Een ode
Ter afsluiting van de blond trilogie.
Ik heb geen voorkeur. Ik vind alles mooi. Ik ken zoveel schoonheden. Geverfd blondines, natural blondes, brunettes, natural greys, kunstgrijs, bruin met silver sparks. Stijl, kroes, lang, kort. Roodharigen, misschien wel de mooiste. Dreadlocks, millimeter lengte.
Bruine ogen. Donkerbruin als kooltjes, diepbruin met een blik die je ziet bij wijze dames, die meer dimensies zien in één oogopslag. Kijkers, amandelvormig bruin, zoals van mijn dochter. Bruine ogen die generaties meegaan, zoals bij mijn zoon. Helder diep blauw, mijn bonuskinderen. Groenbruin, mijn man. Mijn moeder, groengrijs. Lichbruin, mijn vader. Mijn zussen, blauw, allebei anders. Ogen als die van poolhonden, ogen waarvan je denkt, dat bestaat niet.
En alles wat ik niet heb genoemd. Allemaal mooi.
Lees ook: blond deel 1, deel 2 en deel 3