Charme

A sense of charm. 

Charme, dat thuisvoelen, het fijne gevoel in een huis, dat kan je niet kopen. Dat kan je wel channelen van Creative Spirit, zegt Sarah. Nog directer, Creative Spirit, die ben jij zelf.

Jij brengt charme in je huis, dat fijne gevoel, waarom het jouw huis is en niet van iemand anders. 

Komt een bekend citaat van Oscar Wilde in me op, ‘Be yourself, everyone else is already taken’. 

Zo is het. Laat je inspireren en ben jezelf.

Wat typisch van jou kan jij nu door je huis laten waaien? Een geurtje? Bloemen uit de tuin naast je bed? Een boek tevoorschijn halen waar je blij van wordt, alleen al om naar te kijken?

Boeken als spiegel

Ik word heel blij van mijn boeken. Als ik voor mijn boekenkast sta, dan is het net of ik voor de spiegel sta. Dat heb ik ook met vloer van mijn werkruimte en mijn collectie etherische oliën. En met schone ramen.

Sarah sluit af, ik heb het gevoel hiermee ook het onderwerp huis en huishouden: je verlangen om het huis fijn, zacht en uitnodigend te maken voor iedereen die er leeft, is een altijd ontwikkelende energie, samen met jouw authenticiteit en flair.

Experimenteer en geniet. Praat met jezelf en praat met je huis. En waardeer je eigenheid.

Geruststellend en geheimzinnig tegelijk

Het doet me denken aan de maan die ik vanochtend zag, toen ik terug fietste van Carmen naar school brengen. Altijd een andere stand, nooit hetzelfde. Altijd geruststellend en geheimzinnig tegelijk.

Mooie avond & liefs, 

Barbara

PS ik ben even in mijn werkruimte nu ik dit plaats op mijn website, komt Carmen binnen. ‘Oohh, ‘t is hier zo fijn, met die zon, zo schoon en met die tafel, en de kleur van je huid, en het ruikt lekker’. En dat is zo. Dit huisje heeft een heel eigen sfeer, een eigen charme.

Jezelf moederen

Jezelf moederen.

Dat gaat dieper dan zorgen voor mezelf, als ik het zo opschrijf.

Vandaag in Simple Abundance is het Moederdag. Sarah schrijft hoe haar dochter bessenmuffins maakt en dat ze geen idee heeft van wie haar dochter dat heeft. Niet van Sarah.

Dat denk ik ook bij Carmen, die bakt cakes en koekjes. Dat heeft ze niet van mij. En ze kan instoppen als de beste.

Vrouwenenergie

Dat brengt Sarah bij moederen en verzorgen. Dat het aangeboren is, het Goddelijke vrouwelijke. Het verzorgende, verbindende, dragende principe. Vrouwenenergie. Moeder Aarde. 

Hoe fijn we het vinden om zelf ook nog bemoederd te worden, verzorgd, ingestopt, hoe groot we ook zijn. 

Ja, dat klopt!

De helft van de mensen op aarde is vrouw. Het is de helft van de energie op aarde. Mannelijke vrouwen en vrouwelijke mannen inbegrepen. 

En het wordt ondergewaardeerd. Die energie. 

Ook en soms vooral door vrouwen zelf.

Gloria Steinem

Sarah schrijft vandaag over iemand aan wie ik gisteren nog dacht. Gloria Steinem. Een voorvechter van vrouwenrechten, oprichtster van het feministisch tijdschrift Ms. Magazine. De Opzij van Amerika. Ik heb een keer over haar gelezen. Hoe ze in haar midlife crisis een revolutie doormaakt en vrouwelijke waarden als moederen, voor zichzelf zorgen, voor anderen zorgen, koken en houden van je huis ontdekt. Hoe ze die waarden mist in zichzelf en herstelt. Het boek dat ze daarover schrijft heet Revolution from Within: A Book of Self-Esteem.

Voortschrijdend inzicht. Zo mooi en sterk. In plaats van maar doorgaan op een ingeslagen pad en nieuwe inzichten negeren. 

Burn-out

Ik denk dat ik gisteren aan haar dacht, omdat ik een interview over burn-out deed. Waarin naar voren kwam hoe deze vrouw de tijd met twee jonge kinderen had ondergewaardeerd, haar rol als moeder en haar rol in huis. Dat ze geen hulp durfde te vragen, omdat ze dacht dat ze dat allemaal alleen moest kunnen. Alle vrouwen kunnen dat. En hoe ze vergat voor zichzelf te zorgen en ook geen idee had wie ze zelf was. 

Zelfstandig

Ik ben opgevoed door een Opzij-moeder. Zelfredzaamheid en zelfstandigheid waren belangrijke waarden in huis en ik heb die lijn lang doorgezet. Tot ik er achterkwam dat ik zelfredzaam en zelfstandig wel onder die knie heb en dat het mijn uitdaging is om te verbinden en te zorgen. Voor mezelf en voor anderen.

Het is een interessant thema, vrouwenenergie en waardering. Ik leer nog steeds.

Moederen

Vandaag ga ik moederen. Zorgen voor mijn lichaam, voor de tuin, voor de hond, voor het huis. Voor iedereen in de les vanavond. Ik ga heerlijk lunchen, ik weet al wat ik ga koken en ik ga vroeg slapen. En vragen of iemand me in stopt.

Liefs, Barbara

Feng Shui

Feng Shui

Uitspraak [Foeng Sjwee].

Ken je het?

De Chinese kunst van kijken naar je leefomgeving, waar de levensenergie Chi vrij stroomt. Om zo je levensgeluk te vergroten. Je kan het toepassen op je huis, je bureau, werkruimte, tuin en ook op de koelkast wat mij betreft.

Ik heb me er ooit in verdiept, Feng Shui. Het is een tijdje ‘in’ geweest in het Westen en 25 jaar geleden heb ik mijn éénkamerappartement in Amsterdam laten Feng Shui-en. Echt een consult. Superleuk. Ik heb de beschrijving nog bewaard. 

De Wet van Aantrekking

Feng Shui lijkt op Wet van Aantrekking: waar je op focust groeit.

Via je interieur (of tuin, bureau) geef je positieve aandacht aan negen leefgebieden. Zo geef je dagelijks bijna ongemerkt aandacht aan je hele leven. Dat doe je met inrichting, kleur, vormen en de elementen.

Hier wilde ik het bij houden toen ik vanochtend begon met schrijven. Ik dacht, als ik ga uitleggen, hou ik niet meer op met schrijven.

Nog een stukje.

Feng Shui verdeelt een ruimte in negen vlakken en die staan voor liefde, gezondheid, geld, familie en vrienden, kinderen/toekomst, kennis en spiritualiteit, reizen, carrière en fame (je gave).

Het is een verfijning van de vier kamers die ik eerder beschreef: fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel.

Aandacht voor jezelf

Feng Shui is simpel als je het simpel houdt. Je kan er ook diep induiken en toen ik dat deed, werd het voor mij ingewikkeld.

Een afvoerputje of een wc in je geldhoek is bijvoorbeeld niet gunstig. Maar ja, die zal er maar zitten in je huis. In China zal je dat niet tegenkomen. En ik heb van horen zeggen, in een Chinees restaurant in het Westen wordt het toilet dan verplaatst.

Als je houdt van inrichting én persoonlijke ontwikkeling, dan is Feng Shui een leuke manier om je huis en jezelf aandacht te geven. Zo binnen, zo buiten.

Blij

De essentie is dat je er blij van wordt, je huis. Dat het ruimtelijk, vrij, rustig en levendig voelt. Net zoals je wilt dat het voelt in je hoofd en in je lijf.

Ben je er al een tijdje nieuwsgierig naar, koop of leen dan een boek (de bieb gaat vanaf volgende week weer open!). Of Google en download de afbeelding met de negen leefgebieden. Kijk je er een tijdje naar, met een kop koffie. Of kijk naar een docu, en nog leuker, in de agenda van een Volksuniversiteit voor een cursus Feng Shui. 

Praktisch toepasbaar

En je kan het nu al toepassen. Een paar herkenbare voorbeelden. 

Als je in de woonkamer rondkijkt, is er een plek waar het niet stroomt? Waar het saai, leeg, kleurloos voelt?

Ja, nu.

En vraag dan eens voor de grap, wat die plek nodig heeft om tot leven (of juist tot rust) te komen? Verse bloemen? Een plant? Een beeld, een schilderij? Iets met water, hout, vuur? Je zal verbaasd zijn hoeveel je weet op gevoel.

En zijn er meubels die in de weg staan als je door je huis loopt? Waar tegen aan botst of voor omloopt? Een bank of stoel die niet logisch staat. Het kost letterlijk extra energie. Daar gaat Feng Shui over, over energie.

Ik heb dat als de tv uit de muur steekt. Al hoef ik daar niet te lopen, dan nog voel ik dat ‘t daar stoort. Al die draden en onlogisch zwart in de lucht. Altijd een gevoel van rust als die weer in de muur zit. Dat is de Chi.

En iets met ons aanrecht en de vaatwasser. Op het laatst is bij de bouw iets gewijzigd, waardoor de vaatwasser nu de logische wandelroute doorkruist, waardoor je steeds je scheenbeen stoot. Soms drie keer op een dag. Dat is een voorbeeld van onhandige Feng Shui.

Stroomt de Energie?

Kijk eens rond in de kamer en vraag, kan de energie hier vrij stromen? Je kan het zien als wind die vrij beweegt. Botst die ergens tegenaan, letterlijk omdat een stoel in de weg staat, of omdat je energie zakt als je er naar kijkt? De grenen bolpootbijzettafel uit het vorige huwelijk van je man? 

Is er een plek in de kamer die je overslaat met schoonmaken? Spinnenweb, vliegen op de vloer? Ik heb die neiging in één hoek, want het tafeltje is zo fragiel, de lamp valt er af als ik het verschuif. Laat dat nou de relatiehoek zijn. Dus, al kost het extra tijd, ik verzet het, stofzuig en dweil. Met liefde en aandacht. Voor mijn relatie, denk ik er dan achter aan.

Je koelkast kan je ook Feng Shui-en. Kan je nergens meer bij, staat er van alles oud, lekt er wat? Je energie lekt er in ieder geval. Hoe blij je bent met een opgeschoonde koelkast. Dat effect houdt bij mij weken aan.

Logeerkamer

Tot slot, kamers die niet bewoond worden. Je voelt het. De logeerkamer bijvoorbeeld. Geen levendigheid. Tijd voor de ramen open, een frisse wind. Het weer levendig maken. Verse bloemen, het bed opschudden. Beweging. Dat is energie, Chi.

Je voelt het ook aan een huis, voor of na een verhuizing, als het leeg staat. De energie is er uit.

Toen mijn vader de boerderij verliet, was het binnen een paar weken zo veranderd. Pa zei, je voelt het, er wordt niet meer voor gezorgd, de ziel is er uit. Terwijl, als er iets ademde, dan was het de boerderij wel. Generatie na generatie en dan zo, in een paar weken, weg, de Chi. 

Dus jouw zorg, voor het huis, voor de tuin, voor jouw lichaam, het doet heel veel.

Jouw aandacht en aanwezigheid is onmisbaar. 

Veel plezier met rondkijken.

Liefs,

Barbara

Ik geef me over

Wat ik zo leuk vind aan dit boek is dat het klopt. De opbouw. Waar ik al dagen hoop op het verlossende woord, ‘zó maak je het huishouden leuk!’, gaf ik het gisteren op. De weerstand. ‘Het is allemaal goed’ schreef ik, twee keer zelfs. Als dat geen overgave is.

En daar gaat het vandaag over. Geef je over, geef mee. Stop met verzetten.

De Tao van Huishouden

Geef je verwachtingen op en sta open, voor yin en yang, de tegenovergestelde mannelijke en vrouwelijke energie in het leven. Carrière en het thuisfront, dag en nacht, verdriet en blijdschap, intimiteit en afzondering.

Even praktisch, hoe werkt dat?

Pauzeer

Stop met doen, voordat je wat gaat doen. Kijk rond in je huis. Wat werkt wel en wat werkt niet? Pauzeer en kijk hoe het zich wil ontwikkelen.

Mijn boodschappen willen in één keer gedaan worden, per week. In ieder geval voor vijf dagen. Ik doe dat niet altijd, en dat merk ik dan ook. Dan mag ik op mijn tandvlees om 17.00 uur naar de supermarkt. Of Eric. Of komt er iets op tafel waar ik me niet heel lekker bij voel als ik het op heb.

Mijn huiskamer wil sinds de hond er is om de dag schoongemaakt worden. In ieder geval gestofzuigd. Doe ik het een dag later, dan merk ik dat. Aan de haren in de zwarte was, de staat van de wasmachine en de droger. Haren aan de kinderen en zo op alles, waar je kan lopen, zitten en liggen.

Voor alles een tijd

Zo heeft alles een eigen wens en ritme. Als je het lastig beginnen vindt, kan een boek of hulp je helpen opstarten. Voor het onderhoud kan je in gesprek met je huis. Net als met jezelf trouwens. Hoe vaak doe je dat? Vraag je, ‘wat heb ik nu nodig?’ Het is een heel fijne vraag.

Ik herken het van mijn lichaam. In yoga en pilates. Ik voel wanneer ik wil rusten, wanneer ik wil stretchen, wanneer ik wil bewegen.

Onbewuste overtuigingen

En Sarah noemt het ook nog eens: geef je onderbewuste een andere tekst. Noem het geen huishouden, maar houden van je huis. Je hébt een huis waarvoor je mág zorgen.

En vertel jezelf een ander verhaal. Als je zorgt voor je huis, dan zorg je voor jezelf. En je dierbaren, en je huisdieren. Maar ook voor jezelf. 

Adem en pauzeer. Wat is het ritme van jouw huishouden?

Dus, just do it, nadat je hebt gevraagd wat er gebeuren wil. Voorbij moeten en voor geen zin. 

Liefs, B

PS Wat bij mij vandaag wil gebeuren is de woonkamer. En de koelkast vertelt me net dat ze best nog een dag kan wachten. Hé, dat is leuk.. Praten met je huis :-)

Fijne Moederdag!

Vandaag even vrij van huishoudelijke taken en verwend worden. Enjoy!

Uitgeslapen voor het eerst in 100 jaar! De hond niet uitgelaten voor ‘t eerst in 100 jaar. Ik heb gelezen in bed, met beschuit, thee, water en twee koffie.

‘Nou niet van de leg raken door het gebrek aan ritme!’, schreef m’n zusje.

Heerlijk niks vandaag.

Ja, naar mijn mams en genoten van zelf mams zijn en gedacht aan iedereen die ik ken en niet ken met een struggle rondom moederschap. Dat is niet niks.

Het huishoud plan

Vandaag, eindelijk het langverwachte Huishoud Plan en nee, niet wat ik hoopte - hoe maak je het leuk.

Ik denk dat leuk huishouden niet bestaat. Leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker

Samengevat, wat ik al dacht, ook in Simple Abundance: just do it. In de regelmaat die past bij jouw wensen en leven. En komt dat niet met elkaar overeen: stel bij. Je wensen, of je actie. Of niet.

Het is allemaal goed. 

Het is allemaal goed. 

Wanna Play? 

Ik geef een paar leestips. Even uit ‘t blote hoofd en de echte step-by-step guides zitten er niet tussen. Daar ben ik zelf te ongeduldig voor. Verder ben ik pro-hulp als ‘t je boven je hoofd groeit. Van een vriendin, partner, zus, moeder of andere deskundige.

1. Make your bed. Wijze raad van Admiraal McRaven, van de Navy SEAL. Maak je bed op ‘s ochtends en zet zo je toon voor je dag. Leuk boekje, lezing kijken op YouTube voldoet.

2. Helweek. Als je ‘t zat bent dat je de boel maar uitstelt en uitsmeert: doe het in 1 week, achterstallig onderhoud, dan ben je ervan af. Inclusief één nacht niet slapen! Van Erik Bertrand Larssen. Ik wilde het gaan doen, maar toen ging ik verhuizen en was het niet meer nodig.

3. Opgeruimd! van Marie Kondo. Al doe je het alleen voor je kledingkast en kruidenla.

4. The Artist’s Way van Julia Cameron neemt je stap voor stap mee door je leven. Week 4 lijkt een beetje op Helweek, maar dan liever. 

5. Simple Abundance. Echt, doordat ik deze dagen met jullie praat over huishouden is het zoveel leuker en simpeler geworden.

Dus toch een manier om ‘t leuk te maken, praat er over!

Voor nu, mooie avond, dank je wel voor het meelezen weer, superfijn. Tot morgen!

Liefs,

Barbara

Niet lullen maar poetsen

Getting your house in order. 

Dat klinkt als Getting things Done, het bekende boek van David Allen, over persoonlijke productiviteit. Dat vond ik een ingewikkeld boek. Is volgens mij een mannenboek, ik heb het niet uitgelezen.

Marie Kondo

Marie Kondo heb ik gedaan. Dat is een vrouwenboek, zeker weten. Werkt. Heel fijn, een opgeruimde ondergoedla. Blind pakken, een string of niet-string. ‘Does it sparkle joy?’’ Met die vraag kom je een heel eind! Ik heb het bij onze verhuizing toegepast.

Onderhouden is lastiger. Nu is ‘t weer een chaos in de la. Ik heb ‘t wel weer gauw terug in goede staat. 

Als kind

Als kind was ik dol op schoonmaken. Ik was vooral dol op een schone kamer. Daar kon ik in zitten en naar kijken en dan compleet happy zijn. 

Dat heb ik nu nog. Zitten in mijn schone huis vind ik heerlijk. Veel fijner dan wanneer ik doe alsof ik ‘t niet zie, dat de ramen gedaan moeten worden, dat de la in de badkamer de limit is. Ik drie ladingen uit de droger niet heb opgevouwen. 

Opruimen komt tussen mij en iets wat ik liever doe. Niks, lezen, schrijven, lezen over schrijven, studeren, in de zon zitten.

En als ik dat ga doen, iets dat ik liever doe… dan geniet ik daar minder van, dan wanneer ik eerst heb gedaan wat ik me had voorgenomen.

Bij mij helpt

Iedereen de deur uit, inclusief de hond, deuren open, verstand op nul en de spullen pakken die ik nodig heb. Een start maken. Een goede stofzuiger. Schoonmaakmiddelen die lekker ruiken. Playlist aan. Realistisch zijn, morgen weer een dag. Ik heb de neiging om door te pakken, ook als ik moet plassen en trek heb. Druk helpt, bezoek op komst. 

De kinderen weer naar school helpt. 

Verhuizen helpt om de boel grondig op te ruimen. 

Tiny Living werkt ook, denk ik.

Niet lullen maar poetsen werkt nog het beste. En dat ga ik nu doen.*

Liefs!

Barbara

PS en jij, wat is jouw relatie met huishouden? Ik ben benieuwd. Echt! Klik hier en laat het me weten. En stel me een vraag! Waar zou je wat over willen lezen? Past vast in de komende hoofdstukken. Laten we synchroniciteit testen :-)

* Ben ik gaan doen in de ochtend nadat ik had geschreven. Heerlijk, geniet er nog van.

Alle ballen in de lucht

Gisteren dacht ik, B, geef jezelf de ruimte om een dag niet te schrijven. Doe niks of lees een boek over schrijven. Bird By Bird ligt klaar, van Anne Lamott. 

Vandaag heb ik een studiedag. Niet vrij, maar naar online school.

Maar dan zit ik, leeg scherm, en vind ik het, net als elke ochtend, zo leuk om te schrijven.

Vandaag gaat het over iets wat ik gisteren besprak in een interview over burn-out. 

Alle ballen in de lucht

Volgens mij zijn het vooral mannen in het circus die dat zien als een sport. Zoveel mogelijk ballen in de lucht houden. En zijn het vooral de mannen die er ook niet over vallen als ze een bal laten vallen. Part of the game, natuurlijk!

Wij, ladies, alle ballen in de lucht en waag het niet er één te laten vallen. Niet Laten Vallen! En probeer er nog eentje bij.

Daar gaat het hoofdstuk vandaag over. 

Werk en huishouden

Sarah beschrijft de tijd voor de eerste feministische golf. Voor 1960, grote kans dat je als vrouw werd onderwezen in huishouden. Linnen bleken, bessen inmaken, ham garen. 

Nu kunnen we platendeals sluiten, in aandelen handelen, banken bezitten, voorzitter zijn van de Tweede Kamer. Landschappen inrichten, rechter zijn, onderwijzer, kapper en hebben we onze eigen zaak. 

En ondertussen jongleren we met de ballen. Rennen we door de supermarkt, wassen we de kleding die wordt gemist, zetten we de container buiten, rijden we naar turnen, paardrijden en voetbal en staat (binnenkort weer) de broodtrommel klaar. Waar we brood in doen, met een komkommer wel, maar waar we ons al een tijdje van afvragen: moet er niet wat anders in, een wrap, zoals in de Allerhande?

Adem in en uit

Waar ik het gisteren over had, in dat interview: het huishoudelijke staat vaak onder onze nul-lijn. Dat is wat je eenmaal doet als vrouw, niks bijzonders aan. Dus als je dat allemaal hebt gedaan - huis schoon, was in de kast, gekookt, de boodschappen in huis, hond uitgelaten - dan staat je teller op 0 en begint het echte leven. Werk, studie, sport, relatie, je vrienden, familie.

En had je het niet al eerder, beter, grondiger en afwisselender kunnen doen?

Onderwaardering heet dat. 

Alsof je het er even bij poetst. Onderwaarderen van huishouden en van jouw manier om het te doen. Twee ballen erbij in de lucht, terwijl, je handen waren echt al vol. Voorleesmoeder, naar de bieb, puzzelen, tekenen, rijden naar Drievliet. 

Zelfwaardering

Waardering is belangrijk! En die geef je jezelf! Een ander kan honderd keer zeggen hoe goed je het doet, maar die ene keer commentaar op de lege onderbroekenla, die sla je op. Bal laten vallen, rood kruis. 

Een huishouden runnen, hebben, is een kunst en een kunde. Daar mag je je in verdiepen en die mag je waarderen. En je mag er van genieten, als het op rolletjes loopt, op jouw manier. Met veel ballen in de lucht of een stel minder. Precies zoals past bij jou en jouw huishouden.

Voel voor jezelf. Waar sta jij, op de lijn van  -100 tot +100, met je waardering voor wat je doet? Als jij het niet waardeert, kan een ander het je niet geven. 

Evalueer eens? Niet met de zweep maar met nieuwsgierigheid. Misschien vertel je jezelf een oud verhaal.

En kijk ook waar je zit op de lijn tussen onderprikkeling (verveling) en overprikkeling. Te lang, te veel hetzelfde kan voor jou hetzelfde effect hebben als te lang, te veel het verkeerde. Je haakt af, je schakelt uit. 

Balans

Wat is jouw balans, waar gedij jij bij? Ik bij prikkels, uitdaging en verrassingen. En bij rust, reinheid en regelmaat. En dat in een redelijk voorspelbare volgorde, vind ik. Dus balanceer ik. Vandaag weer.

‘s Ochtends schrijven en werken, ontbijt, stofzuigen, de was, Do-In teacher training, in de pauze foto maken in de tuin van de buuf, van de Bulgaarse ui, mijn Aller favoriete fotomodel, aandacht voor hond, verhaaltje online, eten koken voor kinderen, manlief haalt sushi.

Ingrediënten voor buiten adem zijn, gelukkig veel Do-In yoga gedaan, resetten en ontspannen tegelijk. Ja, veel ballen in de lucht, niet veel, niet te weinig. En nu een zonnige avond.

Ode aan het huishouden

Dit hoofdstuk een grote ode aan de kunst en kunde van huishouden. Over zelfwaardering en de waardering van die kunst. Zie het niet als iets dat je erbij doet, wat nou eenmaal doet of al gedaan had moeten hebben. Het is een kunst. 

Ik hoop morgen dan over hoe je je in die kunst bekwaamt, zonder dat je indut of over de kop vliegt. 

Liefs,

B

Attitude is all

Home is the definition of God - Emily Dickinson. 

Om de toon meteen goed te zetten.

Vandaag gaat over huishouden. Of nog één stap er voor. Morgen gaat het over huishouden, zie ik met een schuin oog op de tegenoverliggende pagina, 8 mei, The Soulcraft of Homecaring.

Dat is zoiets als de Magie van het Huishouden. 

Dus ik was te vroeg gisteren. Of vooruitziend. Het is maar hoe het je noemt! Het is maar hoe je het ziet. En daar gaat dit hoofdstuk over. 

Je houding.

Attitude is alL 

Yep. Is het glas half vol of half leeg? Dat is een keuze en die keuze zien (1) en dan maken (2), dat kan je leren. Als je wilt natuurlijk.  

7 mei. Jouw huis. Jullie thuis. Kastdeuren open, chips op de stoel, Nutella op de bank. Broek op de grond, stinkende voetbalsokken in de mand.

Gisteren gingen we naar bed en het stonk op de slaapkamer! Alsof er iets was doorgebrand. Een bromvlieg, de föhn, ‘t stopcontact? Eric de meterkast in, niks te zien. Onder de douche weet ik het ineens, vraag me niet hoe, want zo erg hebben ze nog nooit gestonken. Of ik was het vergeten na al die weken niet voetballen?

Het zijn de voetbalsokken van Felix in de wasmand.

Haren van de hond in de wasmachine, hondenharen in de kelder, op de tweede verdieping. De neus van de hond op alle ramen, als ik t laatste raam heb gedaan, alweer een neus op de eerste. Huiswerk niet af, kringen op tafel, hondenharen op tafel, kauwgom in de niet daarvoor bedoelde prullenbak. Volle prullenbakken. WC papier op. Koffiezetapparaat ontkalken, watjes met nagellakremover in de niet daarvoor bedoelde prullenbak.

Hestia, godin van het huishouden

Opruimen en schoonmaken. Ik kan kiezen. Ik zie het als vermoeiend, herhaling en zinloos. Mama de ondergewaardeerde Opruim Kabouter. Of, ik zie het anders. Het echte leven. Het liefdevolle leven.

Ik kan me blijven verbazen over dat het Weer Zo Ver Is. Of ik zie het door de ogen van Hestia, de Godin van de Huiselijke Haard. Huishouden als edele daad, ritmisch, onderhouden en steeds terugkerend.

Het beste alternatief voor mij is, het zien als deel van het leven, en niet als iets dat van de rails is geraakt. Simple Abundance herinnert me daaraan. En hoe calvinistisch ook, ik zit veel lekkerder met mijn neus in de zon als ik daarvoor heb gedaan dat moest gebeuren. 

Taakverdeling

Wat als jij alles doet en de rest niets? What happend? Daar ben je zelf bij geweest. Geeft je jezelf niet genoeg gewicht? Kan je niet delegeren? Wil je niet delegeren? Denk je, ik doe het zelf wel, dat gaat sneller en beter? Vind je de taakverdeling eigenlijk wel prettig, maar ben je dat vergeten met jezelf af te stemmen? Vind je - of je moeder, denk je - het niet feministisch genoeg?

Is het echt niets trouwens, doen ze niets? Nooit iets? Of doen ze het niet graag, net als jij?

Hulp in de huishouding en meer tijd

En wat is het alternatief? Dat kan je onderzoeken. Hulp in de huishouding? En wat wil je met de tijd die je overhoudt? Waar kom je tijd tekort? Ik heb het geprobeerd. Hulp in de huishouding en strijkhulp. Het werkt voor mij niet, maar ik ga het zeker nog een keer proberen, tot ik het zeker weet ;-)

Ik spreek voor mezelf: ik heb vaak gewoon geen zin. Doe ik liever iets anders. Beetje lui en verwend doe ik dan. En ik stoor me het meest aan de staat van het huis als ik te weinig heb geslapen.

Attitude is all. Hoe zie je het?

En ho even, ergeren mag! Je mag het verschrikkelijk onuitstaanbaar afschuwelijk vinden! Zo geen zin. Maar als je er veel last van hebt en ruzie over maakt, dan is het fijn om te kijken naar je houding, en de oplossing.

Does it sparkle joy?

De volgende dagen gaan vast over: Hoe Dan?! Hoe maak ik het mezelf makkelijker en leuker? 

Er zijn boeken over volgeschreven. Ik overwoog zelfs een keer Helweek. Google dat, t boek van Erik Bertrand Larssen, hij werkte voor de Noorse Special Forces. Klinkt als diep afzien, erger dan niet lullen maar poetsen.

Honderd dagen je huis opruimen, grondig, inclusief de fuiken en je Drive. Ik vind het een geweldig plan voor een 100 Dagen Project. Elke dag een beetje. Met de Kondo methode of een ander boek dat je aanspreekt. Aanmoediging en hulp is fijn!

Does it sparkle joy? Het is een leuke vraag. Mijn kledingkast is leeg! 

Liefs, mooie dag & tot morgen in, voluit, Rediscovering the Sacred Soulcraft of Homecaring. Ontdek de heilige, zielenambacht van zorgen voor je huis. Halleluja, dat krijg ik niet vertaald! Ik hoop morgen wel, met meer woorden ;-)

Barbara

Detective

Vandaag gaat het niet over huishouden. Ging het eerder al over huishouden? Ik had verwacht dat het onderwerp huishouden wel aan de beurt zou zijn nu!

Magisch huishouden

Een tijd geleden had ik het idee voor een training, ‘Magisch Huishouden’, huishoudelijke taken gecombineerd met persoonlijke ontwikkeling. Mijn zusje meldde zich alvast aan. 

Ik was niet de enige bleek later, met het idee. Zo kwam ik een boekje tegen, ‘de Magie van het Huishouden’ van Yoeke Nagel. Een leuk boekje, hoe je huishoudelijke taken combineert met bewustzijn. ‘t Nuttige met het aangename combineren, of het nuttige met nog meer nuttigs, ligt er aan hoe jij persoonlijke ontwikkeling ziet. 

Bewust zijn

Ik kan er echt van genieten. vooral als ik het ook leuk vind, de methode of leidraad. Maar ook als het niet leuk-leuk is, vind ik het kosmisch leuk. Als ik weer de klik voel tussen mijn lijf en mijn energie. Soms rent mijn lichaam vooruit en blijft mijn bewustzijn achter, kan of wil ik het even niet volgen allemaal, gingen mijn gedachten een totaal andere kant op.

En als ik dan de rust neem en ik ‘klik’ weer, kwartjes vallen, Tetris blokjes op hun plek, dan geniet ik. Ook al ben ik verdrietig. Verdriet reinigt, is onderhoud. Net als je de gootsteen schoon spoelt, inclusief het putje leegt.

Maar goed, daar gaat het hoofdstuk helemaal niet over. 

Als een detective

Het gaat over als een detective door je huis lopen en dan kijken waar je op haakt, over struikelt en nu je er bij stil staat, misschien al 15 jaar. Zag je het steeds, die tafel, die kast, die vaas, en deed je er niks mee. Stopte je jouw creatieve energie in het wegduwen van je weerzin. Vaak ingegeven door ‘het was zo prijzig’, ‘er mankeert toch niks aan’, ‘ik heb nog geen andere’, en de lastigste (vind ik), ik heb het van mijn vader gekregen. 

Pas bij de laatste verhuizing heb ik een vreselijke vaas - sorry pa - weggegooid. Die al drie verhuizingen meeging, zorgvuldig ingepakt, zoals ik een drol van Gypsy opruim. 

En weet je, misschien vond je pa of je ma die vaas ook niet meer mooi. Of wel, en jij niet. Met liefde gegeven, met liefde doe je het weg.

t Is jouw huis en jouw leven. Zou jij willen dat iemand iets laat staan, alleen maar omdat het zielig is voor jou als ze het wegdoen?

Voelen

Dus vandaag, loop eens door een kamer, of door je hele huis als je de smaak te pakken hebt, en voel waar je achter blijft haken. Waar je je neus van optrekt. Waar je energie van zakt. Gewoon, ter informatie of voor de lol. Niet serieus in ieder geval. Dat tafeltje. Die lamp. Die kast. Die handdoeken. Dat lijstje. 

En sowieso fijn, de stapel met beddengoed.

Ben een detective. Ga op onderzoek uit, blanco, geen overhaaste beslissingen, geen voorbarige conclusies. Nieuwsgierig en open. 

Maak wat psychische energie vrij, zou Jung zeggen, beschikbaar voor leefgenot. Net als tranen doen.

Ben benieuwd! Je mag me mailen, met je ontdekkingen, vind ik altijd leuk!

Mooie dag & liefs, 

Barbara

Reality Check

Vandaag een reality check.

Je deelt je huis.

Tenzij je alleen woont natuurlijk. Andere route, met overeenkomsten.

Je deelt je huis, met je partner, met jonge kinderen, met puberkinderen, met bonuskinderen, met de kat, de hond, het konijn. Misschien wel met huisgenoten. Die allemaal eigen wensen hebben en andere plannen dan jij. 

Wat me het meest raakt in dit hoofdstuk is: erken dat dat zo is. De ontspanning daarin! Hoeveel tijd en moeite we niet steken in het verzet tegen die realiteit, en normaliteit!

Reality check

Stop met je te verzetten dat anderen invloed hebben op jouw leefruimte. En ben ook niet steeds zo verbaasd! Ik praat tegen mezelf.

Kastdeuren open, schoenen overal (hmm, die van mij staan er ook tussen), kipnoedels op tafel en op het aanrecht. Lampen aan, haren op de bank, natte handdoek op bed.

Verzetten is zwemmen tegen de stroom in. Als je kijkt naar dat beeld, dan zie je hoe vermoeiend dat is. Hard zwemmen en nergens komen.

‘Zo had ik het niet bedacht, dit is niet mijn ideale wereld!’ 

Een mooie vraag is: wat is wel je ideale wereld? Waarschijnlijk weet je het antwoord niet. Behalve, ‘niet dit!’

De Ideale wereld

Er bestaat geen optimum, zegt Eric, mijn man. Dat zei mijn vader ook vaak. Dat vond ik heel irritant, slappe hap zelfs en een beetje makkelijk. Voortijdig opgeven, niet hard genoeg geprobeerd. Zo klonk dat voor mij. Als je beter je best doet dan…

En ik zie het nu zelf ook steeds vaker zo.

Er is geen optimum, het is balanceren. Een werkwoord. Tussen loslaten, accepteren en actie.

Een fijn thuis voor iedereen, daar is het huis voor bedoeld, en jij bent er het gelukkigst mee.

Makkelijker gezegd dan gedaan

Wel makkelijker gezegd dan gedaan, een happy home en happy together.

Ik werd er gisteren nog aan herinnerd. De oudste zoon van Eric is autistisch en woont begeleid. Hij was een paar dagen bij ons en dat is zoeken. We botsen. Beter, we zijn elkaars spiegel. Aanpassen en pleasen, onuitstaanbaar als hij dat doet! ;-)

Vaak betekent samenleven een persoonlijke reis, waarin je op de proef wordt gesteld. Je leert over accepteren, loslaten en handen uit de mouwen. Of, als die van jou altijd uit de mouwen zijn, de kunst van even niet.

Een plek voor jou alleen

ls er veel gaande, dan is een plek voor jou alleen fijn. Waar jouw spullen staan, waar je tot rust komt. Dat kan een hoekje zijn. Of een inloopkast ;-) En retraite, een weekend op pad met een vriendin, of alleen met je partner. Of juist met z’n allen.

En vaak, wat ik al schreef in de blog Opladen zit er een andere vraag achter. Samen leven én jezelf zijn tegelijk, hoe doe je dat? Je eigen ruimte innemen en niet zo bescheiden wegcijferen. Voor jezelf gaan staan.

Die les geeft je vrijheid. Thuis, op je werk, bij vrienden en bij je schoonouders. En bij je eigen ouders.

Wat vind het bezoek er van?

En als je je druk maakt, over wat het bezoek vindt van jouw samengestelde huishouden, weet dan dat het bezoek komt voor de sfeer, niet om te kijken hoe jij het voor elkaar hebt. Ik ken ze wel die daar voor komen, en die komt niet zo vaak meer. Maak jij je druk, dat is weer een dingetje van jou.

Een volgend hoofdstuk gaat vast over huishouden, ik ben benieuwd!

Voor nu, gezellig avond. Vier dat je vrij bent (en) met elkaar.

Liefs!

Barbara

PS: Accepteren, of stoppen met verzetten, betekent niet dat je het er allemaal maar bij laten zitten en over je heen laat komen. Het betekent wel dat je energie beter kan richten. Wat wil je wel, en hoe kan jij jezelf dat geven?

En er is een nuanceverschil tussen accepteren en stoppen met verzetten, proef je het? Stoppen met verzetten is makkelijker te verteren dan accepteren.

Sta even stil. Je hebt een huis.

Vandaag gaat over je huis.

De barometer. Het reflecteert waar je bent geweest, wat gaande is in je leven en wie je bent, op dit moment.

Een mooi hoofdstuk vandaag. Vooraf maakte ik me een beetje zorgen dat het niet over Dodenherdenking gaat en dat ik daar toch even aandacht aan wil besteden.

Dan vertrouw ik maar dat het klopt.

En het klopt.

‘A house is who you are, not who you ought to be’

Je huis reflecteert jou. Niet wie je zou moeten zijn, volgens anderen of vooral, volgens jezelf. Soms heb je een beeld voor ogen van een ideaal huis, zo ver weg, dat je geen stap weet te zetten in die richting. Als het beeld al klopt.

En soms heb je geen beeld. Alleen een vaag onbestemd gevoel. Misschien komt dat wel van staren in de toekomst. Heb je ogen op steeltjes en probeer je iets te zien dat nu nog geen vorm heeft. 

We vinden vaak van alles van ons huis. Te klein, te groot, te stil, te veel lawaai, te rommelig, te clean. Te weinig gezelligheid, te veel van dat.

Design

Mijn zus is ontwerpster. Interior designer in Londen. Eerst voor grote mensen en nu al een hele tijd voor kinderen. Ze ontwerpt kinderkamers, zo mooi.

Af en toe is ze hier en als ik dan mopper over iets in huis, te weinig kleur op de muur, te leeg daar in de hoek. Dan stipt ze het mooie aan, mijn eigenheid. En hoe dat terugkomt in heel veel dingen. ‘Kijk, je hebt iets met zeegroen, blauw. Kleurrijk en fris en toch zacht en ingetogen. Echt jij, je ziet het daar, dat stoeltje, dat kussen, die flessen.` Ja, dan zie ik het ook! En kijk ik met nieuwe ogen.

Vraag het

‘En als je iets wilt veranderen, ga dan zitten op die plek. Met een kopje thee en tijd. Dan ga je voelen en bijpraten. ‘Wat wil je, plek?’ En vraag je jezelf, ‘wat verlang ik hier te zien. Welk gevoel wil ik hier, op deze plek? Stel vragen en wacht open en nieuwsgierig op inzichten. Adem in en uit en hou de Elle Decoration nog even dicht.

En ben dankbaar

Sarah zegt het ook in hoofdstuk 4 mei: als je loopt te mopperen op je huis, dat is dit het moment om de Simple Abundance stappen toe te passen: acceptatie, dankbaarheid voor wat je nu hebt, en je persoonlijke wensen ontdekken. 

Lees: ont-dekken. Er staat niet: al helder hebben. Ongeduld!

Als je moppert over de staat van je huis: realiseer je, je hébt een huis. Waar je voor mág zorgen. Vandaag, loop door je huis en kijk er met liefde naar.

Haal je ogen van de steeltjes, zet ze op hun plek in je hoofd en verbind ze binnendoor met je hart.

Geen grap, doe het, nu. Het is fijn en voelt rustig!

Ik paste het zelf gisteren nog toe. Toen ik de tuin MOEST schoffelen, weerstand-weerstand. We hebben een grote tuin, veel tuin. En hoe raar ook, mijn vader een boer, mams een Tuin Lover: ik hou niet van tuinieren. 

En ik zei tegen mezelf, daar in de tuin, B, Je hebt een tuin en die mag je schoffelen. 

Soms vergeet je hoe gezegend je bent.

4 mei

Bijvoorbeeld ook dat je vrij bent. Morgen vier je het, vandaag herdenk je het.

Sta ook even stil bij alle vrouwen, alle mensen die geen huis hebben, die hun huis zijn verloren, door een scheiding, een ramp en vandaag in het bijzonder, in een oorlog. 

Ben dankbaar voor het huis dat je hebt. Op dit moment precies het huis dat je nodig hebt.

Ik schoffel nog een stukje.

Liefs,

Barbara

PS tijdens het schoffelen kreeg ik het inzicht dat ik misschien meer van een vrije tuin hou… want ik zag deze oregano (foto) bij een vlinderstruik en dat vond ik superleuk. Die laat ik dan ook lekker staan.

PS over het vinden van een huis schreef ik een blog in het vorige 100 dagen project, Hoe bestel ik een huis? Het gaat over dat sommige deuren dichtblijven, als het de bedoeling is dat er een andere opengaat. Je weet het vooraf niet.

Zorgen voor je huis, zorgen voor jezelf

Ik vroeg me vanochtend af, in de Morning Pages*, wat zou ik doen als ik niet zou schrijven, niet meedeed aan het 100 Dagen Project?

Ik somde wat dingen op. Meer tijd voor de tuin, voor lezen, voor het uitwerken van interviews die ik doe over burn-out. En ik zou balen. Balen dat ik niet schrijf. En ik zou meer op internet opzoeken en op mijn telefoon rommelen.

Balanceren

Voor die andere dingen heb ik ook tijd. Als ik het maar balanceer. De vier kamers waar ik gisteren over schreef. Mijn fysieke, mentale, emotionele en spirituele ruimte.

En balans is voor iedereen anders. Er is niet één objectief juiste balans, die jij moet zien te vinden. Er is jouw balans en die wisselt door de maand en door je leven heen.

Jouw balans is waar jij bij gedijt

En dat voel je.

Balans is niet iets wat je hebt gevonden en dan zo houdt. Balans is iets dat je steeds vindt en onderhoudt. Het is een werkwoord. Net als de cellen in je lichaam voortdurend een balans vinden tussen de ruimte in de cel en daarbuiten. Osmose. De juiste pH waarde. 

Zorgen voor jezelf. Zorgen voor je huis

Vandaag in Simple Abundance gaat over je huis.

Je huis als een haven in een hectische wereld. Ideaal gezien.

Want vaak is je huis een plek waar je de hectiek toelaat, en waar het gewoon soms hectisch is. Of niet eens hectisch, maar voor jou persoonlijk wel.

Zo is het ook met onszelf. Soms hebben we teveel binnen gelaten. 

Of, zoals ik het zie, te weinig hebt gezorgd voor jezelf. Ben je geen veilige haven voor jezelf.

Je kan dan de deur wel dicht doen, om prikkels buiten te houden, maar als jij binnen de lampen niet aandoet, je lichtje niet ontsteekt, het warm, fijn en veilig maakt, dan is afsluiten helemaal niet fijn. Dat voel je je afgesloten.

Ralph Waldo Emerson

Het hoofdstuk begint met een gedicht van Ralph Waldo Emerson, die heel mooie dingen schrijft. Ik rond er mee af.

Every spirit builds itself a home, and beyond its house a world, and beyond its world a heaven. Know then that world exists for you. 

Leer jezelf kennen. Ken je middelpunt. Ben daar en kijk zo de wereld in. Of, laat de wereld zich tonen aan jou. 

Je huis, je lichaam, jijzelf, je huis

Zorg voor je huis, zegt Sarah vandaag. Maak het die veilige haven. Voor jou, voor je gezin, voor je hond. Je voelt het, anderen voelen het. Het nodigt uit om je te openen, te ontspannen, te zijn, te genieten. Zet bloemen neer, schud het kussen op. Maak het fijn.

Mooie dag, ben lief voor jezelf en waar nodig, een beetje streng.

Liefs,

Barbara

* De Morning Pages, ochtendpagina’s zijn het eerste instrument in The Artist’s Way. Drie pagina’s A4 met de hand geschreven tekst, over alles dat in je opkomt. Van gemopper tot diepe verwondering en alles daar tussen in. Al schrijf je drie bladzijden lang ‘ik weet niet wat ik moet schrijven’ of dat je geen zin hebt om de kattenbak te verschonen. Dan weet je dat ook weer van jezelf. En op een moment schrijf je daar doorheen, voel je wat er achter zit. Loopt de boel weer door, is de prop uit de pijp. Ik vind het heerlijk.

Ik doe niet aan overprikkeling

Ik lees het hoofdstuk nog eens en nog eens. En ik krijg het niet helder. Waar gaat het over vandaag?

Precies, daarover. Alle kanten op gaan en het niet helder krijgen, je prioriteiten.

Hou het klein en bij jezelf

Ik hou het klein en bij mezelf vandaag. Want eerder, vanochtend, schreef ik over te veel onderwerpen en niet één rode draad.

Het leek wel een boek over persoonlijke effectiviteit op een bladzijde. Inclusief het hoofdstuk zelfacceptatie en lief zijn voor jezelf, wat iets anders is dan luiheid en uitstelgedrag. De kunst van het onderscheid zien. Toen ik begon over de kracht van actie ondernemen, de nuances van hooggevoeligheid, de uitzondering van burn-out en de voordelen van rust, reinheid en regelmaat, toen wist ik het: tijd voor een time-out.

I don’t do Overwhelmed

‘I don’t do overwhelmed.’ Die hoorde ik van Marie Forleo. Net zoals je zegt, ‘nee dank je, ik rook niet’, als iemand je een sigaret aanbiedt. Zo laat je overprikkeling passeren, als je teveel van jezelf vraagt en gaat stressen.

‘Nee, dank je, ik doe niet aan overprikkeling’.

En dan ademhalen, en prioriteiten stellen. Iets fysieks gaan doen in mijn geval. Schoonmaken, om precies te zijn.

Vier kamers

In India zeggen ze dat je een huis bent met vier kamers: fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel.

Om je goed te voelen, is het belangrijk dat je dagelijks elke kamer bezoekt. Al is het maar voor even, om te luchten, de ramen open zetten.

Ik ben de laatste tijd veel in de mentale en spirituele kamer. Veel hoofd en werk. De handen blijven in de mouwen, alleen het hoognodige doe ik. Eric zegt weleens, ‘jij past prima in een klooster: lekker lezen, schrijven en mediteren’.

Handen uit de mouwen

Dat lijkt me wel wat, denk ik dan, een maand per jaar. En wat doe je daar? Handen uit de mouwen! Vroeg opstaan. De vloer boenen, wc’s schoonmaken, groenten wassen, snijden, koken. Lichamelijke oefening. En dan, lezen, schrijven, mediteren. Heerlijk klinkt dat, die balans. Waarom doe ik er hier soms zo moeilijk over?

Nu is het middag en zit ik op bed. Ontspannen en tevreden. Met een lolly, thee en een maskertje op. Schrijf ik dit stukje, nadat ik twee badkamers en een wc heb schoongemaakt, inclusief de putjes. 

Als je uit balans bent, kijk eens: is er een kamer waar je lang niet bent geweest? Heb je jezelf fysiek, mentaal, emotioneel of spiritueel ondervoed? Zet een raam open, een bloemetje erbij, en wie weet een actie.

Liefs,

B

Dagelijkse spiritualiteit

Dagelijkse openbaringen. 

Zo heet het hoofdstuk vandaag.

Dagelijkse spiritualiteit, noem ik het. 

Laat pa het maar niet horen.

Het mooie van alle dag, dat is beter.

Mannelijke en vrouwelijke energie

Ik schreef het al eerder, Eric (mijn man) beleeft het gewoon, ik geef er woorden aan en wil het delen. 

Een man-vrouw verschil. En dan bedoel ik niet dat een man standaard mannelijk is en een vrouw vrouwelijk. Ik bedoel mannelijke en vrouwelijke energie. En die hebben we beide, allemaal, ieder in een unieke verhouding. 

Het praten over dingen en delen, verbinden, dat is vrouwelijke energie. Het boek eerst uitlezen en dan een korte samenvatting geven - als je er zin in hebt en op verzoek, dat is mannelijke energie. 

Vogels kijken, slakken zien

Vanochtend liet ik Gup uit. We kwamen twee kinderen tegen met hun vader. Vader met een grote camera, ik zie hem vaker. Hij maakt foto’s van vogels. Dat doen vooral mannen, echt. Vrouwen schilderen vogels, maken opnames van vogelgeluiden en vertellen over vogels. Mannen fotograferen ze. In mijn wereld in ieder geval. 

Het zoontje zei, ‘kijk, een slak!’ Het antwoord hoorde ik niet, wat het zoontje zei weer wel, ‘ja maar ik wil niet dat ‘ie kapot gaat’. Schattig. Ze hadden een Twents accent. Wat een rijkdom dacht ik, dat je vader je meeneemt in de ochtend, vogels kijken. Slakken zien. 

Als kind

Als je klein bent dan sta je letterlijk zo dichtbij de natuur, er midden in. Het gras is hoog en slakken dichtbij. Ik ben niet heel groot, 1.60 staat in mijn paspoort, volgens mij is het 1.58. En dan nog sta ik soms op een slak. Dat hoor ik dan! Vroeger kon ik daar heel lang last van hebben, nam ik het mezelf kwalijk dat ik ‘m niet had gezien.

Ik heb geleerd dat los te laten. Ik deed het niet expres, dingen gebeuren. Ik vergeef mezelf en zeg sorry tegen de slak. Dat zag ik in de film Avatar, vond ik zo mooi.

In de ochtend

Een mooie herinnering is dat ik met mijn vader in de ochtend de rode kool in ga. Mijn vader was boer, agrariër. Ik was 14 jaar, al een flinke dwarsbiet met behoefte aan verbinding.

Ik had gezegd dat ik een keer mee wilde, het land op. Ik weet niet waarom. Denk dat het me riep, de ochtend.

Om 5 uur maakt pa me wakker, hij koffie, ik thee en daar gaan we, in laarzen en een overal. Onkruid trekken uit het veld met rode kool. Ik denk koolzaad, dat gele wat zo snel groeit.

Het gevoel daar midden dat het veld! De zon komt op, de vogels reageren. De geur, de luchtvochtigheid. Op en top verwonderd, stil en opgetogen tegelijk. Ik kan het nog voelen.

Pa ging aan de slag. Ik ook. Een oog gericht op de ochtend, de andere op ‘t koolzaad. En op pa. Als een Jezus van de kool. Pa vond het prachtig, de ochtend, elke keer weer. En hij vertelde er ook wel over, als je het aan hem vroeg. Maar dagelijkse spiritualiteit zou hij het nooit noemen. 

Hij had een hekel aan spiritualiteit, en aan kwakzalvers en God. En aan de politie. Ik ben net zo spiritueel als hij realiseer ik me steeds meer, en hij zoals ik, alleen niet met zoveel woorden.

Sta een keer vroeg op. Samen met de zon en de vogels, ‘t is een wonder. Elke keer weer, dus als het er morgen niet van komt, misschien wel maandag ;-)

Liefs,

Barbara

Stralen als je zon

Vanochtend schrijf ik niet voor mijn eerste bezigheden, maar daarna. Een bezigheid was een online meditatie geven. 

Net als het weer

Ik stond op, net als het weer. Onbestemd. Wolken, dan weer zon, niet warm, niet koud, wind van alle kanten.

Geen slecht humeur en ook geen goed humeur. 

Mediteren

De meditatie ging over uit je hoofd en in je lijf. Landen en zakken. Heel simpel. Voeten voelen, billen, aandacht naar je onderbuik. Adem de ruimte geven. En afsluiten met opvullen: met je zon. Het toetje. Zodat je jeZelf weer bent, in plaats van wat je hoofd bedenkt. 

Opvullen met je zon

Dat opvullen als toetje doe ik altijd, in alle 23 jaar dat ik mediteer, werk met energie en intuïtie. Ik zie het ook terug in elke opleiding of training op dit gebied. En omdat het zo fijn werkt, leer ik het anderen ook. 

Jouw essentie

Het is essentie energie, bron energie. Wezenlijk jij. Zonder mening of richting. Neutraal, geen oordeel. Een brandstof. Het is heerlijk.

De kinderboekversie

Ik heb er een kinderboek over. ‘Ik ben een zon’ heet het. Ik ben dol op de kinderboekversies van grote mensenboeken. Zoals The Work, de 4 vragen van Byron Katie. Het kinderboek heet Tijger-tijger, is het waar? En de 7 Spirituele Wetten van Succes, van Deepak Chopra, over de Wet van Aantrekking en Overvloed. Het kinderboek heet 7 wegen naar een gelukkig leven.

Stralen

En waar gaat het vandaag in Simple Abundance over? Je raadt het al, dat gaat over stralen. Yep! Een stralende vrouw. Glow vind ik altijd zo’n mooi woord. Je uitstraling, je glow.

‘The more I wonder, the more I love.’ 

Een uitspraak van auteur Alice Walker.

‘Blijf zoeken naar het wonder in alles. Als je dat doet, dan kan je niet anders dan de liefde voelen opborrelen in je onderbuik.’ 

En dat is precies wat we vanochtend deden. Als jij je opvult, met je zon, als toetje, dan schijnt die in je onderbuik. En weerkaatst daar in het water in je bekken, als diamantjes.

Stel je eens voor hoe dat voelt? Nu? Schitterende diamantjes in je onderbuik? Fijn, verrassend, tintelend, wonderlijk, magisch, levendig, zacht, gevoelig, vol verwachting, vrouwelijk, mooi?  

Zo simpel, zo dichtbij, zo van jou.

Mooie dag, met je zon dichtbij. Laat je maar verrassen, wat de dag met jou wil, in plaats van jij met de dag. 

Liefs!

Barbara

PS Ik heb een video gemaakt (mijn eerste!), waarin ik het boekje ‘Ik ben een zon’ aan je voorlees. Zie hieronder!

Een verhaaltje op zich. Het is take one. Toen ik begon met filmen, wist ik niet dat ik ging voorlezen. Ik dacht, ik probeer het een keer, iets met beeld en stem. En zo hier, met haperingen, recht uit het hart :-)

De allure van een vrouw

De allure van jou!

Ik vind je prachtig. Als ik je zie, je eigenheid, dat wat typisch jou maakt. Waar jouw ogen van oplichten, jouw humor. Er is er maar één in jouw jasje en jij bent zo mooi, omdat het jou precies past, als geen ander.

Ik ben dol op allure, op uitstraling, op aanwezigheid. Vast omdat het een levensthema is en ik het hele spectrum heb bewandeld.

Er zijn.

Dat is genoeg. Je hoeft niet iets extra’s te doen of te laten om er te mogen zijn. Deze plek, dit lijf is speciaal gereserveerd voor en door jou.

Bewust genieten

Je kan er wel bewust van genieten, van jezelf. Van het leven. En dat straal je uit.

‘Taking joy in life is a women’s best cosmetic.’

Dat vind ik ook.

Audrey Hepburn

Vanochtend stuurde een vriendin me een filmpje van Audrey Hepburn. Ik vind haar zo mooi, hoe ze straalt, van binnenuit. Ze kijkt van achter haar ogen, zelfbewust. Zacht, kracht. Warmte, schoonheid, liefde voor het leven, liefde voor genieten.

‘We can arrive at the inner awareness that just living and loving it all is alluring enough.’

Precies.

Kom tot het inzicht dat ‘gewoon’ leven en houden van alles, alle alllure heeft die je nodig hebt. Inclusief de bloemen, de luiers, zin, geen zin, tanken, boodschappen doen, ketchup, naar het theater, thuis en op de bank.

Voorbeeld

Gisteren bereidde ik de opschoonsessie voor. Ik was druk, het was nieuw, boodschappen, hond, koken.

En toen ging ik zitten, ademen, liet mijn verwachtingen los, mijn gedachten. En ik zakte direct, octaven. Kwam terecht in mijn onderbuik, daar waar het stroomt en ontstaat en ik merkte: zoveel plezier en zin! Dat was er al die tijd, alleen lag mijn focus ergens anders, ik merkte het niet op!

Gave van een vrouw

Zo snel kan ik naar dat gevoel, die bron. Jij ook! Dat is een gave van vrouwen.

Soms staat de bron droog, ben je pissig, moe, heb je geen zin. Is dat je balans- of baaldag. Ben je ongesteld of heb je je ziel niet gevoed.

Dan ga je daarmee zitten en ademen. En het is niet je doel, maar je zal merken, je humeur smelt. Of je weerstand.

(Stiekem is het misschien wel wat je hoopt. Probeer je een tijdje of mediteren helpt bij de boel op een rij krijgen. Maar als je wilt dat jouw humeur er niet is, dan blijft je humeur. Want het Universum verstaat ‘niet’ niet. Het gaat om accepteren, wat er is. En dan, kan er wat veranderen.)

Kijk in je hart

Fijne dag, hoe die ook is. Als je het gevoel hebt dat je de weg kwijt bent, start dan waar je jezelf voor het laatst zag. Heb je gekeken in je hart? Voel anders je billen op de stoel en je voeten op de vloer. Adem in en weer uit.

En luister naar dit nummer: More Than a Woman van de Bee Gees. In je fantasie, hoor dat jij het zingt voor jezelf. Een liefdesverklaring aan jezelf!

Liefs,

Barbara

Je zesde zintuig: intuïtie

Vandaag over intuïtie, je zesde zintuig. In Simple Abundance de oproep aan jou om er gebruik van te maken, elke dag een beetje.

Zodat jouw zesde zintuig opbloeit en je leven verrijkt, net als je andere vijf zintuigen dat doen.

Mooi, Sarah...

Intuïtie, wat is dat?

Dat is een goeie vraag. Ik dacht er natuurlijk over na vanochtend. Ik geef zelf intuïtie trainingen.

‘Zomaar weten’, noem ik het. Ineens, spontaan weten, zonder logische beredenering. Af en toe kan je het later wel verklaren.

Jij weet iets op jouw manier. Het is heel individueel, hoe intuïtie werkt of tot je spreekt. Iedereen heeft een eigen favoriete ‘entree’, of sterke kant.

De een ziet beelden, de ander hoort informatie of tekst en weer iemand voelt het aan, ruikt of proeft het. Of weet het gewoon. Helder zien, voelen, weten, helder horen.

En combinaties van dat alles. Alle zintuigen werken samen. Je proeft omdat je ruikt en ziet, voelt, hoort en ja, proeft. Ook je intuïtie doet mee.

Jij bent intuïtief

De vraag is niet of jij intuïtie hebt, maar of je het opmerkt. Of jij je waarneming vertrouwt, of afdoet als onzin en onlogisch. Vaak ben je als kind nog intuïtief, en wordt dat door je omgeving ontmoedigd. Niet expres, maar zo gaat dat.

‘Nee joh, niks aan de hand’, terwijl jij voelde van wel. En dromerig zijn, heeft ook geen positieve bijsmaak. Terwijl, als ik intuïtief kijk, kijk ik vaak ook dromerig.

Intuïtie training

Op intuïtie-les leer je vooral om aanwezig te zijn. Beschikbaar om de subtiele informatie op te merken. En hoe meer aanwezig jij bent, hoe duidelijker jij je intuïtie verstaat.

Wat ook betekent dat je steeds meer je overtuigingen en oordelen loslaat. Want dat zijn lawaaisauzen of vieze ramen. Die leiden af, je bent dan niet helder, je hebt ruis op de lijn.

Steeds meer varen op je intuïtie is fijn. Dat geeft een gevoel van flow. Een vrij, dan weer speels, dan weer dankbaar gevoel. Levendig en stil tegelijk.

Vertrouwen op je intuïtie

Leren vertrouwen op je intuïtie doe je door het te oefenen, die manier van luisteren naar jezelf. Oefenen, er mee spelen, trainen, missers maken en weer doen, doen en doen.

In het dagelijks leven kan je beginnen met toevalligheden zien en waarderen. Het bekende telefoontje van iemand aan wie je net dacht. Die post in de bus. Het gevoel dat je kreeg bij de buurvrouw, waardoor je vroeg, ‘hoe is het met jou?’

Ook mooi is opmerken hoe er iets verandert in jou, als je iemand ontmoet. Je wordt onrustig, blij, onbestemd. Dan kan je denken dat het aan jou ligt, dat je weer zus of zo. Wat ook kan is dat je een stemming oppikt, de zenuwen van de ander, waar jij op aanslaat. It takes two to tango.

HSP

Als je gevoelig bent van nature, hoog sensitief, dan is het de kunst om je antennes ook rust te geven. Niet zoveel opmerken en voelen om je heen. Kiezen om je aandacht anders te richten. Je kan je intuïtie leren fine tunen.

Dat betekent niet dat je je afsluit, maar jezelf meer ruimte geeft en nieuwsgierig bent naar binnen. Je verlegt je aandacht.

Vanavond gaan we er mee spelen, in de opschoonsessie. Daar ga je werken met je intuïtie en merken hoe natuurlijk dat is. Ik ben benieuwd!

Liefs,

Barbara

PS Over je intuïtie herkennen, ontwikkelen en gebruiken leer je in de Intuïtie Training

PS Heb je vragen over iets dat ik schrijf, wil je meer weten? Vragen zijn prachtig, mail me, ik beantwoord ze graag. Ik schrijf dan iets waar jij nieuwsgierig naar bent.

Aanraakdag

Reach out and touch someone. 

Dat was een reclameboodschap in de jaren ‘80 van een Amerikaans bedrijf, lees ik in Simple Ambundance vandaag.

Feel

Het doet me denken aan mijn vriend, voordat ik Eric leerde kennen. Onze relatie was mooi, maar niet fysiek. Het was de periode die ik gisteren in gedachten had, toen ik schreef, dat ik soms jaloers was, op mensen die door een live event wakker geschud worden. Zodat ze zelf niet hoeven te beslissen over hun ontwikkeling.

Het ging zo. Ik werd verliefd op iemand anders, op Eric. Onhoudbaar. In die periode hoorde ik ook het liedje Feel van Robin Williams, I just wanna feel, real love, feel the home that I live in. Mijn lichaam. Tot die tijd was ik een out of body type of girl. Ik sportte veel, maar echt voelen? Ik zat in mijn hoofd. 

Oranje

Ik wilde iets over oranje schrijven vandaag, maar het gaat vandaag niet over oranje. Alhoewel. Ik zet Feel net op mijn playlist en de afbeelding bij dat nummer is… knaloranje.

Voelen is vitaal

Het gaat over voelen vandaag, aanraking. Hoe vitaal dat is. Niet alleen om te floreren, maar om te overleven. Wat erg dat de masseurs, massagetherapeuten, haptonomen- en therapeuten, kappers en schoonheidsspecialisten hun werk niet mogen doen nu. Dat zijn vitale beroepen.

Energetische schoonheidsspecialist

Schoonheidsspecialiste is mijn op een-na-favoriete beroep. Als ik niet zou doen wat ik nu doe, zou ik schoonheidsspecialist zijn. Dan zou ik hetzelfde doen als wat ik nu doe, met nog minder woorden en in een ander jasje. Ik noem wat ik doe wel eens een energetische schoonheidsbehandeling.

Elke keer (te weinig), dat ik daar de deur uitloop, zeg ik met even veel verwondering: ‘ik vind dat Zo’n Mooi Beroep?!!!’ De combinatie van aanraking, verzorging en geuren, bijna zonder tekst.

Sarah vergelijkt haar eerste keer dat ze een massage krijgt met champagne als ontbijt en een transcendente ervaring.

Diepe ontspanning

En zo voelt het. Een totale reset. Diepe ontspanning. Ik raad het cliënten soms aan, het is zo helend. En soms geef ik zelf een massage. Als er genoeg is gezegd, genoeg geread en geheald. Dan is het tijd is voor ruimte geven, om alles te laten zakken. Sudderen. Herstellen. 

Hond knuffelen, kinderen aaien

Genoeg voor vandaag! 

Ik ga de hond knuffelen, die ligt hier bij me. De kinderen aaien, hun haar. En ik neem me voor, ik sta er vandaag meer bij stil. We hebben toch geen Koningsdag, maak het Aanraakdag. Oranje gaat over voelen en lichaam.

En je weet, geef waar je zelf meer van wilt en je hebt heel lang om te oefenen, je leven lang! 

Prachtige dag & liefs,

Barbara

Luisteren tijdens de Levensles

Ooooww!

Vandaag is een ontroerend hoofdstuk. (Vind je dat niet leuk, elk hoofdstuk is vandaag.)

Het begint met een prachtig gedicht, ik schrijf het zo uit. Het leven in drie regels.

Ouder en wijzer

Ik dacht daar vanochtend nog over, wijzer worden. Ontwikkelen naarmate je ouder wordt. Als een natuurlijk proces. Daar hoef je niks voor te doen. Je hoeft niet op cursus om er uit te halen wat er in zit, in jou en het leven.

Dan zit je gewoon op levensles.

Gewoon? 

Slapen tijdens levensles

Je kan wel slapen tijdens levensles, dat geloof ik. En dan is een cursus luisteren fijn. Zoals dit boek, Simple Abundance. En ik noem de intuïtie training ook les in leven. Want je intuïtie heb je wel, de kunst is leren luisteren.

Soms schudt een levensles je wakker. Hard en genadeloos. Iedereen heeft die levenslessen. 

Sarah schrijft er over. Over een ongeluk, waarbij ze tijdelijk haar gehoor en zicht verliest.

Ze schrijft: ‘het maakt me zo intens verdrietig dat veel van ons pijn nodig hebben als een wake-up call. Nu, na het ongeluk, doe ik mijn best om niet weer aan de zijlijn van het leven te gaan staan, met afgestompte, verveelde en ongeïnteresseerde zintuigen, tot weer een nieuwe shock me bewust maakt van de magie, het wonder, de schoonheid van alles.’ 

‘And so should you’, zegt ze. 

Ik herken dat, en jij ook denk ik. 

Jaloers

Soms, als ik vast zat, was ik jaloers op mensen die door een heftige gebeurtenis in beweging werden gedwongen en zich ontwikkelende. Hard groeien op zuurstofarme grond. Ik wens dat niemand en mezelf ook niet. En zeker niet de buitencategorie levenservaringen, waarbij alleen tijd en vertrouwen helpen.

Maar er spreekt zoveel verlangen uit, luister daarnaar.

Jaloezie is een aanwijzing voor een verlangen, iets dat je heel graag wilt. Maak er gebruik van.

Kiezen voor bewust zijn

Ik heb leren kiezen voor bewust zijn en bewust genieten. Levenslessen zitten daar in besloten. Lees Siddhartha ;-)

Dat is een keuze, die kost moeite, training, toewijding en oplettendheid en daar krijg je enorm veel voor terug. Geluk, genieten, tevredenheid. Cultiveer moed en vertrouwen. Waar je op focust, groeit.

Het opzoeken en voeden, dat gevoel van magie. Mijn bron vullen, noem ik dat. Zodat ik weer kan overlopen. Ik kan overlopen van geluk. Als de vogels ‘s ochtends zingen, soms maak ik een opname en stuur ik die naar een vriendin. Of moet ik vreselijk lachen als zoon Felix serieus chagrijnig zegt dat hij weer wakker is gemaakt door die merel op het dak, boven zijn kamer. Wat een geluk denk ik dan, dat je wakker gemaakt kan worden door een merel.

Stoïcijns

Eric neemt het veel stappen terug. Die zegt, waarom wil je er zoveel over lezen en vertellen: waarom doe je het niet gewoon? Hij is een Stoïcijn.

Dat vind ik nog de mooiste houding. Maar goed, dat is niet helemaal mijn aard. Een beetje drama en reuring hou ik wel van. En ik hou van leren en lezen. Eric niet. Daar hebben we al een paar verschillen. Plus het verschil in sekse. ‘t Lineaire mannelijke en circulaire vrouwelijke. De ups en downs, vruchtbaar en ongesteld. Zin en PMS. En daar gedijt Eric ook weer bij.

Je eigen geluid

Vandaag. Sta eens stil bij wat je hoort. Een vogel. De wind in de bomen. Luister eens hoe mooi en bijzonder dat is. 

En omarm je eigen geluid. Je stemgeluid en vibe van je energie, de taal van je ziel. Hoor hoe die zoekt naar de juiste toon, met struikelen, oefenen en vals zingen. Om zich door jou heen, door jouw karakter en je ervaringen heen, verstaanbaar te maken. Jouw levensconcert. Dat lijkt wel een tegelwijsheid. 

Ik sluit af met het gedicht waar dit hoofdstuk mee begint. Ik vind het prachtig.

The Soul’s Expression

With stammering lips and insufficient sounds,

I strive and struggle to deliver right

That music of my nature, day and night.* 

Dit vind ik zo ontroerend. Is dat niet leven in een notendop? Je doet je best en je stoeit, om trouw aan jezelf te leven. Je zoekt naar de juiste toon, de juiste snaar, en dat is je leven lang afstemmen, met jezelf en met anderen.

En hoe mooi is dat. Hoe saai zou het zijn als je steeds hetzelfde deuntje fluit. Geen nieuwsgierigheid, geen ontwikkeling, alles vaststaand van geboorte tot dood. 

Ben eigen, ben authentiek. Ben jezelf. Ben moedig. Ben bewust. Compassievol en vergevingsgezind, als je hort en stoot, tien keer aan dezelfde steen. 

Mooie dag & liefs,

Barbara

* Het gedicht is van Elizabeth Barrett Browning, ik vertaal het vrij:

Met horten en stoten, 

Streef en stoei ik, om het precies goed uiten, 

De muziek van mijn wezen, van mijn natuur, dag en nacht.

Kijken met je hart

Kijken met je hart

Echt kijken. 

De tijd nemen.

Soms schrik ik op en denk ik, heb ik de afgelopen tijd wel echt gekeken? Om me heen, naar binnen, naar de kinderen? Of alleen naar een film in mijn hoofd, mijn gedachten? 

Tijd nemen om te kijken

Het kost tijd om te zien, zegt Sarah, en dat ben ik met haar eens. Tijd en aandacht. Aanwezigheid.

Ik zie het best met mijn ogen dicht. Driekwart van mijn werk doe ik met mijn ogen dicht. Ik kijk, daarna doe ik mijn ogen dicht en kijk ik dieper. 

Vol

Soms kijk je en kan er niks meer bij. Word je stil of explosief.

Dan ben je vergeten los te laten. Indrukken, informatie, van jezelf, van anderen. Thuishuiswerk, de collega, dat gesprek, die gebeurtenis die je zo raakt. Het nieuws.

Net als de foto’s op je telefoon, niet opgeschoond.

En dan sluit je je af. Je wilt niks meer zien. Je wordt knorrig. Want je zit vol met oud nieuws, je bent niet up to date.

Tijd voor jezelf

En dat voelt niet fijn. En tijd nemen voor jezelf komt niet in je op. De was doe je wel, maar je eigen systeem opfrissen doe je niet. Neem even tijd voor jezelf. Zodat je weer aanwezig kan zijn. En weer wilt kijken en kan zien.

Energetische wasmachine

Weet je niet hoe? Ik help je. In de Intuïtie Training, zetten we samen de energetische wasmachine aan.

Dit zijn lessen met de nadruk op bij jezelf komen, energie van anderen loslaten en jezelf weer opvullen, met jezelf. Een kind kan de was doen ;-)

Mooie dag & liefs,

Barbara