouden
Sarah beschrijft de tijd voor de eerste feministische golf. Voor 1960, grote kans dat je als vrouw werd onderwezen in huishouden. Linnen bleken, bessen inmaken, ham garen.
Nu kunnen we platendeals sluiten, in aandelen handelen, banken bezitten, voorzitter zijn van de Tweede Kamer. Landschappen inrichten, rechter zijn, onderwijzer, kapper en hebben we onze eigen zaak.
En ondertussen jongleren we met de ballen. Rennen we door de supermarkt, wassen we de kleding die wordt gemist, zetten we de container buiten, rijden we naar turnen, paardrijden en voetbal en staat (binnenkort weer) de broodtrommel klaar. Waar we brood in doen, met een komkommer wel, maar waar we ons al een tijdje van afvragen: moet er niet wat anders in, een wrap, zoals in de Allerhande?
Adem in en uit
Waar ik het gisteren over had, in dat interview: het huishoudelijke staat vaak onder onze nul-lijn. Dat is wat je eenmaal doet als vrouw, niks bijzonders aan. Dus als je dat allemaal hebt gedaan - huis schoon, was in de kast, gekookt, de boodschappen in huis, hond uitgelaten - dan staat je teller op 0 en begint het echte leven. Werk, studie, sport, relatie, je vrienden, familie.
En had je het niet al eerder, beter, grondiger en afwisselender kunnen doen?
Onderwaardering heet dat.
Alsof je het er even bij poetst. Onderwaarderen van huishouden en van jouw manier om het te doen. Twee ballen erbij in de lucht, terwijl, je handen waren echt al vol. Voorleesmoeder, naar de bieb, puzzelen, tekenen, rijden naar Drievliet.
Zelfwaardering
Waardering is belangrijk! En die geef je jezelf! Een ander kan honderd keer zeggen hoe goed je het doet, maar die ene keer commentaar op de lege onderbroekenla, die sla je op. Bal laten vallen, rood kruis.
Een huishouden runnen, hebben, is een kunst en een kunde. Daar mag je je in verdiepen en die mag je waarderen. En je mag er van genieten, als het op rolletjes loopt, op jouw manier. Met veel ballen in de lucht of een stel minder. Precies zoals past bij jou en jouw huishouden.
Voel voor jezelf. Waar sta jij, op de lijn van -100 tot +100, met je waardering voor wat je doet? Als jij het niet waardeert, kan een ander het je niet geven.
Evalueer eens? Niet met de zweep maar met nieuwsgierigheid. Misschien vertel je jezelf een oud verhaal.
En kijk ook waar je zit op de lijn tussen onderprikkeling (verveling) en overprikkeling. Te lang, te veel hetzelfde kan voor jou hetzelfde effect hebben als te lang, te veel het verkeerde. Je haakt af, je schakelt uit.
Balans
Wat is jouw balans, waar gedij jij bij? Ik bij prikkels, uitdaging en verrassingen. En bij rust, reinheid en regelmaat. En dat in een redelijk voorspelbare volgorde, vind ik. Dus balanceer ik. Vandaag weer.
‘s Ochtends schrijven en werken, ontbijt, stofzuigen, de was, Do-In teacher training, in de pauze foto maken in de tuin van de buuf, van de Bulgaarse ui, mijn Aller favoriete fotomodel, aandacht voor hond, verhaaltje online, eten koken voor kinderen, manlief haalt sushi.
Ingrediënten voor buiten adem zijn, gelukkig veel Do-In yoga gedaan, resetten en ontspannen tegelijk. Ja, veel ballen in de lucht, niet veel, niet te weinig. En nu een zonnige avond.
Ode aan het huishouden
Dit hoofdstuk een grote ode aan de kunst en kunde van huishouden. Over zelfwaardering en de waardering van die kunst. Zie het niet als iets dat je erbij doet, wat nou eenmaal doet of al gedaan had moeten hebben. Het is een kunst.
Ik hoop morgen dan over hoe je je in die kunst bekwaamt, zonder dat je indut of over de kop vliegt.
Liefs,
B
Reality Check
Grote kans dat jij het huis waarin je woont deelt met anderen. Mensen of een dier, permanent of af en toe. Hoe is dat voor jou?
Vandaag een reality check.
Je deelt je huis.
Tenzij je alleen woont natuurlijk. Andere route, met overeenkomsten.
Je deelt je huis, met je partner, met jonge kinderen, met puberkinderen, met bonuskinderen, met de kat, de hond, het konijn. Misschien wel met huisgenoten. Die allemaal eigen wensen hebben en andere plannen dan jij.
Wat me het meest raakt in dit hoofdstuk is: erken dat dat zo is. De ontspanning daarin! Hoeveel tijd en moeite we niet steken in het verzet tegen die realiteit, en normaliteit!
Reality check
Stop met je te verzetten dat anderen invloed hebben op jouw leefruimte. En ben ook niet steeds zo verbaasd! Ik praat tegen mezelf.
Kastdeuren open, schoenen overal (hmm, die van mij staan er ook tussen), kipnoedels op tafel en op het aanrecht. Lampen aan, haren op de bank, natte handdoek op bed.
Verzetten is zwemmen tegen de stroom in. Als je kijkt naar dat beeld, dan zie je hoe vermoeiend dat is. Hard zwemmen en nergens komen.
‘Zo had ik het niet bedacht, dit is niet mijn ideale wereld!’
Een mooie vraag is: wat is wel je ideale wereld? Waarschijnlijk weet je het antwoord niet. Behalve, ‘niet dit!’
De Ideale wereld
Er bestaat geen optimum, zegt Eric, mijn man. Dat zei mijn vader ook vaak. Dat vond ik heel irritant, slappe hap zelfs en een beetje makkelijk. Voortijdig opgeven, niet hard genoeg geprobeerd. Zo klonk dat voor mij. Als je beter je best doet dan…
En ik zie het nu zelf ook steeds vaker zo.
Er is geen optimum, het is balanceren. Een werkwoord. Tussen loslaten, accepteren en actie.
Een fijn thuis voor iedereen, daar is het huis voor bedoeld, en jij bent er het gelukkigst mee.
Makkelijker gezegd dan gedaan
Wel makkelijker gezegd dan gedaan, een happy home en happy together.
Ik werd er gisteren nog aan herinnerd. De oudste zoon van Eric is autistisch en woont begeleid. Hij was een paar dagen bij ons en dat is zoeken. We botsen. Beter, we zijn elkaars spiegel. Aanpassen en pleasen, onuitstaanbaar als hij dat doet! ;-)
Vaak betekent samenleven een persoonlijke reis, waarin je op de proef wordt gesteld. Je leert over accepteren, loslaten en handen uit de mouwen. Of, als die van jou altijd uit de mouwen zijn, de kunst van even niet.
Een plek voor jou alleen
ls er veel gaande, dan is een plek voor jou alleen fijn. Waar jouw spullen staan, waar je tot rust komt. Dat kan een hoekje zijn. Of een inloopkast ;-) En retraite, een weekend op pad met een vriendin, of alleen met je partner. Of juist met z’n allen.
En vaak, wat ik al schreef in de blog Opladen zit er een andere vraag achter. Samen leven én jezelf zijn tegelijk, hoe doe je dat? Je eigen ruimte innemen en niet zo bescheiden wegcijferen. Voor jezelf gaan staan.
Die les geeft je vrijheid. Thuis, op je werk, bij vrienden en bij je schoonouders. En bij je eigen ouders.
Wat vind het bezoek er van?
En als je je druk maakt, over wat het bezoek vindt van jouw samengestelde huishouden, weet dan dat het bezoek komt voor de sfeer, niet om te kijken hoe jij het voor elkaar hebt. Ik ken ze wel die daar voor komen, en die komt niet zo vaak meer. Maak jij je druk, dat is weer een dingetje van jou.
Een volgend hoofdstuk gaat vast over huishouden, ik ben benieuwd!
Voor nu, gezellig avond. Vier dat je vrij bent (en) met elkaar.
Liefs!
Barbara
PS: Accepteren, of stoppen met verzetten, betekent niet dat je het er allemaal maar bij laten zitten en over je heen laat komen. Het betekent wel dat je energie beter kan richten. Wat wil je wel, en hoe kan jij jezelf dat geven?
En er is een nuanceverschil tussen accepteren en stoppen met verzetten, proef je het? Stoppen met verzetten is makkelijker te verteren dan accepteren.
Zorgen voor je huis, zorgen voor jezelf
Vandaag gaat over zorgen voor je huis. Je huis als haven. Waar je tot rust komt, waar je oplaadt. Dan is het wel handig als je zorgt voor je huis, en zo zorgt voor jezelf.
Ik vroeg me vanochtend af, in de Morning Pages*, wat zou ik doen als ik niet zou schrijven, niet meedeed aan het 100 Dagen Project?
Ik somde wat dingen op. Meer tijd voor de tuin, voor lezen, voor het uitwerken van interviews die ik doe over burn-out. En ik zou balen. Balen dat ik niet schrijf. En ik zou meer op internet opzoeken en op mijn telefoon rommelen.
Balanceren
Voor die andere dingen heb ik ook tijd. Als ik het maar balanceer. De vier kamers waar ik gisteren over schreef. Mijn fysieke, mentale, emotionele en spirituele ruimte.
En balans is voor iedereen anders. Er is niet één objectief juiste balans, die jij moet zien te vinden. Er is jouw balans en die wisselt door de maand en door je leven heen.
Jouw balans is waar jij bij gedijt
En dat voel je.
Balans is niet iets wat je hebt gevonden en dan zo houdt. Balans is iets dat je steeds vindt en onderhoudt. Het is een werkwoord. Net als de cellen in je lichaam voortdurend een balans vinden tussen de ruimte in de cel en daarbuiten. Osmose. De juiste pH waarde.
Zorgen voor jezelf. Zorgen voor je huis
Vandaag in Simple Abundance gaat over je huis.
Je huis als een haven in een hectische wereld. Ideaal gezien.
Want vaak is je huis een plek waar je de hectiek toelaat, en waar het gewoon soms hectisch is. Of niet eens hectisch, maar voor jou persoonlijk wel.
Zo is het ook met onszelf. Soms hebben we teveel binnen gelaten.
Of, zoals ik het zie, te weinig hebt gezorgd voor jezelf. Ben je geen veilige haven voor jezelf.
Je kan dan de deur wel dicht doen, om prikkels buiten te houden, maar als jij binnen de lampen niet aandoet, je lichtje niet ontsteekt, het warm, fijn en veilig maakt, dan is afsluiten helemaal niet fijn. Dat voel je je afgesloten.
Ralph Waldo Emerson
Het hoofdstuk begint met een gedicht van Ralph Waldo Emerson, die heel mooie dingen schrijft. Ik rond er mee af.
Every spirit builds itself a home, and beyond its house a world, and beyond its world a heaven. Know then that world exists for you.
Leer jezelf kennen. Ken je middelpunt. Ben daar en kijk zo de wereld in. Of, laat de wereld zich tonen aan jou.
Je huis, je lichaam, jijzelf, je huis
Zorg voor je huis, zegt Sarah vandaag. Maak het die veilige haven. Voor jou, voor je gezin, voor je hond. Je voelt het, anderen voelen het. Het nodigt uit om je te openen, te ontspannen, te zijn, te genieten. Zet bloemen neer, schud het kussen op. Maak het fijn.
Mooie dag, ben lief voor jezelf en waar nodig, een beetje streng.
Liefs,
Barbara
* De Morning Pages, ochtendpagina’s zijn het eerste instrument in The Artist’s Way. Drie pagina’s A4 met de hand geschreven tekst, over alles dat in je opkomt. Van gemopper tot diepe verwondering en alles daar tussen in. Al schrijf je drie bladzijden lang ‘ik weet niet wat ik moet schrijven’ of dat je geen zin hebt om de kattenbak te verschonen. Dan weet je dat ook weer van jezelf. En op een moment schrijf je daar doorheen, voel je wat er achter zit. Loopt de boel weer door, is de prop uit de pijp. Ik vind het heerlijk.
Ik doe niet aan overprikkeling
Laat overprikkeling passeren. Zeg gewoon, nee, dank je, daar doe ik niet aan. ‘t Zelfde als je zegt, ‘nee dank je, ik rook niet’.
Vanochtend werd het niet helder in mijn hoofd. Genoeg draden maar geen rode. Het was tijd voor iets anders. Iets fysieks, achterstallig onderhoud. Schoonmaken om precies te zijn. Fijn de balans herstellen.
Ik lees het hoofdstuk nog eens en nog eens. En ik krijg het niet helder. Waar gaat het over vandaag?
Precies, daarover. Alle kanten op gaan en het niet helder krijgen, je prioriteiten.
Hou het klein en bij jezelf
Ik hou het klein en bij mezelf vandaag. Want eerder, vanochtend, schreef ik over te veel onderwerpen en niet één rode draad.
Het leek wel een boek over persoonlijke effectiviteit op een bladzijde. Inclusief het hoofdstuk zelfacceptatie en lief zijn voor jezelf, wat iets anders is dan luiheid en uitstelgedrag. De kunst van het onderscheid zien. Toen ik begon over de kracht van actie ondernemen, de nuances van hooggevoeligheid, de uitzondering van burn-out en de voordelen van rust, reinheid en regelmaat, toen wist ik het: tijd voor een time-out.
I don’t do Overwhelmed
‘I don’t do overwhelmed.’ Die hoorde ik van Marie Forleo. Net zoals je zegt, ‘nee dank je, ik rook niet’, als iemand je een sigaret aanbiedt. Zo laat je overprikkeling passeren, als je teveel van jezelf vraagt en gaat stressen.
‘Nee, dank je, ik doe niet aan overprikkeling’.
En dan ademhalen, en prioriteiten stellen. Iets fysieks gaan doen in mijn geval. Schoonmaken, om precies te zijn.
Vier kamers
In India zeggen ze dat je een huis bent met vier kamers: fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel.
Om je goed te voelen, is het belangrijk dat je dagelijks elke kamer bezoekt. Al is het maar voor even, om te luchten, de ramen open zetten.
Ik ben de laatste tijd veel in de mentale en spirituele kamer. Veel hoofd en werk. De handen blijven in de mouwen, alleen het hoognodige doe ik. Eric zegt weleens, ‘jij past prima in een klooster: lekker lezen, schrijven en mediteren’.
Handen uit de mouwen
Dat lijkt me wel wat, denk ik dan, een maand per jaar. En wat doe je daar? Handen uit de mouwen! Vroeg opstaan. De vloer boenen, wc’s schoonmaken, groenten wassen, snijden, koken. Lichamelijke oefening. En dan, lezen, schrijven, mediteren. Heerlijk klinkt dat, die balans. Waarom doe ik er hier soms zo moeilijk over?
Nu is het middag en zit ik op bed. Ontspannen en tevreden. Met een lolly, thee en een maskertje op. Schrijf ik dit stukje, nadat ik twee badkamers en een wc heb schoongemaakt, inclusief de putjes.
Als je uit balans bent, kijk eens: is er een kamer waar je lang niet bent geweest? Heb je jezelf fysiek, mentaal, emotioneel of spiritueel ondervoed? Zet een raam open, een bloemetje erbij, en wie weet een actie.
Liefs,
B
Stralen als je zon
Stralen, als een zon, daar kan geen make-up tegen op. En het is beschikbaar, eindeloos, die energie. En heel dichtbij. Lees de blog en wie weet, ga je oefenen!
Vanochtend schrijf ik niet voor mijn eerste bezigheden, maar daarna. Een bezigheid was een online meditatie geven.
Net als het weer
Ik stond op, net als het weer. Onbestemd. Wolken, dan weer zon, niet warm, niet koud, wind van alle kanten.
Geen slecht humeur en ook geen goed humeur.
Mediteren
De meditatie ging over uit je hoofd en in je lijf. Landen en zakken. Heel simpel. Voeten voelen, billen, aandacht naar je onderbuik. Adem de ruimte geven. En afsluiten met opvullen: met je zon. Het toetje. Zodat je jeZelf weer bent, in plaats van wat je hoofd bedenkt.
Opvullen met je zon
Dat opvullen als toetje doe ik altijd, in alle 23 jaar dat ik mediteer, werk met energie en intuïtie. Ik zie het ook terug in elke opleiding of training op dit gebied. En omdat het zo fijn werkt, leer ik het anderen ook.
Jouw essentie
Het is essentie energie, bron energie. Wezenlijk jij. Zonder mening of richting. Neutraal, geen oordeel. Een brandstof. Het is heerlijk.
De kinderboekversie
Ik heb er een kinderboek over. ‘Ik ben een zon’ heet het. Ik ben dol op de kinderboekversies van grote mensenboeken. Zoals The Work, de 4 vragen van Byron Katie. Het kinderboek heet Tijger-tijger, is het waar? En de 7 Spirituele Wetten van Succes, van Deepak Chopra, over de Wet van Aantrekking en Overvloed. Het kinderboek heet 7 wegen naar een gelukkig leven.
Stralen
En waar gaat het vandaag in Simple Abundance over? Je raadt het al, dat gaat over stralen. Yep! Een stralende vrouw. Glow vind ik altijd zo’n mooi woord. Je uitstraling, je glow.
‘The more I wonder, the more I love.’
Een uitspraak van auteur Alice Walker.
‘Blijf zoeken naar het wonder in alles. Als je dat doet, dan kan je niet anders dan de liefde voelen opborrelen in je onderbuik.’
En dat is precies wat we vanochtend deden. Als jij je opvult, met je zon, als toetje, dan schijnt die in je onderbuik. En weerkaatst daar in het water in je bekken, als diamantjes.
Stel je eens voor hoe dat voelt? Nu? Schitterende diamantjes in je onderbuik? Fijn, verrassend, tintelend, wonderlijk, magisch, levendig, zacht, gevoelig, vol verwachting, vrouwelijk, mooi?
Zo simpel, zo dichtbij, zo van jou.
Mooie dag, met je zon dichtbij. Laat je maar verrassen, wat de dag met jou wil, in plaats van jij met de dag.
Liefs!
Barbara
PS Ik heb een video gemaakt (mijn eerste!), waarin ik het boekje ‘Ik ben een zon’ aan je voorlees. Zie hieronder!
Een verhaaltje op zich. Het is take one. Toen ik begon met filmen, wist ik niet dat ik ging voorlezen. Ik dacht, ik probeer het een keer, iets met beeld en stem. En zo hier, met haperingen, recht uit het hart :-)
De allure van een vrouw
Blog 23. Over de allure van een vrouw. Over de allure van jou! Helemaal precies van jou en jou alleen. Jouw energie, jouw aanwezigheid, jouw humor, jouw kracht en jouw zachtheid.
En grappig om te doen, een ode aan jezelf: klik op de link in de blog!
De allure van jou!
Ik vind je prachtig. Als ik je zie, je eigenheid, dat wat typisch jou maakt. Waar jouw ogen van oplichten, jouw humor. Er is er maar één in jouw jasje en jij bent zo mooi, omdat het jou precies past, als geen ander.
Ik ben dol op allure, op uitstraling, op aanwezigheid. Vast omdat het een levensthema is en ik het hele spectrum heb bewandeld.
Er zijn.
Dat is genoeg. Je hoeft niet iets extra’s te doen of te laten om er te mogen zijn. Deze plek, dit lijf is speciaal gereserveerd voor en door jou.
Bewust genieten
Je kan er wel bewust van genieten, van jezelf. Van het leven. En dat straal je uit.
‘Taking joy in life is a women’s best cosmetic.’
Dat vind ik ook.
Audrey Hepburn
Vanochtend stuurde een vriendin me een filmpje van Audrey Hepburn. Ik vind haar zo mooi, hoe ze straalt, van binnenuit. Ze kijkt van achter haar ogen, zelfbewust. Zacht, kracht. Warmte, schoonheid, liefde voor het leven, liefde voor genieten.
‘We can arrive at the inner awareness that just living and loving it all is alluring enough.’
Precies.
Kom tot het inzicht dat ‘gewoon’ leven en houden van alles, alle alllure heeft die je nodig hebt. Inclusief de bloemen, de luiers, zin, geen zin, tanken, boodschappen doen, ketchup, naar het theater, thuis en op de bank.
Voorbeeld
Gisteren bereidde ik de opschoonsessie voor. Ik was druk, het was nieuw, boodschappen, hond, koken.
En toen ging ik zitten, ademen, liet mijn verwachtingen los, mijn gedachten. En ik zakte direct, octaven. Kwam terecht in mijn onderbuik, daar waar het stroomt en ontstaat en ik merkte: zoveel plezier en zin! Dat was er al die tijd, alleen lag mijn focus ergens anders, ik merkte het niet op!
Gave van een vrouw
Zo snel kan ik naar dat gevoel, die bron. Jij ook! Dat is een gave van vrouwen.
Soms staat de bron droog, ben je pissig, moe, heb je geen zin. Is dat je balans- of baaldag. Ben je ongesteld of heb je je ziel niet gevoed.
Dan ga je daarmee zitten en ademen. En het is niet je doel, maar je zal merken, je humeur smelt. Of je weerstand.
(Stiekem is het misschien wel wat je hoopt. Probeer je een tijdje of mediteren helpt bij de boel op een rij krijgen. Maar als je wilt dat jouw humeur er niet is, dan blijft je humeur. Want het Universum verstaat ‘niet’ niet. Het gaat om accepteren, wat er is. En dan, kan er wat veranderen.)
Kijk in je hart
Fijne dag, hoe die ook is. Als je het gevoel hebt dat je de weg kwijt bent, start dan waar je jezelf voor het laatst zag. Heb je gekeken in je hart? Voel anders je billen op de stoel en je voeten op de vloer. Adem in en weer uit.
En luister naar dit nummer: More Than a Woman van de Bee Gees. In je fantasie, hoor dat jij het zingt voor jezelf. Een liefdesverklaring aan jezelf!
Liefs,
Barbara
Je zesde zintuig: intuïtie
Vandaag een oproep om je zesde zintuig, je intuïtie te laten floreren. Zodat je er net zo van kan genieten, als van je andere vijf zintuigen. Dat klinkt goed, maar hoe doe je dat? Door aanwezig te zijn, om te beginnen. En te ademen. En dan opmerken, die subtiele stem.
Leuk!
Vandaag over intuïtie, je zesde zintuig. In Simple Abundance de oproep aan jou om er gebruik van te maken, elke dag een beetje.
Zodat jouw zesde zintuig opbloeit en je leven verrijkt, net als je andere vijf zintuigen dat doen.
Mooi, Sarah...
Intuïtie, wat is dat?
Dat is een goeie vraag. Ik dacht er natuurlijk over na vanochtend. Ik geef zelf intuïtie trainingen.
‘Zomaar weten’, noem ik het. Ineens, spontaan weten, zonder logische beredenering. Af en toe kan je het later wel verklaren.
Jij weet iets op jouw manier. Het is heel individueel, hoe intuïtie werkt of tot je spreekt. Iedereen heeft een eigen favoriete ‘entree’, of sterke kant.
De een ziet beelden, de ander hoort informatie of tekst en weer iemand voelt het aan, ruikt of proeft het. Of weet het gewoon. Helder zien, voelen, weten, helder horen.
En combinaties van dat alles. Alle zintuigen werken samen. Je proeft omdat je ruikt en ziet, voelt, hoort en ja, proeft. Ook je intuïtie doet mee.
Jij bent intuïtief
De vraag is niet of jij intuïtie hebt, maar of je het opmerkt. Of jij je waarneming vertrouwt, of afdoet als onzin en onlogisch. Vaak ben je als kind nog intuïtief, en wordt dat door je omgeving ontmoedigd. Niet expres, maar zo gaat dat.
‘Nee joh, niks aan de hand’, terwijl jij voelde van wel. En dromerig zijn, heeft ook geen positieve bijsmaak. Terwijl, als ik intuïtief kijk, kijk ik vaak ook dromerig.
Intuïtie training
Op intuïtie-les leer je vooral om aanwezig te zijn. Beschikbaar om de subtiele informatie op te merken. En hoe meer aanwezig jij bent, hoe duidelijker jij je intuïtie verstaat.
Wat ook betekent dat je steeds meer je overtuigingen en oordelen loslaat. Want dat zijn lawaaisauzen of vieze ramen. Die leiden af, je bent dan niet helder, je hebt ruis op de lijn.
Steeds meer varen op je intuïtie is fijn. Dat geeft een gevoel van flow. Een vrij, dan weer speels, dan weer dankbaar gevoel. Levendig en stil tegelijk.
Vertrouwen op je intuïtie
Leren vertrouwen op je intuïtie doe je door het te oefenen, die manier van luisteren naar jezelf. Oefenen, er mee spelen, trainen, missers maken en weer doen, doen en doen.
In het dagelijks leven kan je beginnen met toevalligheden zien en waarderen. Het bekende telefoontje van iemand aan wie je net dacht. Die post in de bus. Het gevoel dat je kreeg bij de buurvrouw, waardoor je vroeg, ‘hoe is het met jou?’
Ook mooi is opmerken hoe er iets verandert in jou, als je iemand ontmoet. Je wordt onrustig, blij, onbestemd. Dan kan je denken dat het aan jou ligt, dat je weer zus of zo. Wat ook kan is dat je een stemming oppikt, de zenuwen van de ander, waar jij op aanslaat. It takes two to tango.
HSP
Als je gevoelig bent van nature, hoog sensitief, dan is het de kunst om je antennes ook rust te geven. Niet zoveel opmerken en voelen om je heen. Kiezen om je aandacht anders te richten. Je kan je intuïtie leren fine tunen.
Dat betekent niet dat je je afsluit, maar jezelf meer ruimte geeft en nieuwsgierig bent naar binnen. Je verlegt je aandacht.
Vanavond gaan we er mee spelen, in de opschoonsessie. Daar ga je werken met je intuïtie en merken hoe natuurlijk dat is. Ik ben benieuwd!
Liefs,
Barbara
PS Over je intuïtie herkennen, ontwikkelen en gebruiken leer je in de Intuïtie Training
PS Heb je vragen over iets dat ik schrijf, wil je meer weten? Vragen zijn prachtig, mail me, ik beantwoord ze graag. Ik schrijf dan iets waar jij nieuwsgierig naar bent.
Luisteren tijdens de Levensles
Ouder en wijzer word je vanzelf, daar hoef je niet voor op les. Luisteren tijdens de levensles is wel handig. Dat kan je leren en oefenen helpt.
Dag 20 in het 100 Dagen Project! 1/5e! Dat is een feestje waard. Vier je successen, waar je op focust groeit!
Ooooww!
Vandaag is een ontroerend hoofdstuk. (Vind je dat niet leuk, elk hoofdstuk is vandaag.)
Het begint met een prachtig gedicht, ik schrijf het zo uit. Het leven in drie regels.
Ouder en wijzer
Ik dacht daar vanochtend nog over, wijzer worden. Ontwikkelen naarmate je ouder wordt. Als een natuurlijk proces. Daar hoef je niks voor te doen. Je hoeft niet op cursus om er uit te halen wat er in zit, in jou en het leven.
Dan zit je gewoon op levensles.
Gewoon?
Slapen tijdens levensles
Je kan wel slapen tijdens levensles, dat geloof ik. En dan is een cursus luisteren fijn. Zoals dit boek, Simple Abundance. En ik noem de intuïtie training ook les in leven. Want je intuïtie heb je wel, de kunst is leren luisteren.
Soms schudt een levensles je wakker. Hard en genadeloos. Iedereen heeft die levenslessen.
Sarah schrijft er over. Over een ongeluk, waarbij ze tijdelijk haar gehoor en zicht verliest.
Ze schrijft: ‘het maakt me zo intens verdrietig dat veel van ons pijn nodig hebben als een wake-up call. Nu, na het ongeluk, doe ik mijn best om niet weer aan de zijlijn van het leven te gaan staan, met afgestompte, verveelde en ongeïnteresseerde zintuigen, tot weer een nieuwe shock me bewust maakt van de magie, het wonder, de schoonheid van alles.’
‘And so should you’, zegt ze.
Ik herken dat, en jij ook denk ik.
Jaloers
Soms, als ik vast zat, was ik jaloers op mensen die door een heftige gebeurtenis in beweging werden gedwongen en zich ontwikkelende. Hard groeien op zuurstofarme grond. Ik wens dat niemand en mezelf ook niet. En zeker niet de buitencategorie levenservaringen, waarbij alleen tijd en vertrouwen helpen.
Maar er spreekt zoveel verlangen uit, luister daarnaar.
Jaloezie is een aanwijzing voor een verlangen, iets dat je heel graag wilt. Maak er gebruik van.
Kiezen voor bewust zijn
Ik heb leren kiezen voor bewust zijn en bewust genieten. Levenslessen zitten daar in besloten. Lees Siddhartha ;-)
Dat is een keuze, die kost moeite, training, toewijding en oplettendheid en daar krijg je enorm veel voor terug. Geluk, genieten, tevredenheid. Cultiveer moed en vertrouwen. Waar je op focust, groeit.
Het opzoeken en voeden, dat gevoel van magie. Mijn bron vullen, noem ik dat. Zodat ik weer kan overlopen. Ik kan overlopen van geluk. Als de vogels ‘s ochtends zingen, soms maak ik een opname en stuur ik die naar een vriendin. Of moet ik vreselijk lachen als zoon Felix serieus chagrijnig zegt dat hij weer wakker is gemaakt door die merel op het dak, boven zijn kamer. Wat een geluk denk ik dan, dat je wakker gemaakt kan worden door een merel.
Stoïcijns
Eric neemt het veel stappen terug. Die zegt, waarom wil je er zoveel over lezen en vertellen: waarom doe je het niet gewoon? Hij is een Stoïcijn.
Dat vind ik nog de mooiste houding. Maar goed, dat is niet helemaal mijn aard. Een beetje drama en reuring hou ik wel van. En ik hou van leren en lezen. Eric niet. Daar hebben we al een paar verschillen. Plus het verschil in sekse. ‘t Lineaire mannelijke en circulaire vrouwelijke. De ups en downs, vruchtbaar en ongesteld. Zin en PMS. En daar gedijt Eric ook weer bij.
Je eigen geluid
Vandaag. Sta eens stil bij wat je hoort. Een vogel. De wind in de bomen. Luister eens hoe mooi en bijzonder dat is.
En omarm je eigen geluid. Je stemgeluid en vibe van je energie, de taal van je ziel. Hoor hoe die zoekt naar de juiste toon, met struikelen, oefenen en vals zingen. Om zich door jou heen, door jouw karakter en je ervaringen heen, verstaanbaar te maken. Jouw levensconcert. Dat lijkt wel een tegelwijsheid.
Ik sluit af met het gedicht waar dit hoofdstuk mee begint. Ik vind het prachtig.
The Soul’s Expression
With stammering lips and insufficient sounds,
I strive and struggle to deliver right
That music of my nature, day and night.*
Dit vind ik zo ontroerend. Is dat niet leven in een notendop? Je doet je best en je stoeit, om trouw aan jezelf te leven. Je zoekt naar de juiste toon, de juiste snaar, en dat is je leven lang afstemmen, met jezelf en met anderen.
En hoe mooi is dat. Hoe saai zou het zijn als je steeds hetzelfde deuntje fluit. Geen nieuwsgierigheid, geen ontwikkeling, alles vaststaand van geboorte tot dood.
Ben eigen, ben authentiek. Ben jezelf. Ben moedig. Ben bewust. Compassievol en vergevingsgezind, als je hort en stoot, tien keer aan dezelfde steen.
Mooie dag & liefs,
Barbara
* Het gedicht is van Elizabeth Barrett Browning, ik vertaal het vrij:
Met horten en stoten,
Streef en stoei ik, om het precies goed uiten,
De muziek van mijn wezen, van mijn natuur, dag en nacht.
Kijken met je hart
Kijken, echt zien vraagt tijd en aandacht. En jouw aanwezigheid. En soms zit je vol, kan er niks meer bij. Word je stil en knorrig of spring je uit je vel. Dan wordt het tijd voor opschonen. Een reset.
Dat gaan we doen, op dinsdag 28 april om 20.00 uur. Meld je aan voor de gratis try-out.
Kijken met je hart
Echt kijken.
De tijd nemen.
Soms schrik ik op en denk ik, heb ik de afgelopen tijd wel echt gekeken? Om me heen, naar binnen, naar de kinderen? Of alleen naar een film in mijn hoofd, mijn gedachten?
Tijd nemen om te kijken
Het kost tijd om te zien, zegt Sarah, en dat ben ik met haar eens. Tijd en aandacht. Aanwezigheid.
Ik zie het best met mijn ogen dicht. Driekwart van mijn werk doe ik met mijn ogen dicht. Ik kijk, daarna doe ik mijn ogen dicht en kijk ik dieper.
Vol
Soms kijk je en kan er niks meer bij. Word je stil of explosief.
Dan ben je vergeten los te laten. Indrukken, informatie, van jezelf, van anderen. Thuishuiswerk, de collega, dat gesprek, die gebeurtenis die je zo raakt. Het nieuws.
Net als de foto’s op je telefoon, niet opgeschoond.
En dan sluit je je af. Je wilt niks meer zien. Je wordt knorrig. Want je zit vol met oud nieuws, je bent niet up to date.
Tijd voor jezelf
En dat voelt niet fijn. En tijd nemen voor jezelf komt niet in je op. De was doe je wel, maar je eigen systeem opfrissen doe je niet. Neem even tijd voor jezelf. Zodat je weer aanwezig kan zijn. En weer wilt kijken en kan zien.
Energetische wasmachine
Weet je niet hoe? Ik help je. In de Intuïtie Training, zetten we samen de energetische wasmachine aan.
Dit zijn lessen met de nadruk op bij jezelf komen, energie van anderen loslaten en jezelf weer opvullen, met jezelf. Een kind kan de was doen ;-)
Mooie dag & liefs,
Barbara
Lezen en schrijven
Vandaag over lezen en schrijven. In de ochtend en hoe het past in mijn ritme.
En toch ook nog een stukje over het onderwerp van vandaag: geur. Hè, Gypsy? ;-)
Vandaag schrijf ik over lezen en schrijven in de ochtend, wat het boek Simple Abundance me brengt, en misschien jou ook.
En toch ook een stukje over geur, het onderwerp in dit hoofdstuk.
Elke ochtend
Elke ochtend, ik sta op, wandel met Gypsy, onze korthaar collie, Lassie zonder kraag, kom thuis, geef hem eten, zet koffie en thee en loop naar ‘het bijgebouw’. Mijn werkruimte, het heerlijke huisje twintig stappen verderop.
En daar schrijf ik mijn morning pages. Drie pagina’s A4, met de handgeschreven gewoon maar schrijven. Alles wat in me opkomt. Hoe klein of groot ook. Brain drain heet het in The Artist’s Way. De prullenbak legen, cookies verwijderen. Ik schrijf alles op wat los en vast zit. Met zin, zonder zin, geen flauw idee waarover of heel gericht.
En zo begin ik de dag met een schone lei.
Verliefd op het leven
Daarna pak ik Simple Abundance erbij. Sommige van jullie hebben het al gekocht. Het is dik, compact en zacht tegelijk. Het voelt vertrouwd en wijs. Realistisch, romantisch en optimistisch. Vol vertrouwen en enthousiasme.
Een dagelijks portie liefde voor het leven.
Er zitten geen paginanummers in, dat vind ik zo vrij. Alleen maar hoofdstukken met de datum van de dag.
Het leven van een vrouw
En zo neemt de auteur me mee, met haar levenservaring, langs alle facetten van het leven van een vrouw.
De ondertitel van het boek is Daybook of Comfort & Joy. En ik hou van comfort en plezier. Ik belicht graag, licht bij, verlicht. Zorgen. En ik ken de levenservaringen. De donkere, zware en de lichte. En vaak blijf je in het zware. Focus je op hoe dat niet, of niet meer.
Ik kijk naar hoe wel en hoe nu? Het ene hoeft niet weg, maar het andere mag er wel bij. En waar je op focust groeit.
Simple Abundance gaat over bewust worden en genieten van dagelijkse schoonheid, overal om je heen en in jou. Stapje bij beetje en in cycli. Geen hoofdstuk is te lang.
En in dit 100 Dagen Project schrijf ik er over.
Geur
Vandaag over geur. Geur heeft een speciaal plekje in mijn hart. Het werkt zo direct. Het voert je naar een herinnering, een verlangen of naar nu. Het horloge van pa ruikt nog steeds naar pa. De t-shirts van Eric ruiken alleen naar Eric. Carmens neusje ruikt precies naar Carmen. En Gypsy ruikt vandaag naar hond.
Sta even stil
Sta nog even stil vandaag, bij wat je ruikt. En misschien ben je wel nieuwsgierig. Naar een bepaalde geur. Dan bestel je zo’n ienie-miniflesje, een tester. Ik heb een keer een hele limited edition serie van Chanel gekocht, 7 milliliter bij elkaar. Of je herinnert je dat parfum, dat je al tijden niet draagt. Doe het op vandaag? Of de bloemenzaak in en ruik daar.
Bloemen
Ik heb altijd een onderonsje met de dame die daar werkt. ‘Zo lekker vandaag weer hè!’ Dat vindt zij ook en ze werkt er elke dag. Dan zegt ze, ‘ze doen al jaren hun best om de geur te vangen, maar ze kunnen niet op tegen een bloem.’
In de geur van een bloem zit geen einde. Je ruikt en dan is het zo puur. Als een toon die inzet en dan heel langzaam wegebt, en dan oversteekt naar een andere dimensie. Niet meer hoorbaar, maar niet weg.
Genoeg geschreven op een dag dat ik even niet schrijf!
Fijne dag & liefs,
Barbara
PS over geur schreef ik ook in het 100 dagen project van 2019. Over de geurconsults die spontaan zijn ontstaan.
Klik hier en lees de blog Teken het in geur en kleur.
Opladen
‘Vandaag een kort verhaal, het gaat vast over ontharen’, dacht ik. Maar het gaat over opladen. Tijd en ruimte nemen voor jezelf, en opladen. En dat nu kort houden, B.
Vanochtend dacht ik, het is zondag, een kort verhaaltje. Het gaat vast over ontharen vandaag.
Maar daar gaat het niet over, het gaat over opladen.
Over tijd nemen voor jezelf en opladen.
En nu de kunst van dingen kort zeggen, B.
Alles
Alles wat we wensen, waar we op wachten - gemoedsrust, tevredenheid, geluk - komt naar ons toe, op de juiste tijd en als we klaar zijn om het met een open hart en dankbaar te ontvangen. En wat je in de tussentijd het best kan doen is genieten.
Dat is het in een notendop dit hoofdstuk en in ‘t heel kort mijn levensmotto.
Opladen
Wat zijn de kleine grote dingen waar jij van oplaadt? Onder een boom zitten, kijken in het water, liggen in het gras, een gestolen uur in de zon, jij en je boek. Kijken naar de tulpen, luisteren naar de vogels, jij en een taartje. Knuffelen met de poezen, wandelen met de hond. Naar een kerk, de bieb, een museum (als dat weer mag). Jij en Anne met een E.
Opladen, je batterij.
Follow your bliss
‘Af en toe een heilige plaats opzoeken en heilige tijd voor jezelf nemen, en iets fijns doen.’ Dat is alles wat we nodig hebben, aldus Joseph Campbell, die van follow your bliss.*
Een vluchtheuvel om bij te komen. Opladen.
Een kamer voor jezelf
Dat doet me denken aan A Room of One’s Own. Een Kamer voor Jezelf, het boek van Virginia Woolf. Ik kocht het alleen al voor de titel.
Ik woonde net in Maarssenbroek, getrouwd met mijn man en zijn twee kinderen. Allebei Leeuw, één autistisch. Leeuwen zijn vanzelfsprekend aanwezig en hebben een grote bos haar.
Drie grote schatten en levenslessen.
Een inloopkast voor mezelf
Ik overwoog toen om een inloopkast om te bouwen tot een kamer voor mezelf. Er kwam een architect bij, er moest een dakraam in en waar hebben we het over? 3 vierkante meter. Drie, geen schrijffout. Het idee vond ik een verademing.
Als ik denk aan dat verlangen, 14 jaar geleden, dan kan ik wel huilen. Hoe diep dat verlangen toen was, en hoe dankbaar ik ben dat het is vervuld.** Niet alleen de ruimte voor mezelf, maar vooral het verlangen er achter, mezelf laten zien.
Mezelf laten zien
Want mijn wens werd vervuld pas op het moment dat ik ook had geleerd om mezelf te laten zien, ruimte in te nemen. Er mogen zijn, precies zoals ik ben (van mezelf natuurlijk). Zonder dat ik me kon terugtrekken, in die gewenste eigen kamer. Niet zo vaak en lang als ik toen het liefst wilde. Lees: verstoppen.
Wat ik wil zeggen is, als iets belangrijk voor je is - zoals voor mij die kamer en het verlangen daarachter, dan zal het je roepen. Steeds opnieuw en je leven lang. Tot jij je wens vervult, linksom of rechtsom. Dat denk ik echt.
Leer luisteren. En laat los wat je denkt dat het zou moeten zijn. Ben open. Ik ging ruimte voor mezelf maken, heel anders dan letterlijk die eigen kamer.
En luisteren is eng, ik weet het. Onbekend maakt onbemind. We zijn bang voor wat we denken te horen. Onverwerkt verdriet, het niet waard zijn, niet kunnen, dat je het wel kan, maar niet in het leven dat je nu leidt, met wie je samen bent.
luister en vertrouw
Leer luisteren en vertrouwen, the Universe has your back. Vertrouw. Het is de mooiste raad die ik ooit kreeg.
Ademen en vertrouwen. Lopen en vertrouwen. Het mooie zien en vertrouwen. Dat alles precies goed is zoals het is en dat alles komt als het zo ver is. Ben aanwezig om het te horen, ben aanwezig om het te ontvangen.
En hoe doe je dat?
Heb plezier in de tussentijd
Heb plezier in de tussentijd. Door te huilen, te dansen, te luisteren naar muziek. Door te doen, wat jij wilt doen. Door op te voeden, te koken, te werken. Te poepen en te plassen. Je nieuwsgierigheid te volgen. Door te reageren op wat jou roept. Hoe onlogisch ook. Door te zorgen voor jezelf. Je eigen zuurstofmasker niet vergeten. Door je te verbinden. Door moedig te zijn, kwetsbaar durven zijn. Sterk mogen zijn en je licht te laten schijnen. Leren omgaan met weerstand. Uitdagingen zien als verpakte cadeautjes. Door jezelf te zien als een geschenk uit de hemel. Door jezelf te vergeven als niets van dat lukt. Als jij je kut voelt en iedereen de schuld geeft van jouw gevoel. En dat weer over laten waaien.
Door te leven.
En daar hoort bij dat je je af en toe terugtrekt. De schoonheid en stilte opzoekt. Oplaadt.
Mooie zondag.
Liefs & zorg voor jezelf. Voel naar binnen en vraag jezelf, waar heb ik behoefte aan, nu? En geef dat jezelf.
B.
En heb je vragen of wil je iets delen, klik hier en vertel me.
** Met 60 vierkante meter in Wijk bij Duurstede, een ruimte voor mezelf en voor iedereen die ik hier zie als cliënt. Met man en de twee Leeuwen en nog twee kinderen erbij, een Tweeling en een Boogschutter. En een hond, een Ram ;-) En ons woonhuis natuurlijk.
* Hier het beroemde citaat van Joseph Campell, ik vertaal het vrij:
‘Volg je bliss, je gelukszaligheid, je hart en je komt op een pad, dat daar al die tijd al was, wachtend op jou, en het leven dat je bedoeld bent te leven is het leven dat je nu leeft. Volg je bliss en ben niet bang, er gaan deuren open waar je niet van wist dat ze er waren.’
“If you do follow your bliss, you put yourself on a kind of track that has been there all the while, waiting for you, and the life that you ought to be living is the one you are living. Follow your bliss and don’t be afraid, and doors will open where you didn’t know they were going to be.’”
Wat is jouw relatie met make-up?
Ik weet niet of je passie kan kopen uit een potje en er gaat niks boven een natuurlijke blos. Nodig heb je het niet, maar leuk is het wel. Wat is jouw relatie met make-up?
Vandaag gaat het over make-up in Simple Abundance.
Blijf lezen.
‘De mooiste make-up van van een vrouw is passie, maar cosmetica is makkelijker te kopen’, zei Yves Saint Laurent.
Lees nog even verder.
Toveren
Ik weet niet of je passie kan kopen uit een potje en er gaat niks boven een natuurlijke blos.
Maar make-up kan wel iets naar boven toveren, iets dat je niet snel laat zien. Je kracht, zelfvertrouwen, je eigenwijsheid, guitigheid. Je pit, juiciness, je mooie ogen.
En dan ga je het zo voelen, en straal je het uit. Kip en ei.
Nieuwsgierig
Als je er nieuwsgierig naar bent, volg het. Zet de deur iets wijder open en kijk wat er komt.
Een donker lijntje rond je ogen, rode lippen bij jouw huid. Gloss, roze nagels als een kat. Je kan Nikki Tutorials er bij pakken, je lat van goed en fout en je kan het gewoon proberen.
Kijken hoe het staat, hoe het voelt.
Naturel en nagels lakken
Zelf make-up ik niet veel. Dat is een combinatie van luiheid en tevredenheid. Naturel past bij mijn type. Ik heb een imageconsult gedaan lang geleden, bosnimf kwam daar uit. Vanochtend keek ik in de spiegel, bruine gloed, nieuwe bril. Tevreden, Bambi.
Maar zelfs naturel kan je aanzetten. Ik make-up minder dan ik wil. Glitters als het zonlicht door de bomen. Bosbeest. Het staat niet voor niets in mijn rijtjes met 100 dagen ideeën. 100 dagen lipstick, 100 dagen nagels lakken.
Ik ga zo mijn nagels lakken.
En jij?
Nieuwsgierig
Hoe is jouw relatie met make-up? Goed, tevreden, niet belangrijk? Of ben je nieuwsgierig? Nieuwsgierig naar wat? Speel er eens mee, in je fantasie. Make up :-)
En in het echt. Geen zorgen over de juiste kleur. Hou het bij je gezicht of je hand en voel of het klopt. En soms zit je er naast. Complimenteer jezelf de hemel in voor je inzet. Of misschien heb je nog een kleurconsult liggen uit een ver verleden? Of ga er een boeken nu je dit leest! Of lees een boek.
Reserveer speeltijd. Oefenterrein. Mag klungelen. Bereid je voor op ‘oh wat leuk!’ en ‘wat doe je nou?’ Van je familie en van je eigen criticus.
En vooral, veel plezier, dat is alvast mooie make-up.
Fijne dag vandaag,
x Barbara
PS Andersom kan ook hè, dat je iets verbergt met make-up. Je zachtheid, je kwetsbaarheid, je dromerige ogen. Ben je nieuwsgierig naar minder? Probeer je dat!
PS Op de foto vergeet-me-nietjes. Ik kwam ze tegen op de terugweg met de hond. De helderheid en kleur doet me denken aan de helderheid van die ogen. Ik heb niet die kleur ogen. Maar als ik ze zie, de poolhonden onder ons. Prachtig. Ben jij er één? Probeer het eens, een lijntje. Hoeft niet met zwart, kan ook met grijs. Als je nieuwsgierig bent.
PS Laat me weten wat je denkt, doet of ontdekt, klik hier en mail me, ik vind het altijd leuk om van je te lezen!
Vrede met je haar
Dag 11 over haar. Over vrede sluiten met je haar. Vrede sluiten met jezelf, denk ik er nu achter aan. Dat staat niet in de blog, maar het komt er wel op neer.
Vandaag over haar.
Vrede sluiten met je haar.
Hoe gaat dat bij jou deze dagen? Niet naar de kapper? Geeft het stress, vind je het wel rustig? Ontdek je een nieuw kapsel, of een nieuw beroep?!
Thuiskapper
Hier zijn we allemaal geknipt door onze knappe niet-kappende (bonus)dochter Linsey.
En het zit super. Bij Carmen de helft er af, zoon Felix lijkt op Lil’ Kleine en wil alleen nog naar Lins. Mijn gordijn is weer een pony en Eric knip ik al jaren zelf.
Weinig zin
Vanochtend had ik weinig zin. Nergens in en ook niet in schrijven.
Ik voelde het vast al aan, dit onderwerp. Haar. Ik heb vrede met mijn haar en als jij dat niet hebt, dan zou ik willen zeggen: sluit vrede met je haar. Jouw haar is leuk, je bent de enige die vindt van niet.
Franciscus van Assisi
Nu komt er een spreuk in me op, die me altijd aanspreekt, maar waar ik meestal mee stoei. Nu is ‘ie glashelder.
‘Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen. Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen. Geef me het inzicht om het verschil tussen beide te zien’ – Franciscus van Assisi
En zo is het met haar. Je hebt het haar dat je hebt. Je kan er mee doen wat je wil. Of je haar ook wil, dat is iets anders, maar toch.
Iets met groen
Ik heb veel en dun haar. En dat van veel haar heb ik mezelf verteld, volgens mij, zoveel is het niet. Van wie de kinderen hun haar hebben, weet ik niet, niet van mij. Haar dat de volgende ochtend nog niet droog is!
Soms wil ik nog wat met mijn haar. Asblond lijkt me leuk. Mooi met bruine ogen. Kort. Of laatst, was mijn kapper naar Londen geweest, liet ze iets zien met groen. Heel leuk.
Blij met mijn haar dus, niet omdat ik geweldig haar heb op papier, wel omdat ik het zo zie. Einde strijd.
Sarah schrijft nog vandaag, ‘als je gebukt gaat onder je haar, kijk en voel dan, wat wil je veranderen? Verzamel plaatjes. Waar word je blij van en ben realistisch. Verander wat je wil en kan veranderen. En gaat het mis, droog je tranen en realiseer, het is alleen maar haar. Het groeit wel weer en jij bent wijzer.’
Sluit vrede met je haar
Ik heb dat gedaan in mijn vorige 100 dagen project denk ik. Over haar heb ik toen 5 verhaaltjes geschreven, van de 40.
Ik schreef over mijn kappersavonturen, van Amsterdam tot Maarssenbroek. Van rood tot dreads, kort, tot op m’n billen en chaos op mijn grote dag.
En de Blond trilogie. Een coming of age verhaal over grijs worden. Reken maar dat dat gaat over vrede sluiten, B :-)
Good hairday!
Liefs,
Barbara
Naar de kapper lees je hier, over de avonturen met m’n haar. En hier deel 1 van de Blond Trilogie, die misschien een Zweedse crimi wordt, al is het om de titel.
Fitness voor je ziel
Als ik maar één sport mocht aanraden, dan zou ik zeggen: ga wandelen. Fitness voor je ziel en je lijf geniet mee.
Ik mediteer niet elke dag, maar ik doe wel elke dag iets meditatief.
Dat dacht ik toen ik vanochtend de hond uitliet.
De hond uitlaten is daar een van. En naar de vogels luisteren. Zien dat de appelboom bloemen krijgt. De honing ruiken in de lucht. ‘s Avonds! Sommige bloemen ruik je alleen ‘s avonds, wist jij dat? Ik niet tot vandaag. Bijzonder toch?
Zwanen over de Lek
Horen hoe twee zwanen vliegen over de Lek. Paardenbloemen groeien in een rijtje in het asfalt. Iets moois lezen. Een meditatie geven. Zien hoe mijn dochter groeit en de snor van mijn zoon ook. Hoe manlief totaal anders is dan ik. Op een goeie dag vind ik ‘t zelfs meditatief dat ik ongesteld ben geworden. Denk ik, ‘jeetje… hoe wonderlijk is dat toch’.
En wacht, ik schrijf elke ochtend mijn morning pages. Heel meditatief.
Wandelen als meditatie
Maar goed. Wandelen vind ik ook meditatief. En daar gaat het over vandaag in Simple Abundance.
Wandelen als fitness voor je ziel en je lichaam geniet mee.
‘Toen ik wandelen nog zag als lichamelijke beweging, kwam ik nooit verder dan tot de voordeur’, schrijft Sarah. ‘Tot ik op een dag zo stijf stond van de angst, zorgen, het herhalen van beelden uit het verleden, teleurstellingen, zorgen over de toekomst en de veranderingen die dreigden. Toen was het enige veilige moment het hier en nu.’
En dat moment vind je als je wandelt. Steeds weer nu. Stap, stap, nu, nu.
Nieuwe hersenverbindingen
Er gebeurt iets als je wandelt, dat vindt de wetenschap ook. Door die intensiteit, niet te hard lopen en niet te langzaam, ontstaan er letterlijk nieuwe hersenverbindingen. Je ziet het anders. Je lost het op. Je laat het los. Je gaat er voorbij. Je komt op een ander punt. Met jezelf.
Wandelen. Als ik maar één sport mocht aanraden, dan zou ik zeggen ga wandelen. Maar gelukkig mag er veel meer. Net als mediteren, het kan op heel veel manieren, op je billen en in beweging.
Mooie, zonnige avond,
Barbara
PS: wil je graag mediteren, maar weet je niet waar je moet beginnen? Begin gewoon, echt.
Ga wandelen. Misschien vanavond al. Ruiken wat je ruikt. Drie personen zijn gaan wandelen als 100 Dagen Project. Wandel met ze mee. Nog 90 dagen.
Of ga zitten, op je billen en niks doen. Je hoeft niets meer te doen, niks minder, of anders. Alleen maar ademen. In en uit. En je zet er een wekker bij. 5 of 10 minuten. Elke dag.
Ben een kat
Er zijn twee soorten vrouwen, aldus de auteur. Vrouwen die sporten en vrouwen die dat niet doen. De eerste categorie noemt starten met sporten het beste dat ze ooit voor zichzelf hebben gedaan. De tweede categorie gelooft hen niet.
Noem het geen sporten. Noem het bewegen, dansen, je natuur. Verleid jezelf. Maak het lekker. Ben een kat :-)
Soms is ze net een stand up comedian, schrijfster Sarah Ban Breathnach. Vanochtend weer, in het boek Simple Abundance - Daybook of Comfort and Joy.
Er zijn twee soorten vrouwen, wat haar betreft. Vrouwen die bewegen en vrouwen die dat niet doen.
De eerste categorie noemt regelmatig bewegen het allerbelangrijkste is dat ze ooit voor zichzelf hebben gedaan, om hun leven positief te veranderen.
Vrouwen die niet sporten geloven hen niet en hebben alle excuses waarom ze dat ook niet ontdekken: te moe, verkouden, geen tijd, kan ik niet, te out of shape, pijn in mijn rug, geen geld.
Sarah spreekt uit ervaring, ze behoorde tot voor kort bij de tweede categorie.
Ik ben een buitencategorie, denk ik. Ik vind bewegen vanzelfsprekend, leuk en fijn. Als kind al. Ik heb er niet altijd zin in trouwens.
Bewegelijk vuur, gematigd aarde
Over de verschillende types schreef ik de blog Zelfliefde, het enige dieet dat werkt. Het bewegelijke, vuur wind type, een hertje, de cheeta. Of het aarde type, trager op gang, de Sint Bernard, de kameel. De een snel en vlug, en de ander easy peasy en niet te wild. Of een variant er tussenin.
De ene sport past bij jou, de andere bij je zus en je buurvrouw. Het is je eigen oordeel dat het anders zou moeten zijn.
Zorg voor je lichaam
Een prachtig citaat van Martha Graham als opening van dit hoofdstuk: the body is shaped, disciplined, honored, and in time, trusted.
Van honored, gerespecteerd, en trusted, vertrouwd, krijg ik de brok in mijn keel. Ja, daar gaat het over. Maak kennis met de wijsheid van je lichaam. En zorg voor je lichaam, het is t enige lichaam dat je hebt in dit leven.
Maar hoe raak je aan het sporten en als je sport, hoe hou je het vol?
Maak het leuk
Door het geen sport te noemen, om te beginnen, als je daar allergisch voor bent. Noem het bewegen, noem het intunen op je natuur, een spirituele aangelegenheid. Verleid je zelf.
Maak het leuk. Dat helpt! Er is iets dat past bij jou!
Runner’s high
Het grootste compliment in mijn lessen vond ik altijd dat de tijd vliegt. ‘Nu al voorbij?! Jammer!’
Dat had ik niet op de spinning fiets. Hoe fijn ook voor mijn lijf, hoeveel ik ook genoot van het gevoel ná de les en zelfs soms tijdens de les: de tijd kroop. Zoveel discipline kon ik niet opbrengen en ik stopte. Hardlopen hetzelfde. Als het saai wordt, dan wordt het voor mij lastig. Dan kan ik even door op karakter, maar geen leven lang. Ik heb gelopen en gelopen en dacht, als ik die runner’s high nou krijg, dan is het geregeld. Die kreeg ik nooit.
En zo heb ik van alles gedaan. Bij Goop las ik de slogan, ‘we have tried it for you’. Dat geldt voor mij ook, dacht ik toen.
Pilates
Alleen bij Pilates was het liefde op het eerste gezicht en het heeft me nooit verveeld sindsdien. Voor mij is pilates turnen voor grote meisjes, yoga en energiewerk tegelijk. Het is zo doeltreffend dat het niet of nauwelijks is aangepast sinds Joseph Pilates het heeft ontwikkeld rond 1900. En het is onverminderd populair sindsdien. Dan kan alleen als het werkt.
Het bevat alles waar ik van hou bij bewegen: kracht, lenigheid, concentratie, en ja, ook intuïtie. En je krijgt snel resultaat, dat is ook fijn.
Flow en gemak
Het mooiste vind ik de parallel met ‘het echte leven’. Hoe harder je je best doet en afdwingt, hoe moeilijker de oefeningen gaan. Hoe meer je meegeeft en vertrouwt op de intelligentie van je lichaam, hoe meer flow en gemak je ervaart. En je bent nooit uitgeleerd. Het is nooit klaar en een herhaling van zetten. Je traint altijd precies goed voor jou op dat moment.
En de mooie billen krijg je cadeau!
stralende ogen
En stralende ogen. Voedsel voor je ziel, noem ik het. ‘Maak de oefening lekker’, roep ik in de les, ‘stretch tot waar je voelt dat je wilt stretchen, niet tot daar waar je denkt dat het hoort!’
‘Ben een kat. Rek je uit. Maak het lekker!’
Verleid jezelf
Latin dansen, Ballroom, Pilates, Do-In yoga, Ashtanga yoga, hot yoga, Hatha yoga, alles behalve yoga, wandelen, badminton, buikdansen, hardlopen, krachttraining, paaldansen, de Vijf Tibetanen, The Royal Canadian Air Force Exercise Plan for Women…
Je lichaam heeft het nodig, de zorg, de aandacht en jij ook.
Mooie dag, beweeg. Verleid jezelf. Fantaseer over het beste dat jij voor jezelf kan doen, wat bij je past.
Liefs,
Barbara
PS: Heb je hulp nodig om jezelf te motiveren? Om te begrijpen waarom het voor jou zo moeilijk is om te beginnen met en te blijven sporten. Weet je niet wat bij je past, of ben je benieuwd welke vorm van bewegen past in een ochtendroutine?
Ik kijk graag met je mee. I have tried it for you en heb een groot reservoir aan kennis, en ervaring, op het gebied van lichaamsbewustzijn, intuïtie en persoonlijkheidsdiagnosiek. Boek een persoonlijk consult of Human Design Reading, en dan kijken we samen, hoe bewegen en zorgen voor jezelf leuk is voor jou.
“Ben een kat! Je kan het niet goed of fout doen. Geen twee katten zijn dezelfde. Dus, je leert niet een beweging: je bent een kat!”
Balansdag
Wat als je eet en drinkt, niet omdat je lichaam trek heeft, maar omdat je ziel hongert?
Gisteren haalde ik de helft van mijn verhaal er uit, voordat ik het publiceerde. Het voelde als te veel. Hetzelfde onderwerp, maar een volgende stap. Ik haalde het er uit en toen miste ik het.
Ik schreef nog als geruststelling, ‘het komt vast terug in een volgend hoofdstuk’.
En ja, vandaag gaat hierover.
Wat als je honger en dorst hebt, niet fysiek, maar emotioneel? Zin hebt in ijs, drop, chips, koffie en wijn, vaker en meer dan goed voor je is? Dan heeft je lichaam geen honger, maar je ziel.
Gisteren bleef het puzzelen. De zin die ik drie keer opschreef.
‘Eet wanneer je trek hebt, drink als je dorst hebt, slaap wanneer moe, beweeg regelmatig en voed je ziel.’
Simpeler dan dat kan niet en blijkbaar ook niet moeilijker! Want als je dit doet, dan is geen enkel dieet meer interessant!
De pauzeknop
Het sleutelwoord hier is de pauzeknop. Bewust zijn. Voelen. Je hand op je hart en een op je buik. Voelen dat je ademt. Gewoon, bij het aanrecht, als je kookt, staand. Of als het te druk is om je heen, jij op een kookpunt bent, dan loop je even weg. Naar een andere kamer, naar de wc desnoods. En dan stop je even met doen. Voel je wat je nodig hebt op dat moment. Vaak is dat al voldoende.
Aandacht
Dan vraag je jezelf. ‘Wat wil ik nu? Waar heb ik nu behoefte aan?’ En geef jezelf dat. Vaak is het antwoord simpel. Even ruimte, even rust, even huilen, lachen.
Soms moet je wennen aan de vraag. Ben je het niet gewend. Komt er geen antwoord. Maakt niet uit. Alleen de belangstelling voor jezelf is al voldoende, je warmte.
Een 100 Dagen Project: drukken de pauzeknop.
Als je wilt
Want soms wil je dat niet. Merk je het niet op. Komt het niet uit (en dan nu het stukje dat ik gisteren delete).
Alles met mate
Eet wanneer je trek hebt, drink als je dorst hebt, slaap wanneer moe, beweeg regelmatig. En voed je ziel.
Dat klinkt als mijn vader! Op voed je ziel na. Al deed hij dat wel, maar noemde hij het niet zo.
En nu zegt mijn man het ook! En het is waar. Wanneer ga je snoepen, wijn drinken, chips en chocola eten? Als je moe bent, gestrest, als je jezelf hebt bevraagd op een manier die afbreuk doet aan je energie. Wat je niet lang volhoudt, behalve als je jezelf pept en downt. Elvissen, noem ik dat. Koffie in de ochtend, wijn in de avond. In balans, maar niet de balans die je zoekt!
Een tijdje wel. Dan krijg je meer voor elkaar dan anders, op geleende energie. Maar dan wordt het weer tijd dat je landt. Ademt. Voeten op de vloer, je lichaam voelen. Misschien even huilt. Of je hart voelt kloppen. Je verbindt, met jezelf en weer met de ander. Of andersom, dat werkt ook.
Maar soms willen we niet.
Zijn we reluctant, dwars. Hebben we weerstand. Wil je niet met mate, wil je over de top. Snel of diep. Maar je voelt hem al. Daarna is balanceren fijn.
Dag, nacht, slaap, wakker, yin, yang.
Voor vanavond, zonder wat te willen of te verwachten, begroet jezelf. Gewoon, zomaar. Liefdevol. Als experiment. Een hand op je hart en een op je buik. Haal adem en zeg, ‘het is goed. Het is allemaal goed. Je doet het fantastisch. Vertrouw maar.’
Liefs,
Barbara
Nog eens vers 22 van Lao Tzu, nu compleet met deel 2.
Er zijn verschillende vertalingen en interpretaties. Deze voelt het meest open voor mij. Ik ben er al lang nieuwsgierig naar en nu, ‘toevallig’ in dit 100 Dagen Project pak ik het op. Een verrassing. Fijn. Voedsel voor mijn ziel.
En lees Siddhartha ;-) En Kahlil Gibran. En… Wat is voedsel voor jouw ziel? Vertel het me, ik ben benieuwd.
-22-
Yield and overcome; bend and be straight.
Empty out and be full; wear out and be renewed.
Have little and gain; have much and be confused.
Therefore, the True Person embraces the One and becomes a model for all.
Do not look only at yourself, and you will see much.
Do not justify yourself, and you will be distinguished.
Do not brag, and you will have merit.
Do not be prideful, and your work will endure.
It is because you do not strive that no one under heaven can strive with you.
The saying of the Old Ones, “Yield and Overcome,” is not an empty phrase.
True wholeness is achieved by blending with life.
Zelfliefde, het enige dieet dat werkt
Vandaag over zelfliefde. De essentie is: zelfliefde is het enige dieet dat echt werkt op de lange termijn.
Van mij hoef je niet verder te lezen.
Oei deze is mooi. Ontroerend.
Nu had ik de camera kunnen pakken en zeggen wat ik wil zeggen. Niet gaan schrijven. Komt wel, een andere keer. Ik heb nog cameravrees. That’s fine.
Ontroert me, waarom? Vanwege de rust en de waarheid in dit hoofdstuk.
De essentie. Eet wanneer je trek hebt, drink als je dorst hebt, slaap wanneer moe, beweeg regelmatig en voed je ziel.
Dat is het.
Zelfliefde is het enige dieet dat echt werkt
Dat werkt op de lange termijn. Zo start het hoofdstuk.
‘Ja, en dan? Hoe?’
Dat is een goeie vraag. Door te accepteren, of beter: te stoppen met niet-accepteren. Die laatste is makkelijker te verteren misschien. Als accepteren, je lichaam bijvoorbeeld, je te ver gaat, dan kan je een stap daarvoor proberen. Stoppen met het niet te accepteren. Het te laten.
Stoppen met zwemmen tegen de stroom in. Meegeven. Kijken waar je uitkomt. Ja, dat vraagt vertrouwen.
Heb vertrouwen
‘Vertrouw’ is de simpelste, soms moeilijkste en meest diepgaande raad ik die ik ooit kreeg. En basaal de enige die ik nodig heb.
Vertrouwen en zorgen voor jezelf
Eet wanneer je trek hebt, drink als je dorst hebt, slaap wanneer moe, beweeg regelmatig en voed je ziel. Daar kan geen dieet tegen op. Het vraagt wel dat je aanwezig bent, jij, in je lichaam. Zodat je het kan voelen. Dat je trek hebt, dorst, moe bent, wilt bewegen, dat het tijd is voor het voeden voor je ziel.
‘En hoe doe ik dat dan?’
‘Be really Whole’
‘Be really whole’, aldus Lao-Tzu, ‘and all things will come to you’.
De manier om heel te zijn, is door overgave. In dit geval je overgeven aan de wijsheid van je lichaam.
Makkelijk praten
Ja, ik heb makkelijk praten. Mijn lijf werkt met me mee. Niet omdat het altijd doet wat ik wil, maar omdat ik het zo zie.
Soms vind ik wel dat het anders moet zijn. Niet door mijn rug gaan bijvoorbeeld, als ik moe ben, te moe om op te letten en dan planten ga versjouwen, te snel en niet vragen om hulp.
Of nu, 47 jaar, begint er wat te verschuiven. En dan voel ik toch liefkozend: Ba, je verlaat het leven niet met het lijf van een 18 jarige, en ook niet als 35. Er zit een verloop tussen 18 en 81, welkom verloop.
En voor dat verloop krijg ik veel terug. Geniet ik van mijn lichaam bijvoorbeeld, meer dan ooit. Soms zie ik dat niet meteen, maar na een uur, een maand of na een paar jaar, als het een core issue is.
Mijn lijf werkt met me mee. En daar bedoel ik niet mee dat ik nooit wat heb, of dat het mijn eigen schuld is als wel. Ik bedoel, mijn lijf past bij mij. Vuur, lucht. Een hert. Rent door het bos en springt over bomen. Daar heb ik kracht voor nodig en weinig gewicht.
Dat is een ander type dat Aarde. Aarde komt langzaam op gang, de diesel, en dan volgt ritme en routine. Niet met de choke.*
Welk lijft past bij jou?
Zelf-liefde is houden van typisch jij. Met alles er op en er aan, van binnen en van buiten, inclusief de weerstand.
Ik vind je alvast prachtig.
Liefs & fijne 2e Paas.
Barbara
Lao Tzu, Tao te Ching, (deel) vers 22
Yield and overcome;
Bend and be straight;
Empty and be full;
Wear out and be new;
Have little and gain;
Have much and be confused.
Ben heel.
* choke moet je opzoeken, te grappig: ‘het woord choke verwijst naar het Engels voor smoren/verstikken. Dit is nodig als de motor nog niet zijn normale bedrijfstemperatuur heeft bereikt, maar je wilt de boel wel aan de gang krijgen.’
Geleende energie, noem ik dat.