Blond
Toen ik deze chocolade kocht, Natural Blonde, een week of twee geleden, kreeg ik meteen een idee voor een verhaal. Er kwam geen aanleiding om het te schrijven, tot vandaag. Vandaag ontmoette ik een blondine met bruine ogen. Het verhaal komt in meerdere delen. Vandaag deel 1.
Deel 1
‘Als ik het niet perfect zou hoeven doen, dan zou ik proberen…’* Dit is de eerste regel van mijn webtekst over The Artist’s Way. Het is een vraag die een gedachtestroom op gang brengt. Want, wat als het allemaal niet goed hoeft, hoeft te lukken, te verkopen, of gewaardeerd door anderen? Wat als jij iets doet waar je gewoon nieuwsgierig naar bent, plezier in hebt, iets dat je al heel lang wilt, misschien al van jongs af aan. Wat zou jij dan doen?
Mijn haar blond verven. Dat was een van de twintig dingen die ik opschreef in antwoord op deze vraag. Die ik alle drie de keren dat ik The Artist’s Way deed, heb opgeschreven. Want een keer een blondine zijn, dat vind ik fascinerend. Vooral in combinatie met bruine ogen, en die heb ik al.
Brigitte Bardot. Gwen Stefani. Lola uit de film Lola rennt. Oh nee, Lola is fuchsia roze rood. Het effect is wel hetzelfde. Er gaat iets… indringend, mysterieus uit van bruine ogen onder blond haar. Alsof de bruine ogen dan extra donker zijn.
Blond dus.
Blond betekent in mijn geval ontkleuren, want ik ben een brunette, en dan mijn haar verven in de juiste tint blond. Ontkleuren heb ik al eens gedaan - dat was stap 1 voordat mijn haar fuchsia roze rood werd. Ontkleurd was eng. Een beetje een zombi of Billy Idol. Die aanblik in de spiegel heeft me er tot nu toe van weerhouden om blond te gaan. Maar ontkleurd en blond zijn natuurlijk twee verschillende dingen. Dus, als je me vraagt… wat als het niet perfect zou hoeven... Dan zou ik het doen! Gewoon, voor de lol. Want dan mag het niet-staan. Dan verf ik het gewoon weer bruin. Of knip ik het heel kort, scheren misschien wel. Ook leuk, daar ben ik ook nieuwsgierig naar. Geluk bij een ongeluk!
Als iets niet perfect hoeft, dan gaan er ineens veel meer deuren open. Misschien niet de deuren die je had verwacht (en misschien ook die wel), maar hoeveel deuren gaan open precies zoals jij had gedacht? Perfectionisme geeft een gevoel van controle, dat je dingen kan sturen, voorspellen, zeker weten. Maar dat is schijnveiligheid, want die controle, die heb ik niet, dat weet ik eigenlijk ook wel. Daar naar streven, die controle of perfectie, dat vergroot zelfs de angst voor de angst. Lees: faalangst, fouten maken, voor gek staan, niet geaccepteerd worden, genegeerd worden, uitgelachen worden.
Vandaag ontmoette ik dus een van die mooie dames met blond haar en indringende bruine ogen. ‘Geverfd blondine’, zei ze, ‘maar niet lang meer’. Daarover in deel 2 van Blond.
* Dit is een oefening uit week 7 van The Artist’s Way.
Lees ook: dag 65/100 Naar de kapper, dag 74/100 Perfect bagger, dag 79/100 Blond deel 2 en dag 80/100 Blond deel 3