Hoe bestel ik een huis?
Voor ons huis ligt een meer, achter ons een steenfabriek en daar omheen krult de Lek. Ik vind deze plek zo uniek, dat ik elke dag dankbaar ben dat ik hier woon, en blij. Hoe we hier kwamen? Ik denk door het te bestellen bij het Universum en het resultaat los te laten.
De eerste keer dat ons huis in Maarssen te koop stond, in 2012, was er nul belangstelling en geen kijkers. Zoon Felix kon net lezen. Te koo-oo-oop, las hij het bord in tuin. Die bestelling kwam niet door. We raakten wel in twee biedingen van potentiële huizen, die beiden niet uitpakten. Nu kan ik zeggen, als er een deur dicht blijft, dan is het de bedoeling dat er een andere opengaat.
We waren ook niet duidelijk in onze wens, waar we wilden wonen. Platteland of in de stad, in de stad of op het land. Mijn man komt uit de stad, ik van een boerderij. Met liefde voor de stad, dat wel. ‘Ik ga in Amsterdam wonen’, zei ik toen ik 8 jaar was, en die bestelling is uitgekomen.
Hoe we hier landden, in Wijk bij Duurstede? We waren op vakantie, deze zomer 3 jaar geleden. In een agriturismo in Italië, Umbrië, vlakbij Perugia. Over een hobbelige weg, tussen de velden door reden we naar de grote stad voor pizza. Ik voelde me meteen thuis. Dat heb ik nooit, ik stuiter dagen voordat ik ergens land.
Weer thuis in Nederland zei ik: ik wil in Perugia wonen. Het hele gezin, één jaar. Zo gezegd en niet gedaan. Wel onderzocht en wat bleek: bereid om los te laten: 15 jaar Maarssenbroek, de school en sport van de kinderen en mijn eigen bedrijf. Bereid om los te laten maar nog geen plek om te gaan wonen. We hebben toen het huis in Maarssen opgeknapt. Precies zoals we wilden. Niet voor de verkoop, maar voor onszelf.
Na een paar maanden zei manlief, ‘misschien niet Perugia, maar er is nog één huis dat ik wil bekijken’. We pakten de auto, reden er naartoe, over een hobbelige weg, door de maisvelden, we zagen dit huis en waren verkocht.
Het huis in Maarssen verkochten we in een middag en nu wonen we hier: in Wijk bij Duurstede, aan de dijk. Buitendijks, in de uiterwaarden, aan de 2e zandput. In de stad en op het platteland.
Op Google Maps vind je ons niet altijd, ja, binnendijks. Daarom zeg ik altijd, volg de twee schoorstenen, dan kom je er vanzelf.
“Follow your bliss and the Universe will open doors where there were only walls”